Szczęść Boże! Kochani, dzisiaj pierwszy piątek miesiąca. Zaraz wyruszam do moich Chorych. Większość z nich dzisiaj zostanie namaszczonych nowym olejem, poświęconym w Wielki Czwartek. Staram się tego pilnować, aby – jeżeli nie dzieje się coś nadzwyczajnego – przynajmniej dwa razy w roku dokonało się to namaszczenie. A tak w ogóle – jak już wielokrotnie wspominałem – buduję się ich wiarą…
Przy okazji przypominam, że dzisiaj – z racji Oktawy – nie obowiązuje nas wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych.
Bardzo gorąco dziękuję Księdzu Markowi za wczorajsze rozważanie. W całości pozwoliłem sobie odczytać je na Mszy Świętej wieczornej, sprawowanej u nas w intencji Kapłanów. Oczywiście, zaznaczyłem, czyje słowa odczytuję. Reakcje Osób obecnych na Mszy Świętych przekonały mnie tylko, że tak należało uczynić. U jednych – po zakończeniu – zobaczyłem uśmiech na twarzach, u innych wzruszenie. A kiedy zakończyłem wezwaniem „mir wam”, niektórzy próbowali coś odpowiedzieć. Tylko nie dosłyszałem, w jakim języku… Wszystko to jednak potwierdziło tylko prawdziwość słów, zapisanych w samych rozważaniu, że bardzo potrzebne jest nasze radosne świadectwo o Zmartwychwstaniu!
I dlatego także ja dzisiaj chcę Wam zaproponować środowe, jakże radosne świadectwo Papieża Franciszka, wypowiedziane na Audiencji generalnej – właśnie o Zmartwychwstaniu. Kiedy wysłuchałem papieskiego przemówienia, od razu pomyślałem sobie, że warto je tu przytoczyć. Nie jest ono bezpośrednio związane z dzisiejszym Słowem Bożym, ale co do głównego tematu – jak najbardziej.
Życzę zatem owocnej refleksji i głębokiego przeżycia tego wielkanocnego pierwszego piątku miesiąca!
Gaudium et spes! Ks. Jacek
Piątek
w Oktawie Wielkanocy,
w Oktawie Wielkanocy,
do
czytań: Dz 4,1–12; J 21,1–14
czytań: Dz 4,1–12; J 21,1–14
CZYTANIE
Z DZIEJÓW APOSTOLSKICH:
Z DZIEJÓW APOSTOLSKICH:
Gdy
Piotr i Jan przemawiali do ludu, po uzdrowieniu chromego, podeszli do
nich kapłani i dowódca straży świątynnej oraz saduceusze
oburzeni, że nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w
Jezusie. Zatrzymali ich i oddali pod straż aż do następnego dnia,
bo już był wieczór. A wielu z tych, którzy słyszeli naukę,
uwierzyło. Liczba mężczyzn dosięgała około pięciu tysięcy.
Piotr i Jan przemawiali do ludu, po uzdrowieniu chromego, podeszli do
nich kapłani i dowódca straży świątynnej oraz saduceusze
oburzeni, że nauczają lud i głoszą zmartwychwstanie umarłych w
Jezusie. Zatrzymali ich i oddali pod straż aż do następnego dnia,
bo już był wieczór. A wielu z tych, którzy słyszeli naukę,
uwierzyło. Liczba mężczyzn dosięgała około pięciu tysięcy.
Następnego
dnia zebrali się ich przełożeni i starsi, i uczeni w Jerozolimie:
arcykapłan Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu
arcykapłańskiego. Postawili ich w środku i pytali: „Czyją mocą
albo w czyim imieniu uczyniliście to?”
dnia zebrali się ich przełożeni i starsi, i uczeni w Jerozolimie:
arcykapłan Annasz, Kajfasz, Jan, Aleksander i ilu ich było z rodu
arcykapłańskiego. Postawili ich w środku i pytali: „Czyją mocą
albo w czyim imieniu uczyniliście to?”
Wtedy
Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: „Przełożeni
ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie
dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, to
niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w
imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, którego wy ukrzyżowaliście, a
którego Bóg wskrzesił z martwych, że przez Niego ten człowiek
stanął przed wami zdrowy.
Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich: „Przełożeni
ludu i starsi! Jeżeli przesłuchujecie nas dzisiaj w sprawie
dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, to
niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi Izraela, że w
imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, którego wy ukrzyżowaliście, a
którego Bóg wskrzesił z martwych, że przez Niego ten człowiek
stanął przed wami zdrowy.
On
jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał
się kamieniem węgielnym. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż
nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym
moglibyśmy być zbawieni”.
jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał
się kamieniem węgielnym. I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż
nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym
moglibyśmy być zbawieni”.
SŁOWA
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO JANA:
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO JANA:
Jezus
znowu ukazał się nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten
sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z
Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów.
Szymon Piotr powiedział do nich: „Idę łowić ryby”.
Odpowiedzieli mu: „Idziemy i my z tobą”. Wyszli więc i
wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili.
znowu ukazał się nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten
sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z
Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów.
Szymon Piotr powiedział do nich: „Idę łowić ryby”.
Odpowiedzieli mu: „Idziemy i my z tobą”. Wyszli więc i
wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili.
A
gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie
nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: „Dzieci,
czy nie macie nic do jedzenia?”
gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie
nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: „Dzieci,
czy nie macie nic do jedzenia?”
Odpowiedzieli
Mu: „Nie”. On rzekł do nich: „Zarzućcie sieć po prawej
stronie łodzi, a znajdziecie”. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa
ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów
uczeń, którego Jezus miłował: „To jest Pan!” Szymon Piotr
usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią
szatę, był bowiem prawie nagi, i rzucił się w morze. Reszta
uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od
brzegu bowiem nie było daleko, tylko około dwustu łokci.
Mu: „Nie”. On rzekł do nich: „Zarzućcie sieć po prawej
stronie łodzi, a znajdziecie”. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa
ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów
uczeń, którego Jezus miłował: „To jest Pan!” Szymon Piotr
usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią
szatę, był bowiem prawie nagi, i rzucił się w morze. Reszta
uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od
brzegu bowiem nie było daleko, tylko około dwustu łokci.
A
kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na
nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: „Przynieście
jeszcze ryb, któreście teraz ułowili”. Poszedł Szymon Piotr i
wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu
pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć się
nie rozerwała. Rzekł do nich Jezus: „Chodźcie, posilcie się!”
Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: „Kto Ty
jesteś?”, bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął
chleb i podał im, podobnie i rybę.
kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na
nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: „Przynieście
jeszcze ryb, któreście teraz ułowili”. Poszedł Szymon Piotr i
wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu
pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć się
nie rozerwała. Rzekł do nich Jezus: „Chodźcie, posilcie się!”
Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: „Kto Ty
jesteś?”, bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął
chleb i podał im, podobnie i rybę.
To
już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy
zmartwychwstał.
już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy
zmartwychwstał.
A
OTO KATECHEZA OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA:
OTO KATECHEZA OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA:
Drodzy
Bracia i Siostry
Bracia i Siostry
Powracamy
dzisiaj do katechez w Roku wiary. W Credo powtarzamy to wyrażenie:
„Trzeciego dnia zmartwychwstał zgodnie z Pismem”. To właśnie
wydarzenie celebrujemy: Zmartwychwstanie Jezusa, centrum
chrześcijańskiego orędzia, które rozbrzmiewało od samych
początków Kościoła i zostało przekazane, aby dotarło aż do
nas.
dzisiaj do katechez w Roku wiary. W Credo powtarzamy to wyrażenie:
„Trzeciego dnia zmartwychwstał zgodnie z Pismem”. To właśnie
wydarzenie celebrujemy: Zmartwychwstanie Jezusa, centrum
chrześcijańskiego orędzia, które rozbrzmiewało od samych
początków Kościoła i zostało przekazane, aby dotarło aż do
nas.
Święty
Paweł pisze do chrześcijan w Koryncie: Przekazałem wam na
początku to, co przejąłem: że Chrystus umarł – zgodnie z
Pismem – za nasze grzechy, że został pogrzebany, że
zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: i że ukazał się
Kefasowi, a potem Dwunastu (1 Kor 1, 3–5). To krótkie wyznanie
wiary ogłasza właśnie Misterium Paschalne przy pomocy pierwszych
objawień Zmartwychwstałego Piotrowi i Dwunastu: Śmierć i
Zmartwychwstanie Jezusa są sercem naszej nadziei. Apostoł
stwierdza: Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, próżna jest
wasza wiara i trwacie nadal w waszych grzechach (w. 17).
Paweł pisze do chrześcijan w Koryncie: Przekazałem wam na
początku to, co przejąłem: że Chrystus umarł – zgodnie z
Pismem – za nasze grzechy, że został pogrzebany, że
zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: i że ukazał się
Kefasowi, a potem Dwunastu (1 Kor 1, 3–5). To krótkie wyznanie
wiary ogłasza właśnie Misterium Paschalne przy pomocy pierwszych
objawień Zmartwychwstałego Piotrowi i Dwunastu: Śmierć i
Zmartwychwstanie Jezusa są sercem naszej nadziei. Apostoł
stwierdza: Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, próżna jest
wasza wiara i trwacie nadal w waszych grzechach (w. 17).
Niestety,
nie brakowało i nie brakuje prób zdyskredytowania lub osłabienia
wiary w Zmartwychwstanie Jezusa, wątpliwości pojawiły się również
wśród samych wierzących. Stało się tak z różnych powodów:
czasem z powodu obojętności, zajęcia się tysiącem spraw, które
są uważane za ważniejsze od wiary, lub z powodu wyłącznie
horyzontalnej (doczesnej) wizji życia.
nie brakowało i nie brakuje prób zdyskredytowania lub osłabienia
wiary w Zmartwychwstanie Jezusa, wątpliwości pojawiły się również
wśród samych wierzących. Stało się tak z różnych powodów:
czasem z powodu obojętności, zajęcia się tysiącem spraw, które
są uważane za ważniejsze od wiary, lub z powodu wyłącznie
horyzontalnej (doczesnej) wizji życia.
Ale
to właśnie Zmartwychwstanie otwiera nas na największą nadzieję,
ponieważ otwiera nasze życie i życie świata na Bożą przyszłość,
na pełnię szczęścia, na pewność, że zło, grzech, śmierć,
mogą zostać zwyciężone. Wierzyć w Chrystusa Zmartwychwstałego,
w Zmartwychwstanie, oznacza przeżywać codzienne sprawy z większym
zaufaniem, stawiać im czoła z odwagą i zaangażowaniem.
Zmartwychwstanie Chrystusa jest nasza siłą.
to właśnie Zmartwychwstanie otwiera nas na największą nadzieję,
ponieważ otwiera nasze życie i życie świata na Bożą przyszłość,
na pełnię szczęścia, na pewność, że zło, grzech, śmierć,
mogą zostać zwyciężone. Wierzyć w Chrystusa Zmartwychwstałego,
w Zmartwychwstanie, oznacza przeżywać codzienne sprawy z większym
zaufaniem, stawiać im czoła z odwagą i zaangażowaniem.
Zmartwychwstanie Chrystusa jest nasza siłą.
W
jaki sposób została nam przekazana prawda wiary o Zmartwychwstaniu
Chrystusa? W Nowym Testamencie istnieją dwa rodzaje świadectw:
jedne przybierają formę wyznania wiary, czyli krótkich formuł,
które wskazują istotę wiary, którą należy przekazać; inne
natomiast przybierają formę opowiadania o wydarzeniu
Zmartwychwstania i o faktach z nim związanych. Na przykład forma
wyznania wiary […] znajdująca się w Liście do Rzymian, gdzie św.
Paweł pisze: Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest
Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych –
osiągniesz zbawienie. (Rz 10,9). Istnieją świadectwa, które
ukazują, jak od pierwszych chwil istnienia Kościoła wiara w prawdę
o Tajemnicy Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa jest jasna i silna.
jaki sposób została nam przekazana prawda wiary o Zmartwychwstaniu
Chrystusa? W Nowym Testamencie istnieją dwa rodzaje świadectw:
jedne przybierają formę wyznania wiary, czyli krótkich formuł,
które wskazują istotę wiary, którą należy przekazać; inne
natomiast przybierają formę opowiadania o wydarzeniu
Zmartwychwstania i o faktach z nim związanych. Na przykład forma
wyznania wiary […] znajdująca się w Liście do Rzymian, gdzie św.
Paweł pisze: Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest
Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych –
osiągniesz zbawienie. (Rz 10,9). Istnieją świadectwa, które
ukazują, jak od pierwszych chwil istnienia Kościoła wiara w prawdę
o Tajemnicy Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa jest jasna i silna.
Dzisiaj
jednak chciałbym zatrzymać się nad świadectwami w formie
opowiadania, jakie spotykamy w Ewangeliach. Przede wszystkim
zauważamy, iż pierwszymi świadkami tego wydarzenia były kobiety.
O świcie trzeciego dnia od śmierci Jezusa, udają się do grobu,
aby zgodnie ze zwyczajem namaścić ciało, i znajdują tam pierwszy
znak: pusty grób (Mk 16, 1). Następuje później spotkanie z Bożym
Posłańcem, który ogłasza: Jezusa z Nazaretu, Ukrzyżowanego, nie
ma tutaj, zmartwychwstał (por. w. 5–6).
jednak chciałbym zatrzymać się nad świadectwami w formie
opowiadania, jakie spotykamy w Ewangeliach. Przede wszystkim
zauważamy, iż pierwszymi świadkami tego wydarzenia były kobiety.
O świcie trzeciego dnia od śmierci Jezusa, udają się do grobu,
aby zgodnie ze zwyczajem namaścić ciało, i znajdują tam pierwszy
znak: pusty grób (Mk 16, 1). Następuje później spotkanie z Bożym
Posłańcem, który ogłasza: Jezusa z Nazaretu, Ukrzyżowanego, nie
ma tutaj, zmartwychwstał (por. w. 5–6).
Widzicie,
kobiety są kierowane miłością, są w stanie przyjąć z wiarą to
orędzie i natychmiast przekazują je, nie zatrzymują go dla siebie.
Radości z tego, iż wie się, że Jezus jest żywy i że obietnice
się spełniły – tej nadziei, która przepełnia serce, nie można
powstrzymać. Powinno tak się dziać również w naszym życiu.
Poczujmy radość z bycia chrześcijanami! Nie zatrzymujmy tej
radości dla nas samych! Wierzymy w Zmartwychwstałego, który
zwyciężył zło i śmierć! Jak to jest możliwe, że nie mamy
odwagi „wyjść” i zawsze z głębokim szacunkiem wobec innych,
nieść to światło do wszystkich miejsc naszego życia?
kobiety są kierowane miłością, są w stanie przyjąć z wiarą to
orędzie i natychmiast przekazują je, nie zatrzymują go dla siebie.
Radości z tego, iż wie się, że Jezus jest żywy i że obietnice
się spełniły – tej nadziei, która przepełnia serce, nie można
powstrzymać. Powinno tak się dziać również w naszym życiu.
Poczujmy radość z bycia chrześcijanami! Nie zatrzymujmy tej
radości dla nas samych! Wierzymy w Zmartwychwstałego, który
zwyciężył zło i śmierć! Jak to jest możliwe, że nie mamy
odwagi „wyjść” i zawsze z głębokim szacunkiem wobec innych,
nieść to światło do wszystkich miejsc naszego życia?
Chciałbym
podkreślić inny element. W nowotestamentalnych wyznaniach wiary,
gdzie znajdują się teksty pierwszych wspólnot chrześcijańskich –
jak by to można rzec „oficjalne” – jako świadków
Zmartwychwstania wymieniani są jedynie mężczyzn, Apostołów, ale
nie są wymieniane objawienia dane kobietom. Stało się tak,
ponieważ zgodnie z Prawem Żydowskim kobiety i dzieci nie mogły
złożyć wiarygodnego i wiernego zeznania. Tymczasem w Ewangeliach
kobiety zajmują pierwszoplanową, fundamentalną rolę. W tym też
względzie możemy zrozumieć jeden element na korzyść
historyczności Zmartwychwstania: gdyby to był fakt zmyślony, nie
byłby związany ze świadectwem kobiet.
podkreślić inny element. W nowotestamentalnych wyznaniach wiary,
gdzie znajdują się teksty pierwszych wspólnot chrześcijańskich –
jak by to można rzec „oficjalne” – jako świadków
Zmartwychwstania wymieniani są jedynie mężczyzn, Apostołów, ale
nie są wymieniane objawienia dane kobietom. Stało się tak,
ponieważ zgodnie z Prawem Żydowskim kobiety i dzieci nie mogły
złożyć wiarygodnego i wiernego zeznania. Tymczasem w Ewangeliach
kobiety zajmują pierwszoplanową, fundamentalną rolę. W tym też
względzie możemy zrozumieć jeden element na korzyść
historyczności Zmartwychwstania: gdyby to był fakt zmyślony, nie
byłby związany ze świadectwem kobiet.
Ewangeliści
w sposób prosty opowiadają o tym co się wydarzyło: kobiety są
pierwszymi świadkami. I to mówi nam, że Bóg nie wybiera według
kryteriów ludzkich: pierwszymi świadkami Narodzenia Jezusa są
pasterze, ludzie prości i pokorni, pierwszymi świadkami
Zmartwychwstania są kobiety. U Boga liczy się serce! Kiedy jesteśmy
otwarci na Niego jesteśmy jak dzieci, które powierzają się
rodzicom.
w sposób prosty opowiadają o tym co się wydarzyło: kobiety są
pierwszymi świadkami. I to mówi nam, że Bóg nie wybiera według
kryteriów ludzkich: pierwszymi świadkami Narodzenia Jezusa są
pasterze, ludzie prości i pokorni, pierwszymi świadkami
Zmartwychwstania są kobiety. U Boga liczy się serce! Kiedy jesteśmy
otwarci na Niego jesteśmy jak dzieci, które powierzają się
rodzicom.
Ale
to także prowadzi nas do refleksji nad kobietami w Kościele i na
drodze wiary. Miały i mają również dziś szczególną rolę w
otwieraniu drzwi Chrystusowi, w podążaniu za Nim, w ukazywaniu Jego
Oblicza, ponieważ spojrzenie wiary zawsze potrzebuje prostego i
głębokiego spojrzenia miłości. I to właśnie Apostołowie i
Uczniowie mają więcej trudności, by uwierzyć w Zmartwychwstałego:
Tomasz swoimi rękoma musi dotknąć ran na ciele Jezusa. Również
na naszej drodze wiary ważne jest by doświadczać i odkrywać, że
Bóg nas kocha, by w naszym życiu umieć odczytywać znaki Jego
miłości i nie lękać się miłować Go: wiarę wyznaje się ustami
i sercem, słowami i miłością.
to także prowadzi nas do refleksji nad kobietami w Kościele i na
drodze wiary. Miały i mają również dziś szczególną rolę w
otwieraniu drzwi Chrystusowi, w podążaniu za Nim, w ukazywaniu Jego
Oblicza, ponieważ spojrzenie wiary zawsze potrzebuje prostego i
głębokiego spojrzenia miłości. I to właśnie Apostołowie i
Uczniowie mają więcej trudności, by uwierzyć w Zmartwychwstałego:
Tomasz swoimi rękoma musi dotknąć ran na ciele Jezusa. Również
na naszej drodze wiary ważne jest by doświadczać i odkrywać, że
Bóg nas kocha, by w naszym życiu umieć odczytywać znaki Jego
miłości i nie lękać się miłować Go: wiarę wyznaje się ustami
i sercem, słowami i miłością.
Po
objawieniach danych kobietom, następują te dane Piotrowi, Dwunastu,
pięciuset braciom jednocześnie i Jakubowi, aż do tego, które
wstrząśnie życiem Pawła na drodze do Damaszku. We wszystkich tych
spotkaniach Jezus staje się obecny w sposób nowy: jest
Ukrzyżowanym, ale Jego Ciało jest chwalebne, nie wrócił do życia
ziemskiego, ale do nowej rzeczywistości. Na początku nikt Go nie
rozpoznaj i jedynie dzięki Jego słowom i Jego gestom oczy tych,
którzy Go spotykają, otwierają się. To nie ich wiara buduje
Zmartwychwstanie, ale spotkanie ze Zmartwychwstałym daje nową moc
dla ich wiary i przyczynia się do budowania niezniszczalnego
fundamentu.
objawieniach danych kobietom, następują te dane Piotrowi, Dwunastu,
pięciuset braciom jednocześnie i Jakubowi, aż do tego, które
wstrząśnie życiem Pawła na drodze do Damaszku. We wszystkich tych
spotkaniach Jezus staje się obecny w sposób nowy: jest
Ukrzyżowanym, ale Jego Ciało jest chwalebne, nie wrócił do życia
ziemskiego, ale do nowej rzeczywistości. Na początku nikt Go nie
rozpoznaj i jedynie dzięki Jego słowom i Jego gestom oczy tych,
którzy Go spotykają, otwierają się. To nie ich wiara buduje
Zmartwychwstanie, ale spotkanie ze Zmartwychwstałym daje nową moc
dla ich wiary i przyczynia się do budowania niezniszczalnego
fundamentu.
Również
i my mamy znaki, w których Zmartwychwstały daje się nam rozpoznać;
znaki, które umacniają naszą wiarę w Zmartwychwstanie: Pismo
Święte –
Bóg który do nas mówi i ukazuje nam drogę; Eucharystia –
Jezus jest obecny by wprowadzić nas do komunii ze sobą, abyśmy
mogli być przemienieni; inne Sakramenty –
które nadają rytm naszemu życiu; miłość –
gesty miłości, dobroć, miłosierdzie, przebaczenie, które wnoszą
na ziemię promyk Zmartwychwstania.
i my mamy znaki, w których Zmartwychwstały daje się nam rozpoznać;
znaki, które umacniają naszą wiarę w Zmartwychwstanie: Pismo
Święte –
Bóg który do nas mówi i ukazuje nam drogę; Eucharystia –
Jezus jest obecny by wprowadzić nas do komunii ze sobą, abyśmy
mogli być przemienieni; inne Sakramenty –
które nadają rytm naszemu życiu; miłość –
gesty miłości, dobroć, miłosierdzie, przebaczenie, które wnoszą
na ziemię promyk Zmartwychwstania.
Drodzy
Przyjaciele,
pozwólmy, by opromieniło nas Zmartwychwstanie Chrystusa! Pozwólmy,
by Jego moc nas przemieniła, by w świecie, również przez nas
znaki śmierci ustąpiły miejsca znakom życia!
Przyjaciele,
pozwólmy, by opromieniło nas Zmartwychwstanie Chrystusa! Pozwólmy,
by Jego moc nas przemieniła, by w świecie, również przez nas
znaki śmierci ustąpiły miejsca znakom życia!
