Tysiąc tysięcy służyło Mu…

T
Szczęść
Boże! Moi Drodzy, w dniu dzisiejszym, będącym liturgicznym Świętem
trzech wielkich Archaniołów, imieniny przeżywa
wiel
e bliskich mi Osób. A są to:

Ksiądz
Rafał Jarosiewicz i Ksiądz Michał Dziedzic – pochodzący z mojej
rodzinnej Parafii;

Ksiądz
Michał Czelny, Ksiądz Rafał Kornilak, Ksiądz Michał Pawlonka,
Ksiądz Michał Bieńczyk, Ksiądz Gabriel Mazurek – Kapłani z
różnych względów mi bliscy;

Pani
Gabriela Snaczke – Przewodniczka naszej Pielgrzymki do Lourdes i
Fatimy sprzed dwóch lat;

Michał
Jaśkowski – mój Brat stryjeczny;

Rafał
Karczmarczyk, Rafał Rękawek, Michał Różanowski, Michał Sętorek,
Michał Szczypek, Rafał Szewczak, Rafał Trzmiel, Rafał Górski –
Członkowie
różnych Wspólnot Młodzieżowych ze wszystkich Parafii, w których
posługiwałem.
Urodziny
natomiast przeżywa dziś Mirosława Pucek, bardzo życzliwa i
pobożna Osoba z Parafii Ojca Pio w Warszawie, czasami pisująca na
naszym forum.
Życzę
wszystkim Dostojnym
Solenizantom i
Jubilatce,
aby każdego dnia odkrywali i przekonywali się, że „któż, jak
Bóg”; i aby doświadczali wielkiej mocy Bożej, która pomoże im
wypełniać wolę Bożą w ich życiu, a
w razie potrzeby – uleczy ich ze słabości duchowej i fizycznej.
Niech Święci Archaniołowie opiekują się Wszystkimi,
którzy dzisiaj świętują! O to będę się dla Nich modlił…
Dobrego
i błogosławionego dnia!
Gaudium
et spes! Ks. Jacek
Święto
Św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała,
do
czytań z t. VI Lekcjonarza:

Dn
7,9–10.13–14; albo: Ap 12,7–12a; J 1,47–51

CZYTANIE
Z KSIĘGI PROROKA DANIELA:
Patrzałem,
aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była
biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron
Jego był z ognistych płomieni, jego koła to płonący ogień.
Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc
tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy
stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi.
Patrzyłem
w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn
Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed
Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a
służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest
wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie
ulegnie zagładzie.
ALBO:
CZYTANIE
Z KSIĘGI APOKALIPSY ŚWIĘTEGO JANA APOSTOŁA:
Nastąpiła
walka w niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem.
I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i
już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony
wielki Smok, Wąż Starodawny, który się zwie diabeł i szatan,
zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię,
a z nim strąceni zostali jego aniołowie.
I
usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: „Teraz nastało
zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego
Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co
dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym. A oni zwyciężyli
dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie
umiłowali dusz swych aż do śmierci. Dlatego radujcie się,
niebiosa oraz ich mieszkańcy”.
SŁOWA
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO JANA:
Jezus
ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim:
„Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu”.
Powiedział
do Niego Natanael: „Skąd mnie znasz?”
Odrzekł
mu Jezus: „Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś
pod drzewem figowym”.
Odpowiedział
Mu Natanael: „Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś królem
Izraela!”
Odparł
mu Jezus: „Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: «Widziałem
cię pod drzewem figowym»? Zobaczysz jeszcze więcej niż to”.
Potem
powiedział do niego: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie
niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących
na Syna Człowieczego”.
Jak
dobrze wiemy z nauki katechizmowej, Aniołowie są „duchami,
przeznaczonymi do usług, posłanymi na pomoc starającym się
posiąść zbawienie”, by im objawić plany Stwórcy, by ich bronić
przed szatanem.
W
rocznicę konsekracji starożytnej Bazyliki Świętego Michała w
Rzymie, Kościół czci trzech Archaniołów, którzy odegrali
szczególną rolę w historii zbawienia.
Archanioł
Michał,
którego imię oznacza Któż jak Bóg”,
stoczył walkę ze złymi duchami i nadal wspiera ludzi w walce ze
złem.
Archanioł
Gabriel,
którego imię oznacza Bóg jest mocą”,
wielokrotnie przekazywał ludziom zlecenia od Boga. To on zwiastował
Pannie Maryi, że zostanie Matką Syna Bożego.
Archanioł
Rafał,
którego imię oznacza: Bóg uleczy”,
to jeden z siedmiu Aniołów, którzy stoją przed Panem. Był on
opiekunem młodego Tobiasza.
Przyjmując
zaś dar Bożego słowa, przeznaczonego na dzisiejszy dzień w
liturgii Kościoła, zauważamy, że oba czytania, z których przed
Ewangelią w liturgii Mszy Świętej możemy wybrać jedno, pochodzą
z Ksiąg – powiedzielibyśmy – najbardziej tajemniczych w
Piśmie Świętym.
Albo może inaczej: pochodzą z Ksiąg, które
w największym stopniu swoją treścią i przesłaniem „dotykają”
przestrzeni Nieba
jako tej, w której przebywa Bóg i wszelkie
służące Mu istoty. Dlatego obie te Księgi obfitują w różnego
rodzaju wizje, których wyjaśnieniem Kościół zajmuje się od
wieków i ciągle jeszcze wiele z nich oczekuje na pełniejsze
odkrycie.
I
tak oto w czytaniu z Księgi Proroka Daniela, słyszymy: Patrzałem,
aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była
biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron
Jego był z ognistych płomieni, jego koła to płonący ogień.
Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc
tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy
stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi.
Próbujemy
wyobrazić sobie tę sytuację, ukazującą za pomocą zrozumiałych
dla człowieka obrazów panowanie Boga Ojca, wespół ze swoim
Synem,
którego nadejście opisane zostało w dalszej części
Proroctwa. Nie znajdujemy w tym tekście żadnego konkretnego
odniesienia do Aniołów czy Archaniołów, natomiast słyszymy o
tajemniczych „tysiącach” i „dziesiątkach tysięcy”,
stojących przed Bogiem, stanowiących swoisty Boży „dwór”.

