Walczmy!

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! 

 

Pozdrawiam serdecznie z Syberii, z Surgutu. 

 

Dziś wielkie święto – urodziny Ks. Jacka. Dziękujemy Panu Bogu za dar takiego Człowieka, dziękujemy Ks. Jackowi za to, że jest i jaki jest, i jeszcze za to co robi, możemy powiedzieć za to co robi dla nas. Dziękujemy za to miejsce, platformę naszego spotkania ze Słowem Bożym, ale też, choć i wirtualnego, ale jednak spotkania między nami, między ludźmi, jakim jest ten Blog, tworzony przez Ks. Jacka niezmordowanie. 

 

Dziękujemy za niegasnący entuzjazm, że Jemu się chce, że ciągle rozwija nowe inicjatywy, jak choćby teraz radio i audycje, które nazywają się po prostu – Audycja Ks. Jacka. I tak można długo wymieniać zasługi naszego Ojca Dyrektora. 

 

Życzymy, życzymy – i zdrowia, i szczęścia i błogosławieństwa przez ręce Maryi. 

 

Niech Pan Bóg dodaje sił, zdrowia, niegasnącego entuzjazmu i oczywiście – Radości i Nadziei – Gaudium et Spes. 

 

I oczywiście dziś modlimy się jak umiemy za Ks. Jacka. 

 

Przejdźmy teraz do Słowa… 

 

(Ef 6, 10-20)
Bracia: Bądźcie mocni w Panu – siłą Jego potęgi. Przyobleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw duchowym pierwiastkom zła na wyżynach niebieskich. Dlatego przywdziejcie pełną zbroję Bożą, abyście się zdołali przeciwstawić w dzień zły i ostać, zwalczywszy wszystko. Stańcie więc do walki, przepasawszy biodra wasze prawdą i przyoblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju. W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże – wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie najusilniej i proście za wszystkich świętych i za mnie, aby dane mi było słowo, gdy usta otworzę, by jawnie i swobodnie głosić tajemnicę Ewangelii, dla której sprawuję poselstwo jako więzień – żebym jawnie ją wypowiedział, tak jak winienem.

 

(Ps 144 (143), 1b-2. 9-10)
REFREN: Błogosławiony Pan, Opoka moja

Błogosławiony Pan, Opoka moja,
On moje ręce zaprawia do walki,
moje palce do bitwy.
On mocą i warownią moją, osłoną moją i moim wybawcą,
moją tarczą i schronieniem, On, który mi poddaje ludy.

Boże, będę Ci śpiewał pieśń nową,
grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach.
Ty królom dajesz zwycięstwo,
Ty wyzwoliłeś Dawida, swego sługę.

 

 (Łk 13, 31-35)
W tym czasie przyszli niektórzy faryzeusze i rzekli do Jezusa: «Wyjdź i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić». Lecz On im odpowiedział: „Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto wyrzucam złe duchy i dokonuję uzdrowień dziś i jutro, a trzeciego dnia będę u kresu. Jednak dziś, jutro i pojutrze muszę być w drodze, bo rzecz to niemożliwa, żeby prorok zginął poza Jeruzalem. Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście. Oto dom wasz tylko dla was pozostanie. Mówię zaś wam: nie ujrzycie Mnie, aż nadejdzie czas, gdy powiecie: „Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie”.

 

Walka! 

 

Ważnym elementem dzisiejszego Słowa, a więc i wezwaniem dla nas jest walka. 

 

Walka jest w ogóle ważnym elementem naszego życia, naszej codzienności, świata w jakim żyjemy. Jest wojna, która się toczy niedaleko i ludzie, państwa nieustannie się dozbrajają, jest walka polityczna, jaką obserwujemy, która nabiera też coraz to większego i czasem szokującego tempa, jest walka między ludźmi, ciągle gdzieś ktoś komuś nastąpi na odcisk. Mnóstwo jest tej walki. 

 

Dziś Słowo Boże przypomina nam, że „nie toczymy walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw duchowym pierwiastkom zła”.

 

Może by tak trzeba było spojrzeć na wszystkie nasze walki, wojny, kłótnie i spory. Nam się wydaje, że walczymy z przeciwnikami politycznymi, że walczymy z krajem agresorem, że walczymy z jakimiś ludźmi wrednymi i niesprawiedliwymi, a może trzeba by zmienić perspektywę, zobaczyć to trochę inaczej? 

 

Walczymy nie z człowiekiem, nie przeciw krwi i ciału, nie przeciw człowiekowi, ale przeciw mocom ciemności, przeciw złemu duchowi, który rozpęta wojnę, a potem się schowa i się śmieje, że ludzie walczą przeciwko sobie, głównego winowajcy nikt i nie zauważa. Spróbujmy dziś w różnych walkach, konfliktach, zobaczyć przede wszystkim jego i z nim powalczyć, a nie z ludźmi i przeciwko ludziom. 

 

Jak walczyć? 

