Już w domu – podsumowanie Pielgrzymki

Rozumiem Księdza doskonale 🙂 . Tam gdzie trzech Polaków tam cztery zdania ;), a jak widać i pod habitem kryją się ludzkie słabości.

Jeśli chodzi o Pana Pilota to należy rozróżnić ocenianie go jako człowieka i jako Osobę, która wykonuje odpowiedzialną pracę Opiekuna grupy. Bo jeśli chodzi o kompetencję tej Osoby, to należy się zastanowić, za to w tych czasach daje się papiery do wykonywania zawodu? I co musi zrobić człowiek, żeby dostać licencję pilota? Bo jak kierowca posiada umiejętności kierowania pojazdem, lekarz pomagania ludziom to pilot powinien potrafić zarządzać czasem grupy, znać miejsca w które się udaje. Ta sytuacja przypomina mi trochę sytuację w polskiej polityce, gdzie stanowisko można otrzymać "po znajomości" lub dlatego, że jest się popularnym sportowcem etc. Niewielkie kompetencje= duże pieniądze + dobra posada.
Teraz oczywiście łatwo bronic jednego a oskarżać drugiego człowieka, ale ciekawe jakie by było głosy ludu,
gdyby na przykład przez brak odpowiedzialności Pilota któryś z członków pielgrzymki zgubiłby się lub by się coś stało. To tylko gdybanie ale jeśli taka sytuacja zdarzyłaby się to może by była sensacją na miarę "Faktów" w TVN?! I nie byłoby tłumaczenia, że to "młody człowiek" i że się starał.
Jeśli chodzi o Siostrę zakonną uważam, że Siostra zamiast komentować decyzje Księdza za plecami powinna mu powiedzieć to prosto w oczy i jeśli- jak uważała- miała dostateczne argumenty żeby przekonać Księdza do swych racji mogłaby dojść do porozumienia. A fakt obmawiania kogoś za plecami i burzenie grupy przeciw Księdzu jest niekulturalny nie tylko dla siostry ale dla każdego człowieka.
Szkoda, że wypowiadająca się anonimowo Osoba (uwielbiam dyskutować z ludźmi których nie znam) nie wspomniała, że Siostra tworzyła swoistą "grupę w grupie" odłączając się od grupy i spóźniając sie na zbiórki. Uważam, że jeśli tak dobrze znała Rzym i chciała zwiedzać na własną rękę to mogła pojechać tam prywatnie, bo jeśli jest się na wyjeździe grupowym to należy słuchać tego co mówi organizator. Ksiądz wziął odpowiedzialność na siebie, bo widział, że Pilot sobie nie radzi. Byłem z Księdzem na pielgrzymce w Fatimie i tam mieliśmy taką Pilotkę, że Ksiądz nie musiał mówić nic. Ponadto cieszę się, że Ksiądz rozdzielił grupę, bo jeśliby tego nie zrobił to i tak by się ona prędzej czy później rozeszła a niektóre osoby miałyby pretensje, że nie dostały się na Plac bo musiały się trzymać grupy.
Zresztą w całym tym tłumie widziałem wiele grup trzymających się razem których ominięcie nie było wielkim problemem. A przecież miejsce spotkania było wyznaczone i trafienie do niego nie stanowiło kłopotu, no bo jeśli pójście prosto i skręcenie w lewo grozi zgubieniem się to ja już nigdy nie pojadę do Warszawy (tyle tam ulic ach). I ja też byłem pierwszy raz w Rzymie!
…ciąg dalszy poniżej…

Dla mnie osobiście, ta pielgrzymka była czasem pełnym łaski, czasem trudnej, ale jednak łaski. Wyraźnie odczuwałam Bożą troskę o nas, mimo różnych ludzkich nieporozumień, które wynikały często z tego, że sytuacja, którą zastaliśmy na miejscu chyba wszystkich trochę przerosła.
Pewne rzeczy były od nas zupełnie niezależne, w każdym miescju ogromne tłumy, wszędzie kolejki, brak możliwości spokojnego zobaczenia różnych miejsc, na to wszystko nakładało się zwyczajne ludzkie zmęczenie czy rozczarowanie.
Patrząc na to z perspektywy kilku dni widzę w wielu osobach dużą dawkę dobrej woli. Dobrej woli Księdza, który chciał, by wszystko było jak najlepiej, dobrej woli Siostry z Częstochowy, która również chciała pomóc i rzeczywiście pomagała zwłaszcza w sytuacjach wymagających znajomości języka włoskiego, dobrej woli Pana Pilota (z którym miałam możliwość kilka razy rozmawiać i który jest naprawdę sympatycznym człowiekiem), dobrej woli Pielgrzymów, którzy tak bardzo pragnęli być w tym ważnym dniu w Rzymie i z których pewnie każdy przyjechał z ważną dla siebie intencją. Każdy chciał dobrze. Tylko wydaje mi się, że niektórym zabrakło umiejętności i taktu, by tę dobrą wolę odpowiednio wyrazić.
Jestem naprawdę bardzo wdzieczna Siostrom z Częstochowy za ich pomoc językową. W wielu sytuacjach w hotelu, czy w szpitalu okazywały się one niezbędne, ponieważ Pan Pilot nie znał języka włoskiego, a po angielsku nie wszędzie można było się dogadać. Jednak jedna z tych Sióstr faktycznie czasami działała na własną rękę, a swoje uwagi mogła zgłaszać Księdzu prywatnie, na boku, a nie publicznie wobec wszystkich. Czy nie mogła powiedzieć: "Proszę Księdza, jest taka sytuacja, może byśmy tak zrobili, w tych warunkach chyba tak byłoby lepiej…"?

Jeśłi chodzi o Pana Pilota… pozwólcie, że odwołam się trochę do własnego doświadczenia. Kilka lat temu byłam na rekolekcjach w Wilnie, każdego dnia mieliśmy mszę swiętą w innym kościele. Mieszkaliśmy trochę na obrzeżach Wilna, do centrum było jakieś 40 min. jazdy komunikacją. Moim zadaniem było doprowadzenie grupy młodzieży do tych kościołów i opowiadanie o ich historii, o świętych, którzy byli związani z miejscami, które nawiedzaliśmy itp. Wilna wtedy prawie nie znałam, codziennie siedziałam z planem miasta i rozkładem jazdy komunikacji i kombinowałam, jak dojechać we właściwe miejsce i być tam na czas. Miałam też kilka książkowych przewodników po Wilnie, więc robiłam sobie notatki, z których potem korzystałam opowiadając o tych wszystkich miejscach. Wymagało to ode mnie sporo trudu.
Dlatego naprawdę rozumiem to, że w niektórych miejscach Pan Pilot mógł być pierwszy raz, że mógł nie znać drogi, czy nie bardzo orientować się w terenie, czasami obraz narysowany na planach czy mapach różni się od rzeczywistoci. Jednak nie rozumiem Jego nieprzygotowania merytorycznego. Nikt mu nie odbierał głosu i nie zabraniał mówić. W autokarze były chwile ciszy, w których aż czekałam na jakiś Jego komentarz dotyczący miejsc, które mijamy, cech charaktersytycznych krajobrazu itp. Ale nie było praktycznie żadnych komentarzy. A przecież Pan Pilot często siedział z przewodnikiem po Włoszech w rękach, z którego mógł nam przecież coś przeczytać, jeśli nie miał tego w głowie. (Nawiasem mówiąc, czasem coś nam rzeczywiście czytał, tylko moim zdaniem o wiele za mało). Dlatego bardzo cieszyłam się, że po Rzymie oprowadzał nas Pan Wojtek.
c.d.n.

Pracuję w przedszkolu i jestem zwolenniczką chwalenia, za drobne czasem sukcesy, małego, rozwijającego się dopiero i rozglądającego po wielkim świecie człowieczka. Nie mam jednak zwyczaju wychwalać kogoś kto podjął się trudnego zadania prowadzenia 45 osobowej grupy w wyjeździe zagranicznym jeśli wypełnia on to zadanie w niewielkim procencie.
Być może ktoś kto próbuje naszego, nieszczęsnego już teraz, Pilota, chronić nie miał większych wobec niego oczekiwań. I być może stać go na wożenie po Europie Pilota – stastysty… ja do takich nie należę. I z tego, co się zorientowałam – nie tylko ja. Nie kwestionuję absolutnie tego, że był on sympatycznym młodym człowiekiem. Jednakże uważam, że jako Pilot nie wykazał się ani wiedzą, ani orientacją w terenie, ani sprawnością organizacyjną. A odpowiedzialność jaką na siebie wziął absolutnie go przerosła. Ja rozumiem, że można być człowiekiem bez doświadczenia, który dopiero nabiera wprawy. Jasne. Większość z nas przez to przechodzi. Ale nad praktykantem zwykle czuwa jakiś starszy, prowadzący kolega po fachu, który bierze odpowiezialność za ewentualne błędy " młodego". Tu zawaliło bez wątpienia biuro.
Jak już wspomniano informacji o mijanych miejscach było naprawdę niewiele, a mikrofon leżał i czekał… ( wiem, bo siedziałam blisko) I tak było każdego dnia i na każdej trasie. A wspomniany już wspaniały Wiedeń aż się prosił o obszerne komentarze w kontekstach historyczno – kulturowych… Na moją prośbę, by Pan Pilot opowiedział chociażby o ważnym dla nas zwycięstwie króla Jana II Sobieskiego pod Wiedniem, odpowiedział delikatnie, że on to tak" nie bardzo", sugerując, żebym ja coś może powiedziała… O wielkiej wiedzy i kompetencjach raczej to nie świadczy.
Zaskoczył mnie też bardzo, kiedy przy wyjsciu z rzymskiego metra pytał mnie czy mamy iśc w prawo czy w lewo. Tak według mnie mógłby zapytać każdy uczestnik, ale nie PILOT! Być może mam zbyt wygórowane oczekiwania.
Ogromną wg mnie niefrasobliwością wykazał się również przy wyjeździe z Montecatino, kiedy to nie mogliśmy znaleźć punktu, w którym należało uiścić opłatę drogową. Po jakimś czasie błądzenia Pan Pilot zasugerował, żeby tę opłatę zignorować, narażając tym samym biuro na kilkaset euro mandatu…Tu kierowcy podjęli jednak własną decyzję w opozycji do sugestii Pilota. Nie jedyny raz zresztą.
O zamieszaniach z hotelami i pokojami nie będę się rozpisywać. Też były i też ta sprawa leżała w gestii Pilota.
W takiej sytuacji nie dziwi, że Ksiądz wziął ster w swoje ręce i przez biuro w Polsce organizował przewodników na Włochy, kierowcy decydowali w kwestiach tras i parkingów, a Siostry z biegłą znajmością włoskiego wspierały całość w takich momentach, kiedy język angielski naszego Pilota okazywał sie umiejętnością niewystarczającą.. W kwestii wiedzy na temat mijanych miejsc pozostaliśmy ubożsi…
W takiej sytuacji nie dziwi też , że Ksiądz- raptus, unósł się niekoniecznie duchowo i oberwało się w ostrych słowach tym, których komentarze dezorganizowały to, co Ksiądz próbował jakoś zbierać…
Za swoje uniesienia zresztą niejednokrotnie przepraszał, a i owej Siostrze z Częstochowy niejednokrotnie publicznie dziękował za okazaną pomoc

"Ok. 23.00 próbujemy się dostać jak najbliżej.
Wcześniej ustalamy miejsce zbiórki na następny dzięń.
Wszyscy dostają numer telefonu do swojego pilota.
Nocne czuwanie" To jest fragment planu który dostałem i myślę że inni też w większości dostali i on był układany przez biuro podróży więc z góry było zakładane co robimy ale oczywiście cały czas na miejscu mogło się to odbywać inaczej, tworzenie nowego planu i tak się działo. Ksiądz się pytał co robimy razem czy się dzielimy ale większość chciała aby każdy na własna ręke się dostać na plac więc Pielgrzymie powinieneś miec pretensje także do mnie, do Szymona, Piotrka i innych. Ja byłem z 2-3h SAM w tym tłumie i jakoś nie płakałem a jestem dużo młodszy i miej doświadczenia mam i jakoś sobie dałem rade. Pilot był miłym człowiekiem z którym można było pogadać ale sadze też jak większość że po prostu się nie wywiązał z funkcji Przewodnika-Pilota. Na poprzednim wyjeździe, Ksiądz NIE musiał ingerować bo Pani Pilotka większości spraw OGARNIAŁA, umiała język angielski, włoski i nie było spin i wspaniale przeżyłem tamtą pielgrzymkę. Myślę że gdyby nie Ci przewodnicy z Rzymu, Padwy i Asyżu to byśmy nic się nie dowiedzieli o danych miejscach i mało zwiedzili ale oni Powinni być tylko wtedy gdy jedzie się prywatnie bądź z grupa ale bez pilota od samego początku. Dzięki nim jestem zadowolony z pielgrzymki. Kierowcy byli wkurzeni bo musieli sami dawać sobię radę w trasie. Za pracę pilota to nie wiem za co kasę nasz dostał. Pozdrawiam K. J.