Skarb wielkiej wartości, lekarstwo życia…

Tłusty czwartek w Surgucie 🙂

(Syr 6,5-17)
Miła mowa pomnaża przyjaciół, a język uprzejmy pomnaża miłe pozdrowienia. Żyjących z tobą w pokoju może być wielu, ale gdy idzie o doradców, [niech będzie] jeden z tysiąca! Jeżeli chcesz mieć przyjaciela, posiądź go po próbie, a niezbyt szybko mu zaufaj! Bywa bowiem przyjaciel, ale tylko na czas jemu dogodny, nie pozostanie nim w dzień twego ucisku. Bywa przyjaciel, który przechodzi do nieprzyjaźni i wyjawia wasz spór na twoją hańbę. Bywa przyjaciel, ale tylko jako towarzysz stołu, nie wytrwa on w dniu twego ucisku. W powodzeniu twoim będzie jak [drugi] ty, z domownikami twymi będzie w zażyłości. Jeśli zaś zostaniesz poniżony, stanie przeciw tobie i skryje się przed twym obliczem. Od nieprzyjaciół bądź z daleka i miej się na baczności przed twymi przyjaciółmi. Wierny bowiem przyjaciel potężną obroną, kto go znalazł, skarb znalazł. Za wiernego przyjaciela nie ma odpłaty ani równej wagi za wielką jego wartość. Wierny przyjaciel jest lekarstwem życia; znajdą go bojący się Pana. Kto się boi Pana, dobrze pokieruje swoją przyjaźnią, bo jaki jest on, taki i jego bliźni.

(Mk 10,1-12)
Jezus przeszedł w granice Judei i Zajordania. Tłumy znowu ściągały do Niego znowu je nauczał, jak miał zwyczaj. Przystąpili do Niego faryzeusze i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając zapytał ich: Co wam nakazał Mojżesz? Oni rzekli: Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić. Wówczas Jezus rzekł do nich: Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego człowiek niech nie rozdziela! W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: Kto oddala żonę swoją, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo względem niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo.
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Pozdrawiam serdecznie z Syberii, z Surgutu.

U nas wczoraj, pierwszy raz od prawie pół roku była plusowa temperatura +2. Dziś już jest – 4 i idzie w kierunku ochłodzenia.

Wczoraj w Rosji był dzień Obrońcy Ojczyzny, uznawany powszechnie za dzień mężczyzny, który podobnie jak dzień kobiet jest dniem wolnym od pracy (dla mnie osobiście to było też 3 lata, jak dostałem od biskupa propozycję posługi w Surgucie i ją przyjąłem). A był to również wczoraj, nieznany w Rosji, tłusty czwartek. Siostra Joanna zorganizowała dla naszych parafianek, na ich prośbę, warsztaty robienia pączków. Wiele było przy tym radości a potem smaczne pączki.

Jesteśmy też gotowi na Wielki Post, ponieważ udało się powiesić Drogę Krzyżową, która z wielkimi problemami przemirzała drogę z Polski do Surgutu. Ale już jest, co jest też naszą radością.

Za chwilę ruszamy do Nojabrska, skąd wrócimy jutro.

To tak z życia naszej parafii na Syberii. Nieustannie proszę o modlitwę za naszą parafię, za Kościół na Syberii.

A co dziś w słowie?

Ewangelia, to piękne słowa o nierozerwalności małżeństwa. Jednak często o tych słowach przypominamy sobie, cytuejmy je, kiedy małżeństwo się rozpada, kiedy w małżeństwie jest jakiś problem, jakiś kryzys. A może trzeba by na te słowa popatrzeć wcześniej, kiedy zawiązuje się znajomość, przyjaźń, zakochanie.

Może warto by na te słowa popatrzeć w świetle pierwszego czytania, z Księgi Syracydesa. Piękny tekst o przyjaźni. Przyjaciela autor nazywa skarbem wilekiej wartości, lekarstwem życia.

Jeśli chcemy by małżeństwo było piękne, silne, kochające się, trzeba by zacząć od pięknej przyjaźni.

Nasz kościół z nową Drogą Krzyżową i witrażem.

Kiedyś na jakichś rekolekcjach małżeństw pytałem małżonków – czy twój mąż, twoja żona, to twój najlepszy przyjaciel? Niektórzy bez zastanowienia odpowiedzieli – tak, inni się wahali, inni wprost mówili – nie.

Czasem małżeństwo zaczyna się od zakochania, ale nie od przyjaźni. Czasem zaczyna się wprost małżeńskie życie wcześniej niż pojawiła się przyjaźń, albo lepiej powiedzieć – choć nie pojawiła się przyjaźń.

Spójrzmy na tekst I czytania: „Jeżeli chcesz mieć przyjaciela, posiądź go po próbie, a niezbyt szybko mu zaufaj! Bywa bowiem przyjaciel, ale tylko na czas jemu dogodny, nie pozostanie nim w dzień twego ucisku”.

Pytanie, czy ludzie przygotowujący się do małżeństwa, przeszli ten etap – etap próby przyjaźni, etap próby czasu i próby trudnych doświadczeń?

Też gdy chodzi o małżeństwo, czasem zbyt szybko małżonkowie rezygnują, poddają się bez walki. Spotkałem wiele takich par, które przychodziły w trudnościach i tam często padało słowo rozwód. Często im mówiłem – nie używajcie tak łatwo tego słowa, to już jest jakaś ostateczność, ale nie wolno tak łatwo tego mówić. Jakieś niezrozumienie, jakaś kłótnia, to jeszcze nie powód, żeby myśleć o rozwodzie.

Kiedy jest problem w małżeństwie, trzeba postawić pytanie – jak przygotowywali się do małżeństwa i jak pielęgnują relacje małżeńskie? Czymś niezastąpionym są – rekolekcje małżeństw, spotkania i wspólnoty małżeństw, oraz wspólna modlitwa w rodzinie. Polecam wszystkim małżonkom.

Pytanie już do każdego z nas, nie tylko do małżonków – czy umiemy budować relacje przyjaźni?

Często ludzie wprost mówią – ja nie mam przyjaciół, tylko problem jest w tym, że ten człowiek, wiecznie sfrustrowany, albo przestraszony, w depresji, nie umie budować takiej relacji.

Znam człowieka, który podjął nowennę pompejańską w tej intencji, żeby nie bać się ludzi, nie bać się relacji z ludźmi.

Ilu mamy przyjaciół? Jakich mamy przyjaciół? Jak pielęgnujemy relacje przyjaźni? Jak staramy się o nowych przyjaciół?

Bardzo cenną wskazówką mogą być słowa z początku dzisiejszego czytania: „Miła mowa pomnaża przyjaciół, a