 

Przyobleczcie pełną zbroję Bożą

Stańcie więc do walki, przepasawszy biodra wasze prawdą i przyoblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość

Bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże – wśród wszelakiej modlitwy i błagania.

 

Tak ma wyglądać nasza walka – tam gdzie dzieje się zło, niesprawiedliwość, tam powinna być ogromna modlitwa, siła duchowa, walka duchowa. Tak mamy się dozbrajać. 

 

I ciekawe jest, że ten temat mamy dziś, kiedy przygotowujemy się do uroczystości Wszystkich Świętych, do modlitwy za zmarłych. W dzień kiedy diabeł wciska się nam przez halloween. Słowo Boże nas przestrzega i jednocześnie uczy, że do świętości idzie się przez walkę, walkę przeciw mocom ciemności. 

 

A więc walczmy! 

 

Ale w tej walce możemy się poczuć słabymi, że z tak potężnym przeciwnikiem nie damy sobie rady, że on nas zniszczy… 

 

Dzisiejsza Ewangelia daje nam odpowiedź – Jezus nie boi się Heroda, jego pogróżek, zagrożenia z jego strony. On wie, że życie jest w ręku Boga. I jak by Herod się nie wściekał, jak by nie groził, to jeśli Pan Bóg się nie zgodzi, to nic się nie stanie, a jeśli Pan Bóg się zgodzi, to weźmie sprawę w Swoje ręce. Zbyt dużo się boimy, a zbyt mało ufamy. Uwierzmy, że mamy w Niebie Ojca, wszechmogącego Ojca, i żaden Herodzik nic nam nie zrobi, i żaden zły duch nic nam nie zrobi, jeśli jesteśmy w Bożych rekach. Tylko tu jest pytanie – czy jesteśmy w Bożych rękach, czy z nich nie uciekamy, czy nie wyrywamy się z Ojcowskiego domu? 

 

Dlatego, przyobleczcie pełną zbroję Bożą – wiarę jako tarczę, hełm zbawienia, miecz Ducha, to jest Słowo Boże – wśród wszelkiej modlitwy i błagania. 

 

A co na Syberii?

 

Nawiązując jeszcze do dzisiejszego tematu, wczoraj, jeden katechumen, dorosły już człowiek, 26 lat, przygotowujący się do chrztu, przyniósł reklamówkę pełną kart tarota, takich do wróżenia, czy do czego tam i tego typu rzeczy. Jedna dziewczyna, też w podobnym wieku, kiedy to zobaczyła, też przyniosła. Mówią, że chcą się od tego oczyścić, ale boją się sami coś z tym robić, więc przynieśli, żeby to tutaj zniszczyć. Oczywiście szykujemy ognisko, żeby to spalić, bo przecież walczymy przeciw mocom ciemności. 

 

Trwa też walka przeciw innym mocom ciemności, ciągle walczymy z całym światem, bo obecnie zostaliśmy pozbawieni wjazdu do kościoła, sytuacja skomplikowana, nie wiadomo kto jest winny, ale obecnie żaden samochód do kościoła nie dojedzie. Widzimy duże zaangażowanie parafian w tę walkę, ale w duchu dzisiejszego słowa rozumiemy, że walka musi iść przede wszystkim przez modlitwę, bo to zły miesza. 

 

W tych dniach odbywają się koncerty muzyki organowej. Piękna sprawa, mnóstwo ludzi z miasta i z okolicznych miast przychodzi, ledwo się mieszczą do kościoła. Ech! Kiedy to na Msze będzie tyle ludzi przychodziło… Ale koncerty są też ciekawą okazją do spotkania z ludźmi, którzy inaczej by do kościoła nie przyszli, jest też sporo fajnych rozmów po koncertach, wierzę, że jest to też środek ewangelizacji. 

 

Jeśli ktoś ogląda Słówko z Syberii, to w tych dniach, na koniec jest zawsze jakiś utwór nagrany specjalnie, po koncercie, dla słuchaczy rozmyślań. 

 

Wczoraj odwiedziliśmy biednych, bezdomnych w przytułku, gdzie czasem jeździmy, 60 km. od Surgutu. Pojechali artyści, dali tam mały koncert. Sami artyści aż się popłakali widząc publikę – inwalidów, bezdomnych, ale niesamowicie wdzięcznych ludzi. Pojechała z nami też młodzież, którzy zaśpiewali biednym kilka pieśni i porozmawiali z nimi. 

 

I niebawem uroczystość Wszystkich Świętych i dzień zaduszny. Trochę to tu inaczej wygląda niż w Polsce, bardziej w kościele niż na cmentarzu, ale jest też dużo modlitwy za zmarłych. 

 

Proszę Was o modlitwę! Oczywiście dziś zwłaszcza za Ks. Jacka, ale też za mnie i za moją parafię, za Kościół na Syberii. 

 

Niech Pan Bóg Wam błogosławi. (Błogosławieństwa udzielam w słówku gadanym) 

Z Bogiem!