Szczęść Boże! Moi Drodzy, w dniu dzisiejszym urodziny przeżywa Agnieszka Niedziałkowska – dla przyjaciół: Siwa – bardzo mi bliska i życzliwa Osoba jeszcze z czasów pierwszego wikariatu. Życzę Jubilatce nieustannego entuzjazmu, optymizmu i wszelkich dobrych natchnień do codziennego kształtowania życia małżeńskiego po myśli Bożej.
Urodziny przeżywa także Grzegorz Święciński, należący w swoim czasie do Wspólnoty młodzieżowej. I Jemu także życzę Bożej opieki na każdy dzień! Oboje Jubilatów zapewniam o modlitwie.
Moi Drodzy, serdecznie dziękujemy Księdzu Markowi za wczorajsze słówko z Syberii. Moje poniższe rozważanie jest w pewnym sensie kontynuacją zawartych tam refleksji. Zapraszam także Was, Kochani, do dzielenia się Waszymi przemyśleniami. A Księdzu Markowi życzymy szczęśliwego podróżowania po swojej Parafii – i nie tylko.
Jednocześnie przypominam, że dziś pierwszy piątek miesiąca. I pierwsza Droga Krzyżowa w naszych Parafiach…
Błogosławionego i owocnego dnia!
Gaudium et spes! Ks. Jacek
Piątek
po Popielcu,
po Popielcu,
do
czytań: Iz 58,1–9; Mt 9,14–15
czytań: Iz 58,1–9; Mt 9,14–15
CZYTANIE
Z KSIĘGI PROROKA IZAJASZA:
Z KSIĘGI PROROKA IZAJASZA:
To
mówi Pan Bóg: „Krzycz na całe gardło, nie przestawaj. Podnoś
głos twój jak trąba. Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i
domowi Jakuba jego grzechy. Szukają Mnie dzień za dniem, pragną
poznać moje drogi, jakby naród, który kocha sprawiedliwość i nie
opuszcza Prawa swego Boga. Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną
bliskości Boga:
mówi Pan Bóg: „Krzycz na całe gardło, nie przestawaj. Podnoś
głos twój jak trąba. Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i
domowi Jakuba jego grzechy. Szukają Mnie dzień za dniem, pragną
poznać moje drogi, jakby naród, który kocha sprawiedliwość i nie
opuszcza Prawa swego Boga. Proszą Mnie o sprawiedliwe prawa, pragną
bliskości Boga:
«Czemu
pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Tyś
tego nie uznał?»
pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Tyś
tego nie uznał?»
Otóż
w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie
wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i
sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak,
jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości.
w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie
wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i
sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak,
jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości.
Czyż
Ja taki post jak ten wybieram sobie w dniu, w którym się człowiek
umartwia? Czy zwiesić głowę jak sitowie i użyć wora z popiołem
za posłanie, czyż to nazwiesz postem i dniem miłym dla Pana?
Ja taki post jak ten wybieram sobie w dniu, w którym się człowiek
umartwia? Czy zwiesić głowę jak sitowie i użyć wora z popiołem
za posłanie, czyż to nazwiesz postem i dniem miłym dla Pana?
Czyż
nie jest raczej ten post, który wybieram: Rozerwać kajdany zła,
rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie
jarzmo połamać? Dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom
biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie
odwrócić się od współziomków?
nie jest raczej ten post, który wybieram: Rozerwać kajdany zła,
rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie
jarzmo połamać? Dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom
biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie
odwrócić się od współziomków?
Wtedy
twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie.
Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pana iść
będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a
On rzecze: «Oto jestem»”.
twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie.
Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pana iść
będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a
On rzecze: «Oto jestem»”.
SŁOWA
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO MATEUSZA:
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO MATEUSZA:
Po
powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie
Jana i zapytali: „Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś
uczniowie nie poszczą?”
powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie
Jana i zapytali: „Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś
uczniowie nie poszczą?”
Jezus
im rzekł: „Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki
oblubieniec jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im
oblubieńca, a wtedy będą pościć”.
im rzekł: „Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki
oblubieniec jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im
oblubieńca, a wtedy będą pościć”.
Ciągle
jeszcze otrzymujemy w Bożym słowie wskazania, jak należycie
przeżywać Wielki Post, który dwa dni temu rozpoczęliśmy. W
poszczególnych dniach – tych pierwszych dniach – owego świętego
czasu otrzymujemy pouczenia bardzo konkretne i tak wyraziste,
że właściwie nie ma nad czym się zastanawiać, tylko w pełni
realizować je w codziennej praktyce.
jeszcze otrzymujemy w Bożym słowie wskazania, jak należycie
przeżywać Wielki Post, który dwa dni temu rozpoczęliśmy. W
poszczególnych dniach – tych pierwszych dniach – owego świętego
czasu otrzymujemy pouczenia bardzo konkretne i tak wyraziste,
że właściwie nie ma nad czym się zastanawiać, tylko w pełni
realizować je w codziennej praktyce.
