Jak „odnaleźć” Księgę?…

… Uzurpacja fałszywych proroków

Problem fałszywych proroków związany jest z tymi, którzy uzurpują sobie rolę proroka i traktują ją jako własną działalność opierając się na autorytecie Boga lub też nadając sobie ten autorytet. To ci, którzy poprawiają Pana Jezusa.
Ci gadają we własnym imieniu, tak przynajmniej się im wydaje na początku, jednak z czasem historia opowiada o owocach, które tylko szatańskimi nazwać możemy. Przychodzą w owczej skórze. Czy to nie parodia tego, czego Mistrz z Nazaretu dokonał? Iluż w swoich „proroctwach” cytuje ewangelie! Używają jej do prywatnych celów albo też do atakowania, bo wytykają niedopełnienie.
Głoszą fałszywe proroctwa, by pociągnąć za sobą ludzi, by omotać ich, by wykorzystać naiwność. Ciekawe, bo fałszywi prorocy mówią to, co ludzie chcą usłyszeć. Tak więc nie ma w tym Ducha Bożego. Przyświeca takim prorokom od siedmiu boleści chęć przypodobania się słuchaczom. I jeszcze jedna cecha, a mianowicie obiecują teraźniejszość jako raj!

Widać jak na dłoni

Wcale nie trzeba czekać, aż owoce będą w pełni! Wszak i dobro i zło daje się rozpoznać w zalążku. Drapieżny wilk nie wytrzyma długo w owczym przebraniu. Wystarczy dotknąć kluczowych tematów, a natychmiast ukaże swe prawdziwe oblicze. Uderz w stół, a nożyce się odezwą.
Weźmy dla przykładu tajemnicę życia i obowiązek szacunku wobec niego. Fałszywi prorocy głoszą o dobrodziejstwach genetyki, a kiedy pojawi się ktoś, kto zada pytanie o etykę, o moralny punkt widzenia to odzywa się larum o wstecznictwie, o hamowaniu rozwoju, o występowaniu przeciwko ludzkości. Złe drzewo nie może wydać dobrych owoców i nie ma co się czarować.
Kiedy człowiek zaczyna coś bez odniesienia do Boga stawiając siebie na Jego miejscu to nie przyniesie to dobrych owoców! Tego możemy być pewni. Przecież historia uczy nas tego do początku ludzkości. Kiedy wreszcie przejrzymy na oczy? Ileż musi wody upłynąć, by przestać wierzyć takim pseudo-proroctwom? Kiedy wreszcie dotrze do nas, że na wierzbie nie znajdziemy gruszek, że z dobrego dobro, a ze złego zło wychodzi?

Pouczyć i zostawić

Dawniej fałszywych proroków kamienowano, a dziś się im hołduje i na piedestale stawia. Co robić? Wykazywać fałszywość. Trzeba nam się uczyć rozpoznawać „gatunki drzew”, rozpoznawać po owocach pokazując je już w zalążku. To co, że ludzie nie słuchają, bo nie potrafią tak daleko wybiec do przodu. Prorok zawsze widział dalej i lepiej i dlatego był posyłany przez Boga.
Dawniej i dzisiaj nie szanuje się prawdziwych proroków, ale oni nie mogą się zniechęcać. Wszak wiedzą, że głoszą nie w swoje imię, ale w imię Pana Zastępów. Głoszą w porę i nie w porę, czy się podoba czy też nie, poruszają tematy przyjemne i trudne. Przecież brak zaangażowania nie oznacza braku współodpowiedzialności. Trzeba nam mówić o możliwych owocach, by nie okazało się, że z powodu milczenia chrześcijan ludzkość runęła ku przepaści. Przecież pociągnie to i nas do upadku.
Prorok głosi i nie zajmuje się procentem oglądalności czy słuchalności. Tak naprawdę nie powinno go to obchodzić. Przemawia nie w swoim imieniu i nie dla swojej chwały. Św. Paweł, który narażał się wielu, wołał, że nie może nie głosić Ukrzyżowanego i tego, co Ten mu przekazuje. Gdyby zaprzestał byłby podobny do drzewa, które nie wydaje dobrego owocu, a którego przeznaczeniem jest wycięcie i wrzucenie w ogień. …