Z kim chcesz prowadzić dialog?

(Rdz 3,1-8)
Wąż był najbardziej przebiegły ze wszystkich zwierząt polnych, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu? Niewiasta odpowiedziała wężowi: Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli. Wtedy rzekł wąż do niewiasty: Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło. Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski. Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.


(Mk 7,31-37)
Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Effatha, to znaczy: Otwórz się! Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. /Jezus/ przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Pozdrawiam z Syberii.

U nas tu cicho i spokojnie. Jak wszędzie w Kościele, tak i u nas obchodziliśmy dzień chorego, sporo osób przyszło na Mszę Św., przyjęło sakrament chorych.

Wczoraj uczestniczyłem w patronalnym święcie w grekokatolickiej parafii w Megionie, 200 km. od Surgutu. Pierwszy raz (no może drugi) koncelebrowałem w rycie wschodnim. Umieszczam kilka zdjęć… jak mi w takim stroju liturgicznym?))

A oto słowo na dziś.

W świecie jest mnóstwo słów… Mnóstwo słów słyszymy, mnóstwo słów mówimy, łatwo przekazywana jest informacja, łatwo przekazywana jest opinia, jakieś zdanie kogoś tam… Opinie mocne, opinie szokujące nagłaśniane są przez media, powielane na portalach społecznościowych, komentowane przez miliony… Sam bywam na portalach społecznościowych, można tam wiele ciekawych artykułów znaleźć, ale czasem mnie zaskakuje, że tak łatwo rozprzestrzeniana jest jakaś nie najwyższych lotów opinia kogoś tam… (patrz wczorajsze komentarze na naszym blogu, odnoszę się do tego w komentarzach).

Dzisiejsze słowo Boże jakoś nas naprowadza na to, abyśmy poddawali te wszystkie słowa, informacje, osądowi sumienia.

Pierwsze czytanie – opis grzechu pierworodnego… (znowu na mnie wypadło, osobiście bardziej lubię pisać o czymś pozytywnym, o Bożej miłości, a tu znów przychodzi rozmyślać nad pokusą i grzechem… no cóż słowa sobie nie wybieramy, do nas mówi sam Bóg, my mamy odczytać to, co On chce nam dziś powiedzieć).

Szatan podchodzi do nieznającego zła i podstępu człowieka… Czysty niewinny człowiek zostaje poddany próbie posłuszeństwa.
Szatan zadaje pytanie – „Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?” Prowokuje, a może nawet i dokładnie nie wie, co Pan Bóg chce od człowieka… wyciąga informację… wyolbrzymia…

Słowa złego ducha są tak niewiarygodne, że człowiek nie może milczeć, musi odpowiedzieć, zaprotestować – nie, to nie tak…

Tu zły duch wciągnął człowieka w dialog, zaprosił go do rozmowy…

Myślę, że tak często działa szokująca informacja, np. w internecie – szok, nieprawdopodobne, jak tak można – muszę zaprotestować… Nie chcę mówić, że każdy protest jest zły, ale często jest to pułapka złego ducha, który chce nas wciągnąć do rozmowy i coś ugrać na tej sprawie dla siebie…

Co dalej mówi szatan? – „Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło”.

On węszy podstęp, podważa decyzje Boga – zapewne Bóg boi się, żeby ktoś mu nie dorównał, nie wszedł na Jego tron… Szatan uderza w pychę człowieka – będziecie jak Bóg… Czyż ta pokusa nie realizuje się dziś? Człowiek czuje się Bogiem, sięga po to, czego mu nie wolno, chce decydować o życiu człowieka, o jego poczęciu, a jeśli się pocznie decydować o jego życiu – ma prawo żyć, czy nie… Decydować o płci człowieka – człowiek chce być jak Bóg – do tego ciągle i ciągle kusi szatan – jego pokusy, jak mówił kiedyś pewien egzorcysta, są monotonne, nudne, ciągle to samo… ale za to skuteczne.

A czyż owa konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej – nie jest tego przykładem? Jak to brzmi… Któż z nas nie będzie przeciw przemocy… A w środku – podstępna, chytra, przebiegła pułapka złego ducha.

I człowiek ulega – pierwszy grzech człowieka – nieposłuszeństwo, pycha.

A jakie są konsekwencje? – Wstyd! Wstyd jest pierwszą reakcją człowieka na grzech. Do tej pory człowiek się nie wstydził, choć był nagi – nie miał nic do ukrycia, nie wstydził się Boga, nie wstydził się drugiego człowieka. Po grzechu, człowiek się wstydzi, chowa, ukrywa – czuje się nagim.

Człowiek po poddaniu się pokusie nie czuje się szczęśliwy, wstydzi się, dużo traci.
To są właśnie podstępne pułapki złego ducha, które trzeba demaskować i ucinać. Nie wchodzić w dialog ze złym duchem – on wygra, on jest chytrzejszy, przebieglejszy od człowieka.

A w Ewangelii to Jezus otwiera uszy i język człowieka – Effata – Otwórz się. Jezus interesuje się człowiekiem, bierze go na bok, dotyka, wkłada w jego usta część siebie, coś ze swoich ust. Otwiera człowieka na dialog. Ten człowiek, jak można to wywnioskować z tekstu – pierwszym kogo usłyszał był Jezus. Pierwsze słowo, które usłyszał człowiek to słowo Jezusa. I zapewne, pierwsze słowo, które wypowiedział, było słowem skierowanym do Jezusa, na osobności.

Dialog trzeba prowadzić z Jezusem a nie ze złym duchem. Jezus nas otwiera na dialog ze sobą, bierze nas na bok, oddzielnie od ludzi, abyśmy najpierw z Nim porozmawiali, uzdrawia nas, uzdalnia nas do tego.

Jednak my często lubimy wchodzić w dialog ze złym duchem – lubimy się denerwować, krzyczeć, protestować, osądzać, plotkować, kłamać, kombinować… Taki „dialog” proponuje nam szatan… a potem tylko wstyd.

Bóg zaprasza nas do innego dialogu.

Jakże często odpowiedzią na jakiś problem jest nasze słowo – bunt, protest, krzyk, zdenerwowanie i wiele, bardzo wiele naszych słów…

A jak często pierwszą reakcją na problem jest – zwrócić się do Jezusa, pomodlić się, oddać to Jemu, zapytać co On o tym myśli i co radzi?

A spróbujmy tak…

Pozdrawiam.