Ponadto,
są to wskazania na tyle oczywiste i jasne, że chyba nikogo z nas
nie trzeba do nich przekonywać, czy jakoś specjalnie
udowadniać, że Autor biblijny miał rację. A dokładniej: nie tyle
Autor biblijny, ile sam Bóg, bo to On kieruje do nas swoje
napomnienia, nakazując posłanemu przez siebie Prorokowi: Krzycz
na całe gardło, nie przestawaj. Podnoś głos twój jak trąba.
Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba jego
grzechy.
I
tu następuje
wyjaśnienie, dlaczego Prorok ma podjąć takie działania.
Bóg tak mówi o postawie
swojego
ludu:
Szukają
Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi, jakby naród, który
kocha sprawiedliwość i nie opuszcza Prawa swego Boga.
są to wskazania na tyle oczywiste i jasne, że chyba nikogo z nas
nie trzeba do nich przekonywać, czy jakoś specjalnie
udowadniać, że Autor biblijny miał rację. A dokładniej: nie tyle
Autor biblijny, ile sam Bóg, bo to On kieruje do nas swoje
napomnienia, nakazując posłanemu przez siebie Prorokowi: Krzycz
na całe gardło, nie przestawaj. Podnoś głos twój jak trąba.
Wytknij mojemu ludowi jego przestępstwa i domowi Jakuba jego
grzechy.
I
tu następuje
wyjaśnienie, dlaczego Prorok ma podjąć takie działania.
Bóg tak mówi o postawie
swojego
ludu:
Szukają
Mnie dzień za dniem, pragną poznać moje drogi, jakby naród, który
kocha sprawiedliwość i nie opuszcza Prawa swego Boga.
Trzeba
przyznać, że użyte w
powyższym zdaniu
słowo: jakby
jest zauważalne,
wyraźnie się wybija i robi mocne wrażenie. Uzasadnieniem dla jego
użycia są następujące Boże stwierdzenia: Otóż
w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie
wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i
sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak,
jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości.
przyznać, że użyte w
powyższym zdaniu
słowo: jakby
jest zauważalne,
wyraźnie się wybija i robi mocne wrażenie. Uzasadnieniem dla jego
użycia są następujące Boże stwierdzenia: Otóż
w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie
wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i
sporów, i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak,
jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości.
Właśnie!
Bóg innej postawy oczekuje. Mówi o tym wprost, stawiając
retoryczne pytania: Czyż
nie jest raczej ten post, który wybieram: Rozerwać kajdany zła,
rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie
jarzmo połamać? Dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom
biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie
odwrócić się od współziomków?
Bóg innej postawy oczekuje. Mówi o tym wprost, stawiając
retoryczne pytania: Czyż
nie jest raczej ten post, który wybieram: Rozerwać kajdany zła,
rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie
jarzmo połamać? Dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom
biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie
odwrócić się od współziomków?
Nie
mamy chyba żadnej wątpliwości, że na każde z tychże
pytań należy odpowiedzieć twierdząco i że to właśnie w ten
sposób zostaje wskazana przez samego Boga różnica
pomiędzy prawdziwym
poszukiwaniem
Boga i pragnieniem
poznania Jego dróg, i miłością
do Jego Prawa – a „jakby”
poszukiwaniem, „jakby”
pragnieniem, „jakby”
miłością…
mamy chyba żadnej wątpliwości, że na każde z tychże
pytań należy odpowiedzieć twierdząco i że to właśnie w ten
sposób zostaje wskazana przez samego Boga różnica
pomiędzy prawdziwym
poszukiwaniem
Boga i pragnieniem
poznania Jego dróg, i miłością
do Jego Prawa – a „jakby”
poszukiwaniem, „jakby”
pragnieniem, „jakby”
miłością…
O
tym zresztą Jezus bardzo jasno i mocno mówi w Ewangelii, domagając
się autentyzmu
w przeżywaniu postu,
a odżegnując się od pojmowania go w sposób formalny, czy wręcz
mechaniczny. Myślę, moi Drodzy, że wiemy dokładnie, o co chodzi
Jezusowi i o co chodzi Prorokowi Izajaszowi, przywołującemu nam
wypowiedzi samego Boga. O
co chodzi?
tym zresztą Jezus bardzo jasno i mocno mówi w Ewangelii, domagając
się autentyzmu
w przeżywaniu postu,
a odżegnując się od pojmowania go w sposób formalny, czy wręcz
mechaniczny. Myślę, moi Drodzy, że wiemy dokładnie, o co chodzi
Jezusowi i o co chodzi Prorokowi Izajaszowi, przywołującemu nam
wypowiedzi samego Boga. O
co chodzi?
