Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Moi Drodzy, rozpoczynamy Adwent. Wszystko, co w związku z tym mam dzisiaj do powiedzenia, zawarłem w rozważaniu.
Dzisiaj kończą się rekolekcje, jakie Ksiądz Marek przeżywa z małżeństwami w Surgucie. Proszę o modlitwę w intencji tego ważnego i pięknego dzieła.
Na głębokie przeżywanie dzisiejszego dnia Pańskiego – i całego Adwentu – niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec + i Syn, i Duch Święty. Amen
Gaudium et spes! Ks. Jacek
1
Niedziela Adwentu, A,
Niedziela Adwentu, A,
do
czytań: Iz 2,1–5; Rz 13,11–14; Mt 24,37–44
czytań: Iz 2,1–5; Rz 13,11–14; Mt 24,37–44
CZYTANIE
Z KSIĘGI PROROKA IZAJASZA:
Z KSIĘGI PROROKA IZAJASZA:
Widzenie
Izajasza, syna Amosa,
Izajasza, syna Amosa,
dotyczące
Judy i Jerozolimy:
Judy i Jerozolimy:
Stanie
się na końcu czasów,
się na końcu czasów,
że
góra świątyni Pana
góra świątyni Pana
stanie
mocno na wierzchołku gór
mocno na wierzchołku gór
i
wystrzeli ponad pagórki.
wystrzeli ponad pagórki.
Wszystkie
narody do niej popłyną,
narody do niej popłyną,
mnogie
ludy pójdą i rzekną:
ludy pójdą i rzekną:
„Chodźcie,
wstąpmy na Górę Pana
wstąpmy na Górę Pana
do
świątyni Boga Jakuba!
świątyni Boga Jakuba!
Niech
nas nauczy dróg swoich,
nas nauczy dróg swoich,
byśmy
kroczyli Jego ścieżkami.
kroczyli Jego ścieżkami.
Bo
Prawo wyjdzie z Syjonu
Prawo wyjdzie z Syjonu
słowo
Pana z Jeruzalem”.
Pana z Jeruzalem”.
On
będzie rozjemcą pomiędzy ludami
będzie rozjemcą pomiędzy ludami
i
wyda wyroki dla licznych narodów.
wyda wyroki dla licznych narodów.
Wtedy
swe miecze przekują na lemiesze,
swe miecze przekują na lemiesze,
a
swoje włócznie na sierpy.
swoje włócznie na sierpy.
Naród
przeciw narodowi nie podniesie miecza,
przeciw narodowi nie podniesie miecza,
nie
będą się więcej zaprawiać do wojny.
będą się więcej zaprawiać do wojny.
Chodźcie,
domu Jakuba,
domu Jakuba,
postępujmy
w światłości Pana!
w światłości Pana!
CZYTANIE
Z LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO RZYMIAN:
Z LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO RZYMIAN:
Bracia:
Rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina
powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy,
gdyśmy uwierzyli.
Rozumiejcie chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina
powstania ze snu. Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy,
gdyśmy uwierzyli.
Noc
się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki
ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła. Żyjmy
przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w
rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale
przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się
zbytnio o ciało, dogadzając żądzom.
się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki
ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła. Żyjmy
przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w
rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale
przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się
zbytnio o ciało, dogadzając żądzom.
SŁOWA
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO MATEUSZA:
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO MATEUSZA:
Jezus
powiedział do swoich uczniów: „Jak było za dni Noego, tak będzie
z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem
jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe
wszedł do arki, i nie spostrzegli się, że przyszedł potop i
pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna
Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty,
drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie
wzięta, druga zostawiona.
powiedział do swoich uczniów: „Jak było za dni Noego, tak będzie
z przyjściem Syna Człowieczego. Albowiem jak w czasie przed potopem
jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali aż do dnia, kiedy Noe
wszedł do arki, i nie spostrzegli się, że przyszedł potop i
pochłonął wszystkich, tak również będzie z przyjściem Syna
Człowieczego. Wtedy dwóch będzie w polu: jeden będzie wzięty,
drugi zostawiony. Dwie będą mleć na żarnach: jedna będzie
wzięta, druga zostawiona.
Czuwajcie
więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to
rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej
ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do
swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się
nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”.
więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie. A to
rozumiejcie: Gdyby gospodarz wiedział, o której porze nocy złodziej
ma przyjść, na pewno by czuwał i nie pozwoliłby włamać się do
swego domu. Dlatego i wy bądźcie gotowi, bo w chwili, której się
nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”.
