Prawda, prawda – i jeszcze raz prawda!

„Idź i wracaj, bo po co to ci uczyniłem”? Nakaz i pytanie. Pierwsza część zdania jest wyrażeniem zgody Proroka na pożegnanie się z ojcem i matką, a druga jest pytaniem, oczekiwaniem na decyzję Elizeusza " wracaj, bo po co to ci uczyniłem?" Elizeusz odczytał swoje powołanie po symbolicznym geście nałożenia płaszcza. Bóg w sposób niekiedy bardzo subtelny rozdaje łaski poprzez innych, w tym wypadku posłużył się prorokiem Elizeuszem, któremu wcześniej powiedział by odszukał Elizeusza, syna Szafata z Abel-Mechola i namaścił na proroka po sobie.
Zastanawiające jest, że Jezus w podobnej kwestii( Łk 9, 61-62)" Jeszcze inny rzekł: «Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu!» Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego»." nie każe iść zainteresowanemu pożegnać się ale przemilcza to pytanie, za to wyjaśnia by po podjęciu decyzji swojej pójścia za Nim, być bezkompromisowym, nie oglądać się wstecz ale patrzeć przed siebie czyli widzieć Jezusa, bo my mamy kroczyć za Nim, Jego śladami. Wszystko inne co trzyma nas na uwięzi z tym światem mamy zdecydowanie opuścić, zerwać kajdany uzależnień i wolnymi podążać za Panem.