O
to, o czym słyszymy już od Środy Popielcowej we wszystkich
kazaniach, rozważaniach i refleksjach, iż Wielki Post to czas
duchowej
przemiany, a nie zewnętrznych praktyk
dla samych praktyk! To jest tak bardzo oczywiste, a jednak takie
trudne i tak
bardzo zaniedbywane.
I to chyba przez większość z nas – to nie jest tylko problem
jakiejś małej grupki ludzi wierzących. Dowód?…
to, o czym słyszymy już od Środy Popielcowej we wszystkich
kazaniach, rozważaniach i refleksjach, iż Wielki Post to czas
duchowej
przemiany, a nie zewnętrznych praktyk
dla samych praktyk! To jest tak bardzo oczywiste, a jednak takie
trudne i tak
bardzo zaniedbywane.
I to chyba przez większość z nas – to nie jest tylko problem
jakiejś małej grupki ludzi wierzących. Dowód?…
Pomyślmy
przez chwilę, co
zmieniło się konkretnie
po zeszłorocznym Wielkim Poście w naszym postępowaniu, w naszym
sposobie funkcjonowania w rodzinie, w najbliższym otoczeniu, w
pracy?… Co się
zmieniło
– ale
tak wyraźnie i konkretnie?
I nie mówimy tu o jakiejś wielkiej rewolucji, o jakimś „trzęsieniu
ziemi”, bo nie o to chodzi. Mówimy
o tym, co choćby w
drobnym wymiarze, ale konkretnym – rzeczywiście
się zmieniło, rzeczywiście
drgnęło…
przez chwilę, co
zmieniło się konkretnie
po zeszłorocznym Wielkim Poście w naszym postępowaniu, w naszym
sposobie funkcjonowania w rodzinie, w najbliższym otoczeniu, w
pracy?… Co się
zmieniło
– ale
tak wyraźnie i konkretnie?
I nie mówimy tu o jakiejś wielkiej rewolucji, o jakimś „trzęsieniu
ziemi”, bo nie o to chodzi. Mówimy
o tym, co choćby w
drobnym wymiarze, ale konkretnym – rzeczywiście
się zmieniło, rzeczywiście
drgnęło…
Przecież
wielu z nas na pewno nie opuściło
ani
jednej Drogi Krzyżowej,
uczestniczyło
też w większości nabożeństw Gorzkich Żali, przeżyło
rekolekcje, było
u Spowiedzi i pewnie też podjęło
jakieś postanowienia:
może nie zjedliśmy
ani jednego cukierka, i po alkohol ani razu nie sięgnęliśmy…
Czy jednak po zakończeniu Wielkiego Postu – żeby trzymać się
przykładu
alkoholu – coś się wyraźnie
zmieniło w jego używaniu,
czy może
już
w same Święta nastąpiła w tym względzie kompletna katastrofa? I
jakie dobro dla naszej
postawy
wynikło z tego, że nie zjedliśmy
ani jednego cukierka?…
wielu z nas na pewno nie opuściło
ani
jednej Drogi Krzyżowej,
uczestniczyło
też w większości nabożeństw Gorzkich Żali, przeżyło
rekolekcje, było
u Spowiedzi i pewnie też podjęło
jakieś postanowienia:
może nie zjedliśmy
ani jednego cukierka, i po alkohol ani razu nie sięgnęliśmy…
Czy jednak po zakończeniu Wielkiego Postu – żeby trzymać się
przykładu
alkoholu – coś się wyraźnie
zmieniło w jego używaniu,
czy może
już
w same Święta nastąpiła w tym względzie kompletna katastrofa? I
jakie dobro dla naszej
postawy
wynikło z tego, że nie zjedliśmy
ani jednego cukierka?…
Być
może niewiele pamiętamy z tego, co było po zeszłorocznym Wielkim
Poście, bo w końcu już
kilka
miesięcy minęło, a my na co dzień mamy tyle
spraw i problemów, że
trudno
pamiętać o tak odległych kwestiach.
Ale jeśli tak, to przeanalizujmy choćby ostatni Adwent. Był
niedawno. W jego trakcie były roraty, ale również rekolekcje i
Spowiedź… I też podejmowaliśmy postanowienia. Co
one wszystkie dały w praktyce?
Czym
konkretnym zaowocowały?
A
idąc za przesłaniem dzisiejszej Ewangelii, zapytajmy: Czy
Jezus stał się nam naprawdę bliższy?