W
tym kontekście, drugie z zaproponowanych powyżej czytań, z Księgi
Apokalipsy Świętego Jana Apostoła, zawiera już konkretne
odniesienie do Archanioła Michała, jednego z dzisiejszych
naszych Patronów. Jego imię wprost się pojawia. Jednak obraz,
ukazany w tymże tekście, także – podobnie, jak w poprzednim –
jest jakimś ludzkim wyobrażeniem. Bo przecież mówimy o
rzeczywistości duchowej, przekraczającej w sposób zasadniczy
możliwości percepcji człowieka.
Jednakże
możemy takimi obrazami się posługiwać, bo przecież takie obrazy
obaj Wizjonerzy – zarówno Prorok Daniel, jak i Jan Apostoł –
zobaczyli i opisali na kartach Pisma Świętego. Przeto nie mówimy
o czyichś wymysłach i wyobrażeniach,
ale mówimy o sytuacji, w
której – jeśli to można tak ująć – samo Niebo nieco
pochyliło się nad ziemią i ukazało się w sposób bardziej
przystępny,
bardziej możliwy do zrozumienia przez człowieka.
Jeszcze bardziej to zstępowanie rzeczywistości niebieskiej na
ziemię widać w dzisiejszej Ewangelii, gdzie z ust samego Jezusa
słyszymy odniesienie do rzeczywistości niebieskiej i aniołów
Bożych wstępujących i
zstępujących
na Syna
Człowieczego.
Gdyby
zatem chcieć to wszystko razem podsumować, to powiedzielibyśmy, że
mamy do czynienia z procesem swoistego przybliżania się Nieba do
ziemi,
otwierania się rzeczywistości duchowej, nieuchwytnej
zupełnie ludzkimi zmysłami – na rzeczywistość ziemską, w
której na co dzień żyje człowiek. Dokonuje się to zaś po to –
czyli po to rzeczywistość niebieska przychyla się do tej ziemskiej
– aby dzięki temu dokonał się proces odwrotny: by
rzeczywistość ziemska zbliżyła się zasadniczo do tej niebieskiej
i by ziemia coraz bardziej stawała się przedsionkiem Nieba!
Może
to takie misterne i skomplikowane rozważania, ale tak naprawdę
chodzi w nich o jedno: właśnie o to, byśmy nawiązali jak
najbliższy i jak najbardziej intensywny kontakt ze światem Aniołów,

by dzięki temu nasze życie stawało się coraz bardziej godne
Nieba. I aby stawało się coraz bardziej drogą do Nieba.
Aby
Archanioł Michał uczył nas przyznawania pierwszego miejsca
Bogu w swoim życiu i odnoszenia wszystkich swoich spraw do Boga jako
do najwyższego i ostatecznego Kryterium. I aby Archanioł Gabriel
wypraszał nam skuteczne oddziaływanie Bożej mocy na nasze
życie – szczególne na te obszary naszego życia, które są
najsłabsze i najbardziej pogmatwane. I aby Archanioł Rafał
wypraszał nam uleczenie z grzechu i skłonności do niego.
O
to módlmy się codziennie! Nigdy nie traćmy kontaktu ze światem
Aniołów,
szczególnie ze swoim Aniołem Stróżem, ale
także ze Świętymi Archaniołami: Michałem, Gabrielem i
Rafałem…

3 komentarze

  • Lubię Nowenny i nimi modliłam się do dzisiejszych Patronów, każdego prosiłam o inną łaskę i dla różnych osób a w swoich sprawach trwam jeszcze w Nowennie do mojego Anioła Stróża o którym w ciągu roku rzadko sobie przypominam. Teraz jest czas dziękowania za Jego opiekę nade mną mimo wszystko…

  • Mój parafialny Archanioł to Michał pierwszy raz w tym roku jest odpust jutro.Co prawda nie wybieram się na niego,ale myślami i sercem będę ze swoim Aniołem. M

Ks. Jacek Autor: Ks. Jacek

Archiwum wpisów

Ks. Jacek Jaśkowski

Witam serdecznie! Kłania się Ks. Jacek Jaśkowski. Nie jestem ani kimś ważnym, ani kimś znanym. Jestem księdzem, który po prostu chce rozmawiać. Codzienna kapłańska posługa pokazuje mi, że tematów do rozmów z księdzem jest coraz więcej i dzisiaj żaden ksiądz nie może od nich uciekać, ale – wprost przeciwnie – podejmować nowe wyzwania. To przekonanie skłoniło mnie do próby otwarcia tegoż bloga, chociaż okazji do rozmów na co dzień – w konfesjonale i poza nim – na szczęście nie brakuje. Myślę jednak, że ten blog będzie jeszcze jednym sposobem i przestrzenią nawiązania kontaktu z ludźmi dobrej woli, otwartymi na dialog.