Z rąk Piotra opadły kajdany…

Szczęść Boże! Moi Drodzy, w dniu dzisiejszym siedemdziesiątą (!) rocznicę święceń kapłańskich przeżywa Papież Senior Benedykt XVI. Otoczmy szczególną modlitwą Czcigodnego Jubilata, aby w ten sposób wyrazić Mu naszą przeogromną wdzięczność za to wszystko, co podarował Kościołowi – i prosić Boga o łaski i natchnienia na jak najdłuższe lata dalszej służby Ludowi Bożemu. Pamiętajmy dzisiaj o modlitwie za Benedykta XVI!

Ponadto, imieniny dzisiaj obchodzą:

►Ksiądz Biskup Piotr Sawczuk – Biskup drohiczyński, pochodzący z naszej Diecezji;

►moi Koledzy kursowi:

* Ksiądz Paweł Smarz,

* Ksiądz Piotr Woźniak;

►Kapłani pochodzący z mojej rodzinnej Parafii;

* Ksiądz Paweł Cieślik,

* Ksiądz Piotr Jarosiewicz;

►Ksiądz Paweł Czeluściński – Wikariusz Księdza Marka w Parafii w Surgucie;

►Kapłani, których w różnych miejscach i przy różnych okazjach spotkałem:

* Ksiądz Paweł Bielecki – Kierownik Pieszej Pielgrzymki Podlaskiej na Jasną Górę,

* Ksiądz Paweł Broński – Dyrektor diecezjalnej telewizji internetowej FARO TV,

* Ojciec Piotr Darasz – Oblat, Proboszcz Parafii Świętej Teresy w Siedlach.

* Ksiądz Paweł Florowski,

* Ksiądz Paweł Kindracki,

* Ksiądz Paweł Kobiałka – Wikariusz mojej rodzinnej Parafii,

* Ksiądz Piotr Osiński,

* Ksiądz Piotr Oskroba,

* Ksiądz Piotr Paćkowski – Rektor naszego diecezjalnego Seminarium Duchownego,

* Ksiądz Paweł Padysz,

* Ksiądz Piotr Pielak,

* Ksiądz Piotr Sawiuk,

* Ksiądz Paweł Siedlanowski,

* Ksiądz Piotr Hawryluk,

* Ksiądz Piotr Stępniewski – z Diecezji warszawsko – praskiej;

* Ksiądz Paweł Wojdat;

►Doktor Paweł Bucoń – Sędzia jednego z lubelskich Sądów i świecki Szafarz Komunii Świętej w Archidiecezji lubelskiej, mój serdeczny Przyjaciel jeszcze z czasów kółka ministranckiego;

►moi Chrześniacy:

* Piotr Oleszczuk – będący jednocześnie moim ciotecznym Bratem,

* Paweł Mochnacz;

►mój Brat cioteczny – Piotr Nowicki;

►Członkowie różnych Wspólnot młodzieżowych lub moi Uczniowie ze wszystkich Parafii, w których posługiwałem:

* Piotr Strzeżysz – przez jakiś czas, piszący rozważania na naszym forum;

* Paweł Baczkura,

* Paweł Siłaczuk,

* Paweł Deres,

* Paweł Kaczorowski,

* Piotr Kalbarczyk,

* Paweł Miłosz,

* Piotr Paziewski,

* Paweł Rękawek,

* Piotr Sitek,

* Paweł Siwiec,

* Piotr Biernacki,

* Paweł Skowroński,

* Piotr Świtaj,

* Paweł Stachurski;

►moi Znajomi z różnych czasów i miejsc:

* Doktor Piotr Karwowski – Organista i Dyrektor Chóru Młodzieżowego, istniejącego od lat w mojej rodzinnej Parafii, a jednocześnie Laureat tegorocznej nagrody Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski „Srebrna Piszczałka”, czego serdecznie gratuluję!

* Paweł Czajka,

* Piotr Deres,

* Piotr Mazurek,

* Piotr Piątek,

* Piotr Skolimowski,

* Paweł Sosik,

* Paweł Tomaszek,

* Piotr Stelmach,

* Paweł Szczygielski.

Życzę wszystkim Dostojnym Solenizantom, aby na wzór Patronów – świadectwem swego życia budowali wiarę w sercach wszystkich, których na życiowych drogach spotkają. Zapewniam o mojej serdecznej modlitwie w intencji każdego z Nich!

W dzisiejszą Uroczystość imieniny obchodził także Ksiądz Piotr Wojdat, mój Kolega kursowy, którego Pan ponad rok temu odwołał do siebie. Niech zatem On sam, Zmartwychwstały Chrystus, złoży dziś Piotrowi życzenia imieninowe w Domu Ojca. O to także będę się modlił.

Moi Drodzy, z racji dzisiejszej Uroczystości Kościół obdarza nas łaską odpustu zupełnego za posługiwanie się dewocjonaliami, poświęconymi przez Ojca Świętego lub Biskupa. Warunkiem jest złożenie Wyznania wiary i inne stałe warunki. Jeżeli zatem ktoś ma różaniec, czy jakiś obrazek, poświęcony choćby na Audiencji generalnej, w której uczestniczył w Rzymie, albo coś, co poświęcił któryś z Biskupów, może o ten odpust dzisiaj prosić.

Dzisiejsza Uroczystość nie nakłada na nas obowiązku uczestnictwa we Mszy Świętej, ale jeżeli mamy taką możliwość, to naprawdę warto! Choćby po to, aby swoją modlitwą wesprzeć Ojca Świętego Franciszka, oraz Papieża – Seniora – Jubilata.

Moi Drodzy, jeżeli tak różnie wielu z nas ocenia posługę Papieża Franciszka, to właśnie modlitwa jest najlepszym sposobem zaradzenia tym wątpliwościom. Zachęcam do modlitwy! Ja sam odprawię Mszę Świętą w intencji Ojca Świętego – zgodnie z inicjatywą, podjętą w naszej Diecezji.

A teraz już zapraszam do pochylenia się nad Bożym słowem, jakie niesie dzisiejsza liturgia. Pomocą w jego zgłębieniu będzie słówko Ani – jak zawsze, ujmujące temat w dość ciekawy sposób. Dziękuję serdecznie Ani za to słówko i za wszystkie poprzednie, dziękuję za udział w ostatniej audycji piątkowej w naszym Radiu, dziękuję za nasz stały, dobry kontakt. Niech Pan swoją łaską wynagrodzi Jej pracowitość i życzliwość.

Zatem, teraz wsłuchajmy się w Boże słowo i odpowiedzmy na pytanie, co Pan do mnie konkretnie i osobiście przez nie mówi? Jakie konkretne wskazanie mi daje? Duchu Święty, rozjaśnij umysły i serca!

Na dzisiejszy dzień – i na całe życie – niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec + i Syn, i Duch Święty. Amen

Gaudium et spes! Ks. Jacek

Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła,

29 czerwca 2021.,

do czytań z t. VI Lekcjonarza:

Dz 12,1–11; 2 Tm 4,6–9.17–18; Mt 16,13–19

CZYTANIE Z DZIEJÓW APOSTOLSKICH:

W owych dniach Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła. Ściął mieczem Jakuba, brata Jana, a gdy spostrzegł, że to spodobało się Żydom, uwięził nadto Piotra. A były to dni Przaśników. Kiedy go pojmał, osadził w więzieniu i oddał pod straż czterech oddziałów, po czterech żołnierzy każdy, zamierzając po Święcie Paschy wydać go ludowi.

Strzeżono więc Piotra w więzieniu, a Kościół modlił się za niego nieustannie do Boga.

W nocy, po której Herod miał go wydać, Piotr, skuty podwójnym łańcuchem, spał między dwoma żołnierzami, a strażnicy przed bramą strzegli więzienia.

Wtem zjawił się anioł Pański i światłość zajaśniała w celi. Trąceniem w bok obudził Piotra i powiedział: „Wstań szybko!” Równocześnie z rąk Piotra opadły kajdany.

„Przepasz się i włóż sandały!” – powiedział mu anioł.

A gdy to zrobił, rzekł do niego: „Narzuć płaszcz i chodź za mną!”

Wyszedł więc i szedł za nim, ale nie wiedział, czy to, co czyni anioł, jest rzeczywistością; zdawało mu się, że to widzenie. Minęli pierwszą i drugą straż i doszli do żelaznej bramy, prowadzącej do miasta. Ta otwarła się sama przed nimi. Wyszli więc, przeszli jedną ulicę i natychmiast anioł odstąpił od niego.

Wtedy Piotr przyszedł do siebie i rzekł: „Teraz wiem na pewno, że Pan posłał swego anioła i wyrwał mnie z ręki Heroda i z tego wszystkiego, czego oczekiwali Żydzi”.

CZYTANIE Z DRUGIEGO LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO TYMOTEUSZA:

Najmilszy: Krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.

Pospiesz się, by przybyć do mnie szybko. Pan stanął przy mnie i wzmocnił mię, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy lwa. Wyrwie mię Pan od wszelkiego złego czynu i wybawi mię, przyjmując do swego królestwa niebieskiego; Jemu chwała na wieki wieków. Amen.

SŁOWA EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO MATEUSZA:

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”

A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”.

Jezus zapytał ich: „A wy, za kogo Mnie uważacie?”

Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”.

Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Oto i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego: cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.

A OTO SŁÓWKO ANI:

Wiele razy zdarzyło nam się zrobić coś w ostatniej chwili, wyłączyć mleko na chwilę przed wykipieniem, złapać coś kruchego na chwilę przed upadkiem. Jesteśmy wtedy szczęśliwi, że w ostatnim momencie udało nam się coś uratować – jakąś sytuację, relację. Dzisiaj w uroczystość Świętych Piotra i Pawła Pan pokazuje nam działanie na ostatnią chwilę, w ostateczności.

Jego działanie jest zupełnie inne, niż nasze. Przede wszystkim, działanie naszego Pana jest zaplanowane, nie jest przypadkiem, który zdarza się tylko dzięki temu, że znajdziemy się we właściwym miejscu i czasie. Nasz Zbawca potrafi idealnie „wpasować się” w sytuację, która nas dotyczy i ma wszystko pod kontrolą, reagując wtedy, gdy jest na to najodpowiedniejszy czas, a niekoniecznie wtedy, gdy my sami tego chcemy.

Pierwsze czytanie pokazuje uwolnienie Piotra z więzienia – co potwierdza właśnie to wszystko, o czym tu sobie mówimy. Pan ma wszystko pod kontrolą i decyduje o swojej reakcji wtedy, gdy jest ona potrzebna, a nie wtedy, gdy my chcemy. Piotr, będąc w więzieniu, po prostu się modlił – i to prawdopodobnie nawet nie za siebie, a za tego kto go uwięził, czyli za Heroda. W pełni zaufał Panu, który „w ostatniej chwili” uwolnił go z więzienia, w najlepszym możliwym momencie.

W dzisiejszym drugim czytaniu, w Liście do Tymoteusza, czytamy znane nam dobrze słowa: W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Ja osobiście dostrzegam w nich spełnienie się w nieco inny sposób tej zasady, o której mówimy, że czasem coś okazuje się w ostatnim momencie, rozwiązuje się w jakiś sposób.

Otóż, żeby tak się stało potrzebna jest także nasza praca, nasze staranie o to, aby zawody, w których występujemy, były dobre, pełne naszego wysiłku. Wtedy ten ostatni moment pokaże wyniki, pokaże efekty potwierdzi, że wysiłek nie poszedł na marne.

Ewangelia ponownie pokazuje nam Świętego Piotra jako tego, który jako ostatni i jako przedstawiciel wszystkich odpowiada Chrystusowi, za kogo uważają Go jego uczniowie. Padają wtedy kolejne znane nam słowa: Ty jesteś Piotr Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. Pan zapowiada Piotrowi, że jego zadanie i powołanie polegać będzie na tym, że stanie się on ostatnim bastionem, chroniącym Kościół przed złem – że to właśnie on, Piotr, z pomocą swego Mistrza, Jezusa, będzie walczył do końca.

Może dzisiaj Pan wzywa nas do bycia ostatnim schronieniem przed złem – ostatnią deską ratunku dla innych?…