Czy tak wewnętrznie czujemy i
możemy szczerze powiedzieć,
że Jezus jest nam naprawdę bliższy po tym, jak staraliśmy się do
Niego zbliżyć przez cały Adwent?
może niewiele pamiętamy z tego, co było po zeszłorocznym Wielkim
Poście, bo w końcu już
kilka
miesięcy minęło, a my na co dzień mamy tyle
spraw i problemów, że
trudno
pamiętać o tak odległych kwestiach.
Ale jeśli tak, to przeanalizujmy choćby ostatni Adwent. Był
niedawno. W jego trakcie były roraty, ale również rekolekcje i
Spowiedź… I też podejmowaliśmy postanowienia. Co
one wszystkie dały w praktyce?
Czym
konkretnym zaowocowały?
A
idąc za przesłaniem dzisiejszej Ewangelii, zapytajmy: Czy
Jezus stał się nam naprawdę bliższy?
Czy tak wewnętrznie czujemy i
możemy szczerze powiedzieć,
że Jezus jest nam naprawdę bliższy po tym, jak staraliśmy się do
Niego zbliżyć przez cały Adwent?
Ja
naprawdę nie zakładam w tym momencie samych odpowiedzi negatywnych,
bo wierzę głęboko, że wielu
z nas udało się wiele zrobić.
Ale czy wszystko, co można było osiągnąć, osiągnęliśmy?
naprawdę nie zakładam w tym momencie samych odpowiedzi negatywnych,
bo wierzę głęboko, że wielu
z nas udało się wiele zrobić.
Ale czy wszystko, co można było osiągnąć, osiągnęliśmy?
Dlatego,
Kochani, podkreślmy jeszcze raz: podejmując wielkopostne
postanowienia – bardzo konkretne, wyraźne i jednostkowe –
koncentrujmy się na tej sferze naszego życia, która domaga się
koniecznej
przemiany już od teraz! Żeby
nie powiedzieć: od wczoraj! Nie bójmy się rzucić
wyzwania
temu, co naprawdę konieczne, chociaż może rzeczywiście niełatwe,
a nawet bardzo trudne.
Kochani, podkreślmy jeszcze raz: podejmując wielkopostne
postanowienia – bardzo konkretne, wyraźne i jednostkowe –
koncentrujmy się na tej sferze naszego życia, która domaga się
koniecznej
przemiany już od teraz! Żeby
nie powiedzieć: od wczoraj! Nie bójmy się rzucić
wyzwania
temu, co naprawdę konieczne, chociaż może rzeczywiście niełatwe,
a nawet bardzo trudne.
Zarówno
nasze postanowienia, jak
też
wszystkie zewnętrzne wielkopostne praktyki niech będą temu właśnie
podporządkowane: niech
nam pomogą zmienić
to, co zmiany najbardziej potrzebuje,
a w
ten
sposób niech nas zbliżą do Jezusa, niech nas zbliżą do ludzi –
niech nas uczynią lepszymi ludźmi; a
nie będą jedynie wypełnieniem formalnego nakazu, czy zachowaniem
tradycji dla samej tradycji.
nasze postanowienia, jak
też
wszystkie zewnętrzne wielkopostne praktyki niech będą temu właśnie
podporządkowane: niech
nam pomogą zmienić
to, co zmiany najbardziej potrzebuje,
a w
ten
sposób niech nas zbliżą do Jezusa, niech nas zbliżą do ludzi –
niech nas uczynią lepszymi ludźmi; a
nie będą jedynie wypełnieniem formalnego nakazu, czy zachowaniem
tradycji dla samej tradycji.
Odważmy
się podjąć prawdziwe
postanowienia,
a nie „jakby”
postanowienia,
aby w ten sposób przeżyć prawdziwy
Wielki Post,
a nie „jakby”
Wielki Post…
się podjąć prawdziwe
postanowienia,
a nie „jakby”
postanowienia,
aby w ten sposób przeżyć prawdziwy
Wielki Post,
a nie „jakby”
Wielki Post…
Pomyślmy:
–
Jakie
postanowienie wielkopostne podjąłem?
Jakie
postanowienie wielkopostne podjąłem?
–
Czy
jest ono odważne i nakierowane na rzeczywiste potrzeby, czy
zwyczajowe, a wręcz sztampowe?
Czy
jest ono odważne i nakierowane na rzeczywiste potrzeby, czy
zwyczajowe, a wręcz sztampowe?
–
Czy
Wielki Post rozpocząłem w stanie łaski uświęcającej?
Czy
Wielki Post rozpocząłem w stanie łaski uświęcającej?
Czy
goście weselni mogą się smucić, dopóki oblubieniec jest z nimi?…
goście weselni mogą się smucić, dopóki oblubieniec jest z nimi?…
