KODEŃSKI WIECZERNIK AKADEMICKI

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Moi Drodzy, ponieważ przez ostatni tydzień nie pisałem na blogu, a jedynie czytałem, dlatego dopiero dzisiaj wyliczę Wszystkich mi bliskich, świętujących w tym tygodniu.

Tak zatem:

*** w poniedziałek, 19 września, urodziny przeżywał Robert Pogorzelski, nasz stały Komentator;

*** we wtorek, 20 września, urodziny przeżywał Sebastian Gruszczyński – za moich czasów: Wiceprezes Służby Liturgicznej w Parafii Miastków Kościelny i Lektor tamtejszej Parafii;

*** w środę, 21 września, w Święto Mateusza Apostoła, imieniny przeżywali:

►Ojciec Mateusz Fleiszerowicz – Franciszkanin, mój Kolega ze studiów prawa kanonicznego na KUL, Proboszcz Parafii w Nysie;

►Ojciec Mateusz Pawłowski – Oblat, posługujący w swoim czasie w Kodniu;

►Ojciec Mateusz Zys – jak wyżej;

►Mateusz Grzyb – za czasów mojego wikariatu: Lektor w Parafii w Żelechowie;

►Mateusz Sitek – za czasów mojego wikariatu: członek Wspólnoty młodzieżowej w Celestynowie;

►Mateusz Maksymiuk – należący w swoim czasie do Wspólnoty młodzieżowej w Białej Podlaskiej;

►Mateusz Mochnacz – mój Znajomy z Białej Podlaskiej;

►Mateusz Śledziewski – za czasów mojego wikariatu: Lektor w Parafii w Tłuszczu;

►Mateusz Sętorek – należący niegdyś do Wspólnoty młodzieżowej w Trąbkach;

►Mateusz Piątek – nieprzeciętny i przebojowy młody Człowiek z Siedlec.

Urodziny natomiast obchodzi Bartłomiej Górski, należący ongiś do Wspólnoty młodzieżowej w Trąbkach.

A imieniny i urodziny jednocześnie obchodził Mateusz Szeląg – za moich czasów: Lektor w Miastkowie Kościelnym.

Rocznicę zawarcia sakramentalnego Małżeństwa przeżywali zaś Katarzyna i Grzegorz Pałysowie – bliscy mi Ludzie z Parafii w Miastkowie Kościelnym.

*** w czwartek, 22 września, imieniny przeżywał Ksiądz Tomasz Oponowicz – Kapłan z naszej Diecezji;

*** w sobotę, 24 września urodziny przeżywali:

►Kamil Niedźwiedzki – mój nieoceniony Szwagier, Mąż mojej Siostry Ani i Ojciec Weroniki, Emilki i Tomka;

►Tomek Niedźwiedzki – mój nieoceniony Siostrzeniec, Syn Ani i Kamila, a Brat Weroniki i Emilki;

►Dawid Wawrzyniak – za moich czasów: Lektor i Wiceprezes Służby liturgicznej w Miastkowie Kościelnym.

*** dzisiaj imieniny przeżywa Ojciec Władysław Poddębniak, Oblat – przez wiele lat pracujący w Niemczech, a od wakacji posługujący w Kodniu.

Wszystkim świętującym w tych dniach tygodniu życzę, by w swoim sercu zawsze podtrzymywali najgłębszą troskę o sprawy najważniejsze w życiu – tym życiu i tamtym życiu – jak o tym mówi dzisiejsza liturgia Słowa. Zapewniam o modlitwie – nie tylko tej, która była w ciągu minionego tygodnia, ale i dzisiaj, i w przyszłości.

Moi Drodzy, najserdeczniej, jak tylko potrafię, dziękuję Księdzu Markowi i Siostrom za fantastyczną opiekę nad naszym Gospodarstwem w tych dniach. Dziękuję za wszystkie refleksje zapisane, ale i za te wypowiedziane, tak cierpliwie i z poświęceniem każdego dnia nagrywane przez Księdza Marka.