Cóż
można dodać do tego,
co powiedział dzisiaj Paweł do Rzymian? Jeżeli uważnie
słuchaliśmy jego słów, to zauważyliśmy, iż są one
streszczeniem idei Adwentu.
Apostoł bowiem zachęca:
Rozumiejcie
chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu.
Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy, gdyśmy
uwierzyli.
Bardzo znamiennym jest
tutaj
słowo
TERAZ, na
które warto zwrócić uwagę.
można dodać do tego,
co powiedział dzisiaj Paweł do Rzymian? Jeżeli uważnie
słuchaliśmy jego słów, to zauważyliśmy, iż są one
streszczeniem idei Adwentu.
Apostoł bowiem zachęca:
Rozumiejcie
chwilę obecną: teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu.
Teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas niż wtedy, gdyśmy
uwierzyli.
Bardzo znamiennym jest
tutaj
słowo
TERAZ, na
które warto zwrócić uwagę.
TERAZ
nadeszła
godzina, TERAZ
przybliżyło się zbawienie. Cała tajemnica chrześcijaństwa leży
właśnie w tym, aby owo TERAZ
dostrzec, aby już TERAZ
zacząć podążać do zbawienia. Zwykle
łatwiej jest przełożyć
na później pracę nad sobą,
łatwiej jest powiedzieć: „zrobię to kiedyś”, „jeszcze
zdążę”, „jeszcze mam
czas”…
nadeszła
godzina, TERAZ
przybliżyło się zbawienie. Cała tajemnica chrześcijaństwa leży
właśnie w tym, aby owo TERAZ
dostrzec, aby już TERAZ
zacząć podążać do zbawienia. Zwykle
łatwiej jest przełożyć
na później pracę nad sobą,
łatwiej jest powiedzieć: „zrobię to kiedyś”, „jeszcze
zdążę”, „jeszcze mam
czas”…
Na
pewno też zauważyliśmy,
że kiedy
daleko
jest jeszcze
do zaplanowanego
czasu wykonania jakiegoś
czynu, tym goręcej zapewniamy, że go spełnimy,
ale im jest
bliżej i im
konkretniejszych barw cała
spawa nabiera, to my jakby
mniej jesteśmy jej pewni, już
jakby ciszej o niej mówimy,
albo się wprost wycofujemy.
Okazuje się, że nie
jest łatwo tak od razu, odważnie – właśnie TERAZ –
odwrócić się od zła, lub
uczynić jakieś konkretne dobro.
Do pewnych zachowań, do pewnego stylu – niekoniecznie,
niestety, dobrego –
jesteśmy przyzwyczajeni i jest nam z nim dobrze, przeto
rezygnacja z niego
z pewnością kosztuje.
pewno też zauważyliśmy,
że kiedy
daleko
jest jeszcze
do zaplanowanego
czasu wykonania jakiegoś
czynu, tym goręcej zapewniamy, że go spełnimy,
ale im jest
bliżej i im
konkretniejszych barw cała
spawa nabiera, to my jakby
mniej jesteśmy jej pewni, już
jakby ciszej o niej mówimy,
albo się wprost wycofujemy.
Okazuje się, że nie
jest łatwo tak od razu, odważnie – właśnie TERAZ –
odwrócić się od zła, lub
uczynić jakieś konkretne dobro.
Do pewnych zachowań, do pewnego stylu – niekoniecznie,
niestety, dobrego –
jesteśmy przyzwyczajeni i jest nam z nim dobrze, przeto
rezygnacja z niego
z pewnością kosztuje.
Jednakże
czas Adwentu jest dla nas doskonałą
okazją do tego, aby się zmobilizować
i ten trud odważnie
podjąć. Już
TERAZ! Chcemy
go podjąć,
aby w ten sposób
przygotować
się zarówno na przyjście Jezusa w czasie zbliżających
się Świąt, jak i w dniu ostatecznym.
Adwent jest bowiem – jak
wiemy – takim właśnie
podwójnym oczekiwaniem.
czas Adwentu jest dla nas doskonałą
okazją do tego, aby się zmobilizować
i ten trud odważnie
podjąć. Już
TERAZ! Chcemy
go podjąć,
aby w ten sposób
przygotować
się zarówno na przyjście Jezusa w czasie zbliżających
się Świąt, jak i w dniu ostatecznym.
Adwent jest bowiem – jak
wiemy – takim właśnie
podwójnym oczekiwaniem.
Słowa
wypowiedziane przez Jezusa Chrystusa, a zapisane przez Świętego
Mateusza, są bardzo jasne: Czuwajcie
więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie.
Przyjdzie niespodziewanie, jak złodziej w nocy. I dlatego trzeba
czuwać, aby być przygotowanym w każdym czasie. Na
czym w praktyce to czuwanie ma polegać?
wypowiedziane przez Jezusa Chrystusa, a zapisane przez Świętego
Mateusza, są bardzo jasne: Czuwajcie
więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie.
Przyjdzie niespodziewanie, jak złodziej w nocy. I dlatego trzeba
czuwać, aby być przygotowanym w każdym czasie. Na
czym w praktyce to czuwanie ma polegać?
Zarówno
Ewangelia, jak i List
Apostoła, nawołują do rezygnacji
z codziennych grzechów:
Odrzućmy
więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła.
Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach,
nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale
przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się
zbytnio o ciało, dogadzając żądzom
– bardzo zdecydowanie mówi Święty
Paweł.
Ewangelia, jak i List
Apostoła, nawołują do rezygnacji
z codziennych grzechów:
Odrzućmy
więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła.
Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach,
nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości. Ale
przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie troszczcie się
zbytnio o ciało, dogadzając żądzom
– bardzo zdecydowanie mówi Święty
Paweł.
A
Jezus w Ewangelii przestrzega:
Jak
w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali
aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, że
przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z
przyjściem Syna Człowieczego.
Jezus w Ewangelii przestrzega:
Jak
w czasie przed potopem jedli i pili, żenili się i za mąż wydawali
aż do dnia, kiedy Noe wszedł do arki, i nie spostrzegli się, że
przyszedł potop i pochłonął wszystkich, tak również będzie z
przyjściem Syna Człowieczego.
A
zatem,
ludzie zawsze chodzili swoimi drogami:
hulanka,
pijatyka,
rozpusta
i wyuzdanie
nie
są – jak się okazuje – „wynalazkiem” naszych
czasów. Już w czasach Starego
Testamentu słabości te byty czymś częstym. I kiedy dzisiaj, u
początku Adwentu, wsłuchujemy się w Boże słowo,
pamiętamy nade wszystko, że poprawę ze słabości, które
nam „dolegają”, trzeba
zacząć TERAZ, nie później!
I nie
przy jakiejś lepszej
okazji, ale TERAZ!
zatem,
ludzie zawsze chodzili swoimi drogami
hulanka,
pijatyka,
rozpusta
i wyuzdanie
nie
są – jak się okazuje – „wynalazkiem” naszych
czasów. Już w czasach Starego
Testamentu słabości te byty czymś częstym. I kiedy dzisiaj, u
początku Adwentu, wsłuchujemy się w Boże słowo,
pamiętamy nade wszystko, że poprawę ze słabości, które
nam „dolegają”, trzeba
zacząć TERAZ, nie później!
I nie
przy jakiejś lepszej
okazji, ale TERAZ!
Może
właśnie
ten Adwent
będzie czasem
tak bardzo
potrzebnej
mobilizacji,
aby podjąć pracę nad sobą. Ewangeliczne TERAZ
przypomma nam o wieczności, gdzie nie
ma upływającego czasu,
a gdzie
jest ciągłe
TERAZ: tam nie było
„wczoraj” i nie będzie
„jutro”, ale tylko
nieustanne TERAZ i nieustanne „dzisiaj”.
A
my przecież
do wieczności dążymy. Do takiej wieczności! Dlatego starania
o nią
trzeba nam
podjąć już TERAZ.
właśnie
ten Adwent
będzie czasem
tak bardzo
potrzebnej
mobilizacji,
aby podjąć pracę nad sobą. Ewangeliczne TERAZ
przypomma nam o wieczności, gdzie nie
ma upływającego czasu,
a gdzie
jest ciągłe
TERAZ: tam nie było
„wczoraj” i nie będzie
„jutro”, ale tylko
nieustanne TERAZ i nieustanne „dzisiaj”.
A
my przecież
do wieczności dążymy. Do takiej wieczności! Dlatego starania
o nią
trzeba nam
podjąć już TERAZ.
To
musi się przede wszystkim wyrazić dobrą atmosferą
– atmosferą skupienia
i wyciszenia, którą od północy już powinniśmy
zachować w naszych rodzinach.
Tak, Adwent jest już TERAZ.
A uświadamiamy to sobie nie
po to, aby od dzisiaj zacząć
zachowywać takie, czy inne
zewnętrzne formy, nakazane
przez tradycję,
ale bez większego
odniesienia do naszego wnętrza.
Nie, wprost przeciwnie!
musi się przede wszystkim wyrazić dobrą atmosferą
– atmosferą skupienia
i wyciszenia, którą od północy już powinniśmy
zachować w naszych rodzinach.
Tak, Adwent jest już TERAZ.
A uświadamiamy to sobie nie
po to, aby od dzisiaj zacząć
zachowywać takie, czy inne
zewnętrzne formy, nakazane
przez tradycję,
ale bez większego
odniesienia do naszego wnętrza.
Nie, wprost przeciwnie!
Adwent
bowiem to
– żeby użyć określeń
Świętego
Pawła – godzina powstania ze snu;
to
czas, kiedy przybliżyło się do nas zbawienie,
kiedy noc się posunęła, a przybliżył się dzień.
Adwent to czas szczególnej
łaski, czas nawrócenia. To czas radosnego
i aktywnego oczekiwania całego Kościoła na swego
Zbawiciela. To
czas
oczekiwania intensywnego!
bowiem to
– żeby użyć określeń
Świętego
Pawła – godzina powstania ze snu;
to
czas, kiedy przybliżyło się do nas zbawienie,
kiedy noc się posunęła, a przybliżył się dzień.
Adwent to czas szczególnej
łaski, czas nawrócenia. To czas radosnego
i aktywnego oczekiwania całego Kościoła na swego
Zbawiciela. To
czas
oczekiwania intensywnego!
To
czas, w którym chcemy zrealizować owo starotestamentalne wezwanie,
zapisane w Proroctwie Izajasza: Chodźcie,
wstąpmy na Górę Pana do
świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy
kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i
słowo
Pana z Jeruzalem.
czas, w którym chcemy zrealizować owo starotestamentalne wezwanie,
zapisane w Proroctwie Izajasza: Chodźcie,
wstąpmy na Górę Pana do
świątyni Boga Jakuba! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy
kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i
słowo
Pana z Jeruzalem.
Tak,
moi Drodzy, Adwent to czas
wejścia na górę:
na górę pewnych wymagań, pewnych wyzwań, z którymi koniecznie
trzeba
nam się zmierzyć, aby
wybić
się ponad swoją przeciętność, ponad
swoje przyzwyczajenia i schematy myślenia. W tym sensie Adwent staje
się szansą na prawdziwe
duchowe przebudzenie.
I ubogacenie.
moi Drodzy, Adwent to czas
wejścia na górę:
na górę pewnych wymagań, pewnych wyzwań, z którymi koniecznie
trzeba
nam się zmierzyć, aby
wybić
się ponad swoją przeciętność, ponad
swoje przyzwyczajenia i schematy myślenia. W tym sensie Adwent staje
się szansą na prawdziwe
duchowe przebudzenie.
I ubogacenie.
Kochani,
Adwent
to
naprawdę dobry czas
– to
bardzo dobry czas!
Nie kolejne uciemiężenie człowieka, czy
ograniczenia, które Kościół – dla samej zasady – nakłada na
człowieka tylko po to, aby wywrzeć
na nim jakąś
presję, czy pokazać
mu swą władzę. Adwent to czas głębokiej
przemiany,
to czas
wspaniałej
duchowej odnowy
– to czas wejścia na
górę tego, co szlachetne, co
piękne
i wzniosłe.
Po to, aby tam właśnie spotkać Jezusa.
Adwent
to
naprawdę dobry czas
– to
bardzo dobry czas!
Nie kolejne uciemiężenie człowieka, czy
ograniczenia, które Kościół – dla samej zasady – nakłada na
człowieka tylko po to, aby wywrzeć
na nim jakąś
presję, czy pokazać
mu swą władzę. Adwent to czas głębokiej
przemiany,
to czas
wspaniałej
duchowej odnowy
– to czas wejścia na
górę tego, co szlachetne, co
piękne
i wzniosłe.
Po to, aby tam właśnie spotkać Jezusa.
I
ten to właśnie Adwent
zaczynamy
dzisiaj. Będzie
trwał krótko – jak to Adwent. Jeżeli gdzieś przestroga, mówiąca
o tym, że „czas
jest krótki”
ma zastosowanie, to na pewno w odniesieniu do Adwentu. Bo
są to niecałe
cztery tygodnie,
które tak szybko miną,
że właściwie nie zdążymy
się obejrzeć, jak przyjdą
Święta. Żeby więc dobrze przeżyć Adwent, żeby tego czasu łaski
nie zmarnować – a właściwie: nie przegapić – trzeba zabrać
się do pracy już dzisiaj. Już
TERAZ!
ten to właśnie Adwent
zaczynamy
dzisiaj. Będzie
trwał krótko – jak to Adwent. Jeżeli gdzieś przestroga, mówiąca
o tym, że „czas
jest krótki”
ma zastosowanie, to na pewno w odniesieniu do Adwentu. Bo
są to niecałe
cztery tygodnie,
które tak szybko miną,
że właściwie nie zdążymy
się obejrzeć, jak przyjdą
Święta. Żeby więc dobrze przeżyć Adwent, żeby tego czasu łaski
nie zmarnować – a właściwie: nie przegapić – trzeba zabrać
się do pracy już dzisiaj. Już
TERAZ!
Bardzo
wiele bowiem naszych dobrych postanowień pozostaje w sferze li tylko
postanowień właśnie dlatego, że mając dobre intencje i dużo
dobrej woli, zwlekamy
z ich wprowadzeniem.
Przybieramy się, bardzo chcemy, dużo przy tym obiecujemy, ale
ostatecznie nie zabieramy się do pracy.
Albo nie zauważamy, jak szybko ucieka czas…
wiele bowiem naszych dobrych postanowień pozostaje w sferze li tylko
postanowień właśnie dlatego, że mając dobre intencje i dużo
dobrej woli, zwlekamy
z ich wprowadzeniem.
Przybieramy się, bardzo chcemy, dużo przy tym obiecujemy, ale
ostatecznie nie zabieramy się do pracy.
Albo nie zauważamy, jak szybko ucieka czas…
Dlatego
to słowo, wokół którego koncentrujemy dzisiejszą naszą
refleksję, a
więc słowo: TERAZ,
musi się stać słowem
kluczowym, hasłem wywoławczym
dzisiejszego dnia – właśnie tej pierwszej niedzieli, i w ogóle:
pierwszego
dnia Adwentu.
Właśnie dzisiaj to słowo musi nas zmobilizować do pracy! Bo
jeżeli zechcemy się nim przejąć dopiero w Wigilię, to już na
pewno będzie
NIE – TERAZ. Gdyż
będzie już za późno – Adwent
się już skończy…
to słowo, wokół którego koncentrujemy dzisiejszą naszą
refleksję, a
więc słowo: TERAZ,
musi się stać słowem
kluczowym, hasłem wywoławczym
dzisiejszego dnia – właśnie tej pierwszej niedzieli, i w ogóle:
pierwszego
dnia Adwentu.
Właśnie dzisiaj to słowo musi nas zmobilizować do pracy! Bo
jeżeli zechcemy się nim przejąć dopiero w Wigilię, to już na
pewno będzie
NIE – TERAZ. Gdyż
będzie już za późno – Adwent
się już skończy…
Tymczasem,
to właśnie TERAZ
nadeszła dla was godzina powstania ze snu. TERAZ bowiem zbawienie
jest bliżej nas…
Dlatego
do adwentowej pracy nad sobą i do realizacji adwentowego
postanowienia zabieramy się już dzisiaj.
to właśnie TERAZ
nadeszła dla was godzina powstania ze snu. TERAZ bowiem zbawienie
jest bliżej nas…
Dlatego
do adwentowej pracy nad sobą i do realizacji adwentowego
postanowienia zabieramy się już dzisiaj.
TERAZ!
Bardzo proszę o modlitwę za zmarłego dzisiejszej nocy mojego tatę – Leszka. Bóg zapłać.
Pisząc swój komentarz rano, nie widziałam jeszcze Twojego Robercie. Niech Maryja od Cudownego Medalika, którą dziś wspominamy, przeprowadzi szczęśliwie Twojego Tatusia przed Oblicze Ojca. Dobry Jezu a nasz Panie daj śp. Leszkowi wieczne spoczywanie w swoim Królestwie. Tobie i Twoim najbliższym, składam wyrazy współczucia.
Ps. Ja dziś nawiedziłam groby wszystkich moich bliskich zmarłych i przy okazji odwiedziliśmy Teściową po wylewie. Jej słowa " Będzie dobrze" cokolwiek Bóg postanowi, tchnęły w nas nadzieję.
Bóg zapłać Anno.
Pamiętam w modlitwie. Spełniłem też obietnicę, dotyczącą Mszy Świętej za Pana Leszka… Requiescat in pace! Ks. Jacek
Bóg zapłać Ks. Jacku.
Od tego właśnie ksiądz jest księdzem… Ks. Jacek
"Idźcie i głoście" – to program duszpasterski na rok 2016/2017
"Idźmy i głośmy – TERAZ "
Tak, właśnie o to TERAZ szczególnie teraz chodzi. Bo my planów i programów już dużo mieliśmy, ale część przynajmniej – została na półkach… Więc teraz potrzeba TERAZ! Ks. Jacek