Proś o to, co mam Ci dać!

… Wszystkiego tak i tak się nie zrobi. Niemożliwością jest uprawiać wszystkie pola lub też na skrawku ziemi wszystkie rośliny. Oto tajemnica ograniczenia pragnień. Chcielibyśmy tak wiele, najlepiej wszystko dla Jezusa, a okazuje się, że możemy tylko kawałek. To nie powinno nas tłamsić, wszak takie „ograniczenie” jest jak wały przeciwpowodziowe chroniące ziemie okoliczne, ale i samą rzekę, by nie zmieniała swego nurtu kiedy chce.

Mamy być mistrzami świata na działce, która została złożona w nasze dłonie. Bez perfekcjonizmu i bez wydajności, która jest wyzyskiem i wycieńczeniem. Owo mistrzostwo ma zapisane w sobie z całego serca, z całej duszy, całym umysłem, ze wszystkich sił swoich. Tutaj dotykamy wymiaru ograniczenia, bo tak naprawdę codziennie mamy inną dyspozycję, inne zasoby, inną ochotę. Przywołam słowa św. Pawła: choćbyś ciało wystawił na spalenie, a miłości byś nie miał, niczego byś nie zyskał (1Kor 13).

Zróbmy ile jest możliwe, a resztę – lwią część – zostawmy w rękach Pana Boga! Zróbmy to, co Pan chce i tyle, ile Pan chce (i uzdolnił do wykonania). Bóg nie każe rzucać się z motyką na słońce. On dobrze wie, że nie jesteśmy niezniszczalni. Wierzymy, że Dobry Pasterz zatroszczy się o swoje owce, że nie zostawi żadnej. Zgoda na własne ograniczenia to wyraz zawierzenia Panu. To także zgoda na stworzoność, kruchość, niemożność, którą jesteśmy naznaczeni. To wyznanie wiary w Bożą Opatrzność, która widzi każdego i da mu pokarm w odpowiednim czasie. Cały czas mówimy o uważnym słuchaniu natchnień Ducha Pańskiego. Przemęczony nie wypełni swej misji w najpełniejszym stopniu. Skłaniający się z głodu nie obejmie powierzonych mu zadań. Trzeba roztropności. …

Dominiko, zapraszałaś już do siebie na blog.
Zaglądamy tam, czytamy .
Daj proszę nam samym podjąć decyzję o zaglądaniu tam do Ciebie, pisaniu komentarzy. Wszystko co dobre niech się dzieje w pełnej wolności.
Jest takie piękne powiedzenie, że cisza nie jest oznaką zapomnienia.
Tak samo brak komentarzy, nie jest oznaką nie odwiedzania Twojego bloga.

Wola Boga

'' Bóg pewnie sam nie wiem juz co ma zrobic, i pewnie siedzi obok mnie i płacze, i czeka, ciągle czeka i pewnie prosi swych aniołow aby chociaz oni mi podpowiadali różne mysli, bo myśli moje nie są moimi myslami, słowa moje nie są moimi słowami itd…. I pewnie to Bóg postanowił wpasc na genialny pomysł i postawic na mojej drodze człowieka ktory sam miał problemy z narkotyki alkoholem itd człowieka anioła ktory pewnie bedzie chciał mi pomóc, ale najlepszy bajer tego wszystkiego jest ze Bartek napisał mi ze wierzy że mu pomogę wrocic do Boga swoją osobą i zmieni sie jego życie, twierdzi ze jestem jego cudem,
Nie wiadomo jakby człowiek upadł w jakie wpadł bagno szamba zła nie wiadomo co by robił, on dalej jest i czeka na tego człowieka, a nawet wyciąga dłon do niego, a nawet jak ta osoba nie podaje dłoni to dalej jest trwa obok i czeka, nie poddaje się ''

Myślę, że Bóg zawsze wie co robi i co zrobić. Inaczej nie byłby Bogiem. Podsuwa nam zawsze jakieś rozwiązania , tylko pytanie czy my potrafimy, chcemy je przyjąć. Obdarzył nas wolnością, rozumem, i od nas zależy czy przyjmiemy Jego sposób na rozwiązanie danego problemu. Bóg może i płacze gdy widzi nasze wybory życiowe, ale nie płacze z bezradności tylko ze smutku, żalu a to wielka różnica.

Piszesz że podobno pomożesz powrócić Bartkowi do Boga.
Pamiętaj proszę, że '' kulawy nie może prowadzić ślepego '' Sama masz duży problem ze sobą, swoim życiem. Wpierw powinnaś zawalczyć o siebie by stanąć mocno na nogi, by móc pomagać drugiemu człowiekowi. Piszesz, często, że nienawidzisz siebie. Największe przykazanie, to właśnie przykazanie miłości. '' Miłuj bliźniego swego jak siebie samego '' Zawalcz o samą siebie, by pokochać siebie, własne życie ,, docenić ten ogromny dar, łaskę życia. Piszesz, ze masz świadomość tego, ze się zabijasz. Piąte przykazanie '' nie zabijaj ''. To nie dotyczy tylko bliźniego, ale również i samej siebie.
Piszesz, że chcesz się zmienić a po chwili, że coś co Cię zabija daje Ci tyle '' dobra '' . Pięknie, że chcesz się zmienić. To już połowa sukcesu, ale samo '' chcę '' to jeszcze zbyt mało by się coś zmieniło. Zamień Twoje słowa w czyn. Zawalcz nie w myślach, nie we wpisach na blogu ale w rzeczywistym wymiarze. Spójrz ilu ludzi jest Ci tutaj przychylnych, podaje Ci swoją dłoń. Każda jedna osoba jest '' dłonią Boga '' Ale czy po nie sięgniesz to zależy tylko od Ciebie.
Czytam jak '' zabijasz siebie powoli ''
Czytam jak doznajesz bólu fizycznego po zażywaniu leków.
Czytam i po kolejnej nieprzespanej nocy się zastanawiam …
Dlaczego zabijasz się na własne życzenie , dlaczego skazujesz się na ból fizyczny.

Dlaczego ….

Walczę o każdy dzień życia.
Nie pamiętam kiedy ostatnio miałam dzień w którym '' nie bolało ''

Znam cenę życia ….

Nie zabijam się na własne życzenie .

Usprawiedliwianie swoich wyborów chorobą to tak jakby trochę pójść na łatwiznę . Spytam wprost przyjmujesz regularnie leki zalecone przez lekarza specjalistę ? chodzisz na kontrolne badania ? Robisz wszystko co tylko możliwe po ludzku by wyzdrowieć ?

Nie musisz odpowiadać tutaj , stań przed lustrem i odpowiedz samej sobie.