Sam byłem ostatnio świadkiem, ile kosztuje Go znalezienie odpowiedniego miejsca na takie nagranie w przestrzeni, w której się akurat znajduje, potem przygotowanie sprzętu – a wcześniej: przygotowanie samego słówka; potem nagranie, a potem jeszcze zmontowanie i zamieszczenie. Zwłaszcza, że każdego dnia są to trzy nagrania: po polsku, po rosyjsku i po rosyjsku „krótko”. Sami się zresztą możecie po raz kolejny przekonać:

https://www.youtube.com/c/CatholicSurgut

Tylko nie zapomnijcie, po odsłuchaniu, zaznaczyć „łapki”! Oczywiście, tej „do góry”! Przynajmniej mam nadzieję, że nikomu nie przyjdzie do głowy zaznaczyć tej drugiej. Póki co, przynajmniej ja nie zauważyłem, aby ta druga była choć raz zaznaczona. I bardzo dobrze! Bo inaczej łapka – ta zaznaczająca „łapkę w dół” – może uschnąć… Oj, może uschnąć…

Moi Drodzy, zapowiedziałem przed tygodniem, że dzisiejsza niedziela – także na naszym forum – będzie dniem szczególnej promocji idei duszpasterstwa akademickiego. Wiąże się to ze spotkaniem Środowiska Akademickiego, pod nazwą KODEŃSKI WIECZERNIK AKADEMICKI, zaplanowanym na dziś w Kodniu.

Informacja o nim poszła wszystkimi możliwymi kanałami: internetowymi, radiowymi, telefonicznymi, smsowymi – i w rozmowach osobistych. Wszystkie Parafie w Diecezji siedleckiej otrzymały plakat z moim krótkim, serdecznym liścikiem do Księdza Proboszcza, z prośbą o wspieranie na co dzień idei duszpasterstwa akademickiego i promowania jej wśród Pracowników naukowych i Studentów z jego Parafii. A na dzisiaj – o przekazanie im mojego zaproszenia.

Po przejrzeniu kilkunastu stron parafialnych stwierdziłem, że tu i ówdzie w ogłoszeniach wspomniano o tym, z odesłaniem po szczegóły do plakatu. Wiem też, że sam plakat – już bez wzmianki w ogłoszeniach – także pojawił się w iluś tam gablotach. A nawet na niektórych stronach parafialnych. Katolickie Radio Podlasie, przez cały tydzień, o różnych porach, emitowało moje zaproszenie. Wydaje się, że kto się miał dowiedzieć – i chciał się dowiedzieć – to się dowiedział. Reszta należy już do osobistej decyzji każdej i każdego. I to od tej decyzji będzie zależało, ile dzisiaj Osób będzie na spotkaniu.

Ze swej strony, raz jeszcze zapraszam do łączności z nami. Można przybyć osobiście do Kodnia – zaczynamy o 11:00. A można łączyć się z nami o 13:45, czyli w czasie Mszy Świętej (proszę o szczególnie uważne wysłuchanie homilii!); o 18:30, w czasie adoracji Najświętszego Sakramentu; oraz o 21:00, w czasie Apelu, kiedy to dokonamy zawierzenia całego Środowiska Akademickiego, Duszpasterstwa Akademickiego i całej Młodzież – Matce Bożej Kodeńskiej. Zawierzymy cały ten nowy rok szkolny i akademicki. Te trzy wspomniane wydarzenia odbędą się w Bazylice, w której całodobowo działa kamerka internetowa:

https://koden.com.pl/historia-sanktuarium/transmisje-on-line/

Zapraszam zatem!

A przy okazji, zachęcam do obejrzenia – może już ponownego, a może po raz pierwszy – filmiku o tym, czym w ogóle jest duszpasterstwo akademickie:

https://www.youtube.com/watch?v=5WGt4YGGATo&t=698s

Zapraszam także do obejrzenia filmiku, promującego inicjatywę GIGANTYCZNY SZTURM DO NIEBA w intencji Środowiska Akademickiego, Duszpasterstwa Akademickiego i Młodzieży w Kościele:

https://www.youtube.com/watch?v=pZVucJPix1E&t=12s

O tym także będzie dzisiaj w rozważaniu, które w całości poświęcone jest trosce o to nasze duszpasterstwo… Tam zatem będę kontynuował ten temat, tutaj na razie kończę.

I już zapraszam do pochylenia się nad Bożym słowem dzisiejszej liturgii. Która myśl z dzisiejszych czytań porusza mnie najbardziej? Która odnosi się tak najbardziej do mnie – osobiście i konkretnie? Duchu Święty, tchnij swoją moc i daj swoje światło.

Na głębokie i radosne przeżywanie Dnia Pańskiego – niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec + i Syn, i Duch Święty. Amen

Gaudium et spes! Ks. Jacek

26 Niedziela zwykła, C,

25 września 2022.,

do czytań: Am 6,1a.4–7; 1 Tm 6,11–16; Łk 16,19–31

CZYTANIE Z KSIĘGI PROROKA AMOSA:

To mówi Pan wszechmogący: „Biada beztroskim na Syjonie i dufnym na górze Samarii. Leżą na łożach z kości słoniowej i wylegują się na dywanach; jedzą jagnięta z trzody i cielęta ze środka obory. Fałszywie śpiewają przy dźwiękach harfy i jak Dawid obmyślają sobie instrumenty do grania. Piją czaszami wino i najlepszym olejkiem się namaszczają, a nic się nie martwią upadkiem domu Józefa. Dlatego teraz ich poprowadzę na czele wygnańców, a zniknie krzykliwe grono hulaków”.

CZYTANIE Z PIERWSZEGO LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO TYMOTEUSZA:

Ty, o człowiecze Boży, podążaj za sprawiedliwością, pobożnością, wiarą, miłością, wytrwałością, łagodnością. Walcz w dobrych zawodach o wiarę, zdobądź życie wieczne: do niego zostałeś powołany i o nim złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.

Nakazuję w obliczu Boga, który ożywia wszystko, i Chrystusa Jezusa, Tego, który złożył dobre wyznanie za Poncjusza Piłata, ażebyś zachował przykazanie nieskalane bez zarzutu aż do objawienia się naszego Pana, Jezusa Chrystusa. Ukaże je we właściwym czasie błogosławiony i jedyny Władca, Król królujących i Pan panujących, jedyny, mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego żaden z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć: Jemu cześć i moc wiekuista. Amen.

SŁOWA EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO ŁUKASZA:

Jezus powiedział do faryzeuszów: „Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.

Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: «Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu».

Lecz Abraham odrzekł: «Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać».

Tamten rzekł: «Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki».

Lecz Abraham odparł: «Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają». Tamten odrzekł: «Nie, ojcze Abrahamie, lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą».

Odpowiedział mu: «Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą»”.

Dzisiejsze Boże słowo pokazuje nam dwie, zupełnie przeciwstawne sobie, ludzkie postawy: postawę inwestowania w wieczność i postawę inwestowania w doczesność. Opis zachowań «beztroskich na Syjonie i dufnych na górze Samarii» z pierwszego dzisiejszego czytania oraz ewangeliczny opis zachowania próżnego i beztroskiego bogacza – to przykład inwestowania w doczesność. Z kolei postawa Łazarza, oraz ta postawa, jaką w drugim czytaniu bardzo poleca i do której przekonuje Święty Paweł – to inwestowanie w wieczność.

Słowo Boże nie pozostawia wątpliwości, która postawa do czego prowadzi, w związku z tym – którą postawę każdy z nas powinien przyjąć. W duchu tych wskazań, my zjednoczeni na modlitwie u Tronu Matki Bożej Kodeńskiej, Królowej Podlasia i Matki Jedności – a w jakiś szczególny sposób także Patronki naszego Środowiska Akademickiego i Duszpasterstwa Akademickiego – zastanawiamy się nad tą formą inwestowania w wieczność, inwestowania w Niebo, ale też inwestowania w mądre i sensowne życie, jaką jest działalność Duszpasterstwa Akademickiego.

Pozwólcie, moi Drodzy, że w ramach tej refleksji, przypomnę jeszcze raz – w tym świętym miejscu, w ramach tego naszego spotkania – Apel, jaki w swoim czasie skierowałem do Wszystkich w sprawie inicjatywy modlitewnej, wspierającej naszej Duszpasterstwo. Bardzo chciałbym, aby wybrzmiał on tutaj jeszcze raz, ponieważ ani na jotę nie stracił nic ze swej aktualności.

A zatem: „Jako Duszpasterz Akademicki, zwracam się z serdeczną prośbą do Wszystkich, którym leży na sercu prawdziwe dobro Studentów – i w ogóle Ludzi młodych – o podjęcie wraz ze mną GIGANTYCZNEGO SZTURMU DO NIEBA w intencji Środowiska Akademickiego i Młodzieży w Kościele.

Z jednej strony bowiem, widzimy wzrastającą obojętność młodych ludzi na sprawy wiary i na Kościół, a wobec osób duchownych – wręcz niechęć, a nawet wrogość, niejednokrotnie wyrażaną bardzo otwarcie.

Z drugiej jednak strony – widać wyraźne sygnały poszukiwania przez Młodych odpowiedzi na najważniejsze pytania i pragnienie odkrywania najgłębszego sensu życia.

Stare albumy, znajdujące się w naszym Ośrodku Duszpasterstwa Akademickiego, zawierają wiele zdjęć i zapisów, dokumentujących aktywną działalność tegoż Duszpasterstwa na przestrzeni lat, kiedy to jednoczyło ono dużą liczbę Studentów i Pracowników Uczelni, a prowadziło je kilku Duszpasterzy Akademickich.

Co się dzisiaj stało z młodymi Ludźmi, że nie ma ich w Duszpasterstwie, a często nie ma Ich w ogóle w kościele, na Mszy Świętej, czy przy konfesjonale? Czyżby Bóg przestał być Im potrzebny? Czyżby uznali, że lepiej ułożą sobie życie bez Niego, radząc sobie samemu ze wszystkimi problemami i wyzwaniami?

Nie wierzę! A wręcz jestem przekonany, że jest dokładnie odwrotnie! Dlatego proszę Wszystkich, którzy widzą sprawę podobnie, jak ja – o podjęcie dzieła GIGANTYCZNEGO SZTURMU DO NIEBA!

W ramach tego dzieła, ja osobiście:

►zobowiązuję się do cotygodniowej Mszy Świętej w intencji Duszpasterstwa Akademickiego i Młodzieży w Kościele. Będzie to najczęściej Msza Święta w środę, połączona w naszym Ośrodku z adoracją Najświętszego Sakramentu, a jeżeli nie w środę, to w innym dniu tygodnia;

►intencje te będę włączał do modlitwy brewiarzowej, różańcowej i spontanicznej;

►ustalę jedną, konkretną modlitwę, odmawianą codziennie tylko w tej intencji;

►będę również w tej intencji podejmował posty i osobiste wyrzeczenia, a także – ofiarował swoje cierpienia i trudności, ale też codzienną pracę i dobre uczynki.

►postaram się mówić o tym jak najczęściej w homiliach i przy wszystkich możliwych okazjach, zachęcając – kogo tylko się da – do włączenia się we wspólnotę modlitwy i w całe dzieło.

Pamiętajmy, że w słowniku Jezusa nie ma pojęcia: „Nie da się!”. Nieprawdą też jest, że Jezus jest dzisiaj młodemu Człowiekowi niepotrzebny. Pamiętajmy również, że nie ma złej Młodzieży. Żaden młody Człowiek nie urodził się złym i nie ma z natury złego nastawienia do życia.

Możemy co najwyżej mówić o Młodzieży pogubionej i pozostawionej, bezradnej i źle poprowadzonej, ale to za każdym razem każe nam, dorosłym, postawić pytanie o naszą odpowiedzialność i przykład, jaki dajemy – począwszy od Rodziców, poprzez Wychowawców, Nauczycieli, na Duszpasterzach kończąc.

Dlatego – zamiast oskarżać się nawzajem i narzekać – weźmy się do pracy i do modlitwy! Z wielką nadzieją, że Młodzież powróci do Kościoła i do kościoła – pisanego wielką i małą literą – oraz że Duszpasterstwo Akademickie i Duszpasterstwo Młodzieży zatętni życiem. Tej nadziei, złożonej w Jezusie Chrystusie, ani na moment nie możemy utracić!

Proszę zatem Wszystkich, którzy widzą tę sprawę w ten sposób, aby sprawę Duszpasterstwa Akademickiego i Młodzieży w Kościele uczynili codzienną intencją swojej modlitwy! Naprawdę, nie chodzi o jednorazową akcję modlitewną, ani – tym bardziej – o jakiś efektowny happening, ale o codzienne, wytrwałe, cierpliwe trwanie na modlitwie, z wiarą i miłością, z radością i nadzieją.

Proszę także o:

►częste przyjmowanie w tej intencji Komunii Świętej;

►podejmowanie w tej intencji postów, wyrzeczeń, dobrych uczynków;

►ofiarowanie przynajmniej cząstki swoich cierpień i codziennych trudności.

Naprawdę, w tak ważnej sprawie i w tak ważnym dziele – wszystkie chwyty są dozwolone! Oczywiście – chwyty duchowe, modlitewne.

A konkretnym wyrazem naszej łączności w modlitwie niech będzie:

►udział w środowej adoracji Najświętszego Sakramentu w Kaplicy Ośrodka Duszpasterstwa Akademickiego – udział osobisty, lub duchowa łączność z nami, w trakcie jej trwania, czyli w godzinach od 19:00 do 21:00.

►ustalenie jednej, konkretnej modlitwy (np. wybranej litanii, Koronki do Bożego Miłosierdzia, dziesiątka Różańca, czy choćby jednego: „Pod Twoją obronę”, lub innej), która codziennie w tej intencji będzie odmawiana.

►odmawianie – osobiście, w myślach, lub we wspólnocie, z osobami ze swego otoczenia, w miejscu aktualnego przebywania – jednego „Zdrowaś Maryjo” o godzinie 20:00.

Osoby, które już od lat odmawiają – w łączności ze mną – o tej godzinie jedno „Ojcze nasz”, niech dołączą do niego jedno: „Zdrowaś Maryjo”, w intencji Duszpasterstwa Akademickiego i Młodzieży w Kościele.

Zapraszam do włączenia się w to dzieło! Jeżeli ktoś uzna za stosowne, by poinformować mnie o tym, że się w nie włącza, to będę bardzo wdzięczny, aczkolwiek nie jest to konieczne. O wiele ważniejsza jest sama modlitwa i ofiarowanie duchowych darów w tej tak ważnej sprawie.

Proszę natomiast o przekazanie tego mojego Apelu tym Osobom, o których wiemy, że mogłyby zasilić nasze szeregi. Przy czym, bardziej zależałoby mi na docieraniu do konkretnych Osób, niż o publiczne obwieszczanie, chociaż proszę podejmować takie działania, jakie w danej sytuacji wydadzą się skuteczne.

Niech Jezus Chrystus, jedyny i najwyższy Nauczyciel, rozpali serca Ludzi młodych, niech Ich do siebie na nowo przekona, niech Ich przekona na nowo do swojego Kościoła, a Matka Boża – królująca w swym kodeńskim Wizerunku w naszym Ośrodku Duszpasterstwa Akademickiego – niech Ich za rękę do swojego Syna przyprowadza!”

Moi Drodzy, tak brzmi Apel, który ogłosiłem w Kaplicy naszego Ośrodka kilka miesięcy temu, a który jest na stałe „zawieszony” na stronie naszego Duszpasterstwa i na stronie naszej siedleckiej Uczelni, w zakładce: „Ogłoszenia Duszpasterza Akademickiego”. Proszę o promowanie tej idei gdzie tylko się da – i kiedy tylko się da: wobec wszystkich i wszędzie, na prawo i lewo!

Przy czym, podkreślam z całą mocą: modlimy się za całe Środowisko Akademickie i wszystkie Duszpasterstwa Akademickie – w Polsce i poza Polską, nie tylko w Siedlcach; a także: za całą Młodzież: za całą Młodzież Polski i świata!

Moi Drodzy, bądźmy razem w modlitwie! W to dzieło mogą włączyć się wszyscy! Zapraszam do tej modlitewnej wspólnoty!

Ale zapraszam też do włączenia się we wspólne działania. A konkretnie są to:

►Msze Święte w naszym Ośrodku: w niedziele o godzinie 20:00, a od poniedziałku do czwartku o godzinie 19:00, albo – po ustaleniu – o innej godzinie, albo w inne dni;

►adoracja Najświętszego Sakramentu – w środę, po Mszy Świętej wieczorowej, do godziny 21:00, z możliwością przedłużenia – na życzenie;

►spotkania Akademickiego Koła Biblijnego – w poniedziałek lub we wtorek, po Mszy Świętej;

►nabożeństwa okresowe – majowe, czerwcowe, październikowe, Roraty; Droga Krzyżowa;

►Rekolekcje akademickie – w Adwencie i w Wielkim Poście;

►doraźne spotkania – w ramach Wspólnot wydziałowych lub innych;

►Kodeński Wieczernik Akademicki – jako stałe, doroczne spotkanie, w ostatnią niedzielę września, czyli ostatnią przed rozpoczęciem nowego roku akademickiego;

►wyjazdy do Szklarskiej Poręby: zimą – w terminie ustalonym; latem – na przełomie sierpnia i września;

►spływ kajakowy Czarną Hańczą i Kanałem Augustowskim – od poniedziałku do czwartku, po 20 sierpnia;

►audycje w Katolickim Radiu Podlasie – w każdy trzeci piątek miesiąca, w godzinach od 21:40 do 23:00.

Jest to zaś nade wszystko nasza stała łączność duchowa i modlitewna, ale także realizowana za pomocą wszelkich komunikatorów, a szczególnie – ta najcenniejsza, czyli kontakt osobisty, „na żywo”. Zapraszam do tej stałej łączności!

Zapraszam do naszego Ośrodka, który od października będzie się mieścił w Siedlcach, w Domu Księży Emerytów, przy ul. Kościuszki 10. Zapraszam Was wszystkich!

Zapraszam Czcigodnych Księży – tak, jak to napisałem w krótkim liście, rozesłanym do wszystkich Parafii, wraz z plakatem, zapraszającym na dzisiejsze spotkanie. Bardzo liczę na dobre rady i pomysły Wasze, moi Drodzy, jak i naszych Czcigodnych Księży. Wierzę, że z pomocą łaski Bożej, po zjednoczeniu wszystkich naszych sił, przy odrobinie dobrej woli i otwartego serca – uda nam się wspólnie rozkręcić duszpasterstwo akademickie i w ogóle przekonać Młodych, aby raz jeszcze zaufali Kościołowi.

Bardzo przy tej okazji dziękuję Wszystkim, którzy przez ostatni rok tworzyli dobro Duszpasterstwa Akademickiego w Siedlcach. A są to – między innymi: Pan Rafał Suchodolski, Pan Tadeusz Goc, Pani Agnieszka Piątek, Pan Profesor Marek Gugała, Pani Doktor Adriana Pogoda – Kołodziejak, Pani Emilia Porzezińska, Pani Kamila Marczuk, Państwo Urszula i Marcin Paczuscy, Pan Tomasz Domański także Asia Chalecka, Ola Stachniak, Sebastian Rymuza, Natalia Parapura, Iza Krycka, Magda Mućka.

Szczególnie serdecznie dziękuję Ekipie Organizacyjnej tego dzisiejszego Spotkania, która jest jednocześnie Ekipą Organizacyjną naszych wyjazdów, a są to: Jakub Pałysa, Ani Szostak, Janek Kondej, Pan Magister Inżynier Łukasz Domański.

Tym Osobom dziękuję za nasz naprawdę częsty kontakt i bardzo intensywną współpracę na różnych płaszczyznach realizacji tegoż dzieła; dziękuję za wspólne ustalenia i wspólnie podejmowane działania, Jakubowi Pałysie dziękuję za podejmowanie trudnej roli szefa i koordynatora wszystkich naszych działań, Ani Szostak – za to, że Go w tym wspiera; Jankowi Kondejowi dziękuję za stałe zamieszczanie ogłoszeń na stronie naszego Duszpasterstwa, a Panu Łukaszowi Domańskiemu – za przygotowanie kolejnych plakatów, informujących o naszych inicjatywach.

Na koniec, bardzo serdecznie dziękuję Władzom naszej Siedleckiej Uczelni, Państwu Dziekanom, Profesorom, Wykładowcom i Pracownikom Uniwersytetu – za przeogromną życzliwość i wspieranie działań naszego Duszpasterstwa.

Dziękuję Ojcu Superiorowi i wszystkim Ojcom i Braciom Oblatom, a także Pani Teresie Jaroszuk i Pracownikom Sanktuarium – za życzliwość, gościnność i pomoc w organizacji naszych Spotkań. Już dzisiaj zapraszam – jeśli Bóg pozwoli – na następny Kodeński Wieczernik Akademicki, w niedzielę, 24 września 2023 roku.

Bardzo dziękuję Wszystkim, którzy kiedykolwiek i w jakikolwiek sposób wsparli działalność naszego Duszpasterstwa – także tym, którzy dziś łączą się z nami poprzez transmisję internetową – za dobre i otwarte serce.

Moi Drodzy, raz jeszcze proszę: bądźmy razem! Szturmujmy Niebo, wspierajmy się nawzajem, podpowiadajmy sobie nowe pomysły, podejmujmy dobre działania. To jest inwestowanie w przyszłość Kościoła, to jest inwestowanie w przyszłość naszej Ojczyzny, to jest nasze osobiste inwestowanie w Niebo. A to jest inwestycja warta wszelkiego poświęcenia!

To jest trud, który naprawdę bardzo się opłaca – i w całości się zwraca, w postaci Bożego błogosławieństwa, ale także: ogromnej wewnętrznej radości i pewności, że realizujemy naprawdę piękne i wielkie dzieło!