Szczęść Boże! Moi Drodzy, w dniu dzisiejszym urodziny przeżywa Barbara Kryczka, włączająca się w swoim czasie w działalność młodzieżową, oraz Aneta Jabłońska, za moich czasów – Szefowa KSM w Parafii w Radoryżu Kościelnym. Obu Jubilatkom życzę takiej odwagi w strzeżeniu jednej i jedynej nauki Ewangelii, jak tego przykład daje nam dzisiaj Święty Paweł. Zapewniam o mojej modlitwie!
Życzę Wszystkim błogosławionego dnia!
Gaudium et spes! Ks. Jacek
Wtorek
23 Tygodnia zwykłego, rok I,
23 Tygodnia zwykłego, rok I,
do
czytań: Kol 2,6–15; Łk 6,12–19
czytań: Kol 2,6–15; Łk 6,12–19
CZYTANIE
Z LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO KOLOSAN:
Z LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO KOLOSAN:
Bracia:
Jak przyjęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim
postępujcie: zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się
budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni
wdzięczności.
Jak przyjęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim
postępujcie: zapuśćcie w Niego korzenie i na Nim dalej się
budujcie, i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni
wdzięczności.
Baczcie,
aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą
czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach
świata, a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cała Pełnia:
Bóstwo, na sposób ciała, bo zostaliście napełnieni w Nim, który
jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy. I w Nim też
otrzymaliście obrzezanie nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe
obrzezanie, polegające na zupełnym wyzuciu się z ciała
grzesznego, jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też
razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go
wskrzesił.
aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą
czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach
świata, a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cała Pełnia:
Bóstwo, na sposób ciała, bo zostaliście napełnieni w Nim, który
jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy. I w Nim też
otrzymaliście obrzezanie nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe
obrzezanie, polegające na zupełnym wyzuciu się z ciała
grzesznego, jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też
razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go
wskrzesił.
I
was umarłych na skutek występków i nieobrzezania waszego ciała
razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki,
skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami. To właśnie,
co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi przygwoździwszy do
krzyża. Po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz, jawnie wystawił je
na widowisko, powiódłszy je dzięki Niemu w triumfie.
was umarłych na skutek występków i nieobrzezania waszego ciała
razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki,
skreślił zapis dłużny obciążający nas nakazami. To właśnie,
co było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi przygwoździwszy do
krzyża. Po rozbrojeniu Zwierzchności i Władz, jawnie wystawił je
na widowisko, powiódłszy je dzięki Niemu w triumfie.
SŁOWA
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO ŁUKASZA:
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO ŁUKASZA:
Zdarzyło
się, że Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc
spędził na modlitwie do Boga.
się, że Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc
spędził na modlitwie do Boga.
Z
nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich
dwunastu, których nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał
Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja;
Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem
Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się
zdrajcą.
nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich
dwunastu, których nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał
Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja;
Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem
Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się
zdrajcą.
Zeszedł
z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet
Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy
oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu, przyszli oni, aby Go słuchać i
znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których
dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet
Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jerozolimy
oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu, przyszli oni, aby Go słuchać i
znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których
dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia.
A
cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od
Niego i uzdrawiała wszystkich.
cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od
Niego i uzdrawiała wszystkich.
Jakkolwiek
chrześcijanie w Kolosach słynęli z gorliwości i zapału w
przyjmowaniu nauki, głoszonej przez Pawła i jego Współpracowników,
to jednak równie łatwo skłaniali się ku różnym nowinkom,
teoriom i twierdzeniom, wypowiadanym przez tych i owych. Dlatego
Apostoł tak zdecydowanie zachęca: Jak przyjęliście naukę o
Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie: zapuśćcie w
Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w
wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności; po
czym dodaje: Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę
przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej
tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.
chrześcijanie w Kolosach słynęli z gorliwości i zapału w
przyjmowaniu nauki, głoszonej przez Pawła i jego Współpracowników,
to jednak równie łatwo skłaniali się ku różnym nowinkom,
teoriom i twierdzeniom, wypowiadanym przez tych i owych. Dlatego
Apostoł tak zdecydowanie zachęca: Jak przyjęliście naukę o
Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie: zapuśćcie w
Niego korzenie i na Nim dalej się budujcie, i umacniajcie się w
wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności; po
czym dodaje: Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę
przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej
tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie.
Apostoł
nie pozostawia żadnych wątpliwości co do tego, jak ocenia tego
typu teorie i ich wiarygodność. Jednocześnie raz jeszcze wyraźnie
wskazuje na Jezusa, przypominając podstawowe prawdy o Nim, a
między nimi tę, że w Nim – to znaczy: w
Jezusie – mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób
ciała, bo [Kolosanie zostali]
napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej
Zwierzchności i Władzy. I jako taki, Jezus jest
zwycięskim Władcą, który bezapelacyjnie pokonuje i usuwa z
życiowej drogi człowieka wszelkie zło, wszelki grzech, określony
tu przez Apostoła mianem „przeciwnika”.
nie pozostawia żadnych wątpliwości co do tego, jak ocenia tego
typu teorie i ich wiarygodność. Jednocześnie raz jeszcze wyraźnie
wskazuje na Jezusa, przypominając podstawowe prawdy o Nim, a
między nimi tę, że w Nim – to znaczy: w
Jezusie – mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób
ciała, bo [Kolosanie zostali]
napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej
Zwierzchności i Władzy. I jako taki, Jezus jest
zwycięskim Władcą, który bezapelacyjnie pokonuje i usuwa z
życiowej drogi człowieka wszelkie zło, wszelki grzech, określony
tu przez Apostoła mianem „przeciwnika”.
Właśnie
w takiego Jezusa Kolosanie winni wierzyć, Jego nauki się trzymać,
za Nim podążać – nie zaś za jakimiś nowinkami, do
których nader łatwo i szybko się skłaniają. Paweł staje tu na
straży prawowitej nauki – i jedynej, prostej drogi do
zbawienia.
w takiego Jezusa Kolosanie winni wierzyć, Jego nauki się trzymać,
za Nim podążać – nie zaś za jakimiś nowinkami, do
których nader łatwo i szybko się skłaniają. Paweł staje tu na
straży prawowitej nauki – i jedynej, prostej drogi do
zbawienia.
Skądinąd
wiadomo, że owo zagrożenie fałszywymi nowinkami było jedną
z głównych przyczyn napisania całego Listu do Kolosan, kiedy
bowiem Apostoł został o całej sytuacji zaalarmowany, nie mogąc
osobiście – z powodu uwięzienia – udać się na miejsce i
podjąć stosownych działań, właśnie listem zaradził
problemowi.
wiadomo, że owo zagrożenie fałszywymi nowinkami było jedną
z głównych przyczyn napisania całego Listu do Kolosan, kiedy
bowiem Apostoł został o całej sytuacji zaalarmowany, nie mogąc
osobiście – z powodu uwięzienia – udać się na miejsce i
podjąć stosownych działań, właśnie listem zaradził
problemowi.
Do
tego bowiem został powołany przez Jezusa – podobnie jak i całe
Grono Dwunastu, o którym mowa w dzisiejszej Ewangelii. Słyszymy w
niej, że Jezus najpierw się modlił, potem wybrał Dwunastu,
potem zaś nauczał wielkie rzesze ludzi, uzdrawiał, wyrzucał złe
duchy… Nic dzisiaj nie słyszymy o działalności, czy choćby
zadaniach, jakie zostaną powierzone nowym Współpracownikom.
Jednakże zestawienie opisu ich wyboru z
informacją o bardzo intensywnej działalności Jezusa nasuwa
od razu skojarzenie, że oni właśnie po to zostali powołani, aby
będąc już od teraz zawsze blisko swego Mistrza, będąc jedno z
Nim – służyli Mu pomocą i współpracą,
włączając się w Jego zbawcze dzieło. I strzegąc nauki, którą
od Niego usłyszą, a którą następnie także sami będą głosili.
tego bowiem został powołany przez Jezusa – podobnie jak i całe
Grono Dwunastu, o którym mowa w dzisiejszej Ewangelii. Słyszymy w
niej, że Jezus najpierw się modlił, potem wybrał Dwunastu,
potem zaś nauczał wielkie rzesze ludzi, uzdrawiał, wyrzucał złe
duchy… Nic dzisiaj nie słyszymy o działalności, czy choćby
zadaniach, jakie zostaną powierzone nowym Współpracownikom.
Jednakże zestawienie opisu ich wyboru z
informacją o bardzo intensywnej działalności Jezusa nasuwa
od razu skojarzenie, że oni właśnie po to zostali powołani, aby
będąc już od teraz zawsze blisko swego Mistrza, będąc jedno z
Nim – służyli Mu pomocą i współpracą,
włączając się w Jego zbawcze dzieło. I strzegąc nauki, którą
od Niego usłyszą, a którą następnie także sami będą głosili.
Tak
właśnie swoje zadanie rozumiał Święty Paweł, który chociaż
nie należał do Grona Dwunastu, to jednak realizował tę samą
misję, którą oni realizowali. W tę misję – na mocy Chrztu
Świętego – włącza się także każdy i każda z nas, bowiem i
my także mamy zarówno świadczyć o Jezusie i Jego Ewangelii,
jak też strzec czystości tej nauki, jej jednoznaczności i
wyrazistości. I dzisiaj bowiem nie brakuje różnego rodzaju
zakusów, by tę jedyną naukę rozmywać, łagodzić, pojmować
subiektywnie, według osobistych zachcianek i pomysłów,
własnych teorii i prywatnych przekonań.
właśnie swoje zadanie rozumiał Święty Paweł, który chociaż
nie należał do Grona Dwunastu, to jednak realizował tę samą
misję, którą oni realizowali. W tę misję – na mocy Chrztu
Świętego – włącza się także każdy i każda z nas, bowiem i
my także mamy zarówno świadczyć o Jezusie i Jego Ewangelii,
jak też strzec czystości tej nauki, jej jednoznaczności i
wyrazistości. I dzisiaj bowiem nie brakuje różnego rodzaju
zakusów, by tę jedyną naukę rozmywać, łagodzić, pojmować
subiektywnie, według osobistych zachcianek i pomysłów,
własnych teorii i prywatnych przekonań.
Dlatego
potrzeba – z naszej strony – takiego zdecydowania, jakiego
przykład daje nam Święty Paweł, ale też pozostali, wybrani
dzisiaj Apostołowie, aby upominać się o wierność jednej nauce:
tej, zapisanej na kartach Ewangelii. Bez nanoszenia osobistych
poprawek i „udogodnień”…
potrzeba – z naszej strony – takiego zdecydowania, jakiego
przykład daje nam Święty Paweł, ale też pozostali, wybrani
dzisiaj Apostołowie, aby upominać się o wierność jednej nauce:
tej, zapisanej na kartach Ewangelii. Bez nanoszenia osobistych
poprawek i „udogodnień”…
W
tym kontekście zastanówmy się:
tym kontekście zastanówmy się:
– Czy
bez względu na okoliczności i nastawienie ludzi – mam odwagę
bronić chrześcijańskich wartości, mówiąc o nich jasno i
konkretnie?
bez względu na okoliczności i nastawienie ludzi – mam odwagę
bronić chrześcijańskich wartości, mówiąc o nich jasno i
konkretnie?
– Czy
staram się w tych kwestiach poznawać oficjalną naukę Kościoła?
staram się w tych kwestiach poznawać oficjalną naukę Kościoła?
– Czy
sam dla siebie nie wybieram prawd i zasad bardziej mi
odpowiadających, a innych nie pomijam?
sam dla siebie nie wybieram prawd i zasad bardziej mi
odpowiadających, a innych nie pomijam?
Po
rozbrojeniu Zwierzchności i Władz, jawnie wystawił je na
widowisko, powiódłszy je dzięki Niemu w triumfie!
rozbrojeniu Zwierzchności i Władz, jawnie wystawił je na
widowisko, powiódłszy je dzięki Niemu w triumfie!
Ad. 1 odwaga jest, gorzej z chęciami :-/
U mnie Robert odwrotnie chęci są 🙂 a odwagi brakuje, ale muszę się przyznać, że dziś w imieniny Maryi zdobyłam się na odwagę i zapisałam się do Studium Duchowości Chrześcijańskiej w Oddziale (regionalnym) PWT w Warszawie. Może jeszcze Pan Bóg wykrzesze ze mnie coś niecoś. Jestem otwarta na Boże działanie.
Źle się wyraziłem: może nie tyle chodzi o chęci, co zdołowanie ludzką odpornością na wiedzę ;). Ale krzepiące są słowa niedawno zmarłego kardynała Carlo Caffarra: https://www.pch24.pl/watykanista-o-ostatnich–dramatycznych-slowach-zmarlego-kardynala-caffarry,54561,i.html
No tak, niekiedy ręce opadają, gdy nasze słowa padają " jak groch o ścianę" ale i w tym mocnym zderzeniu słowa i opornej postawy człowieka trzeba widzieć ślad Bożego działania.
Jezus nie opuści swojego Kościoła. I da mu mądrych i dobrych Pasterzy. Módlmy się o nich codziennie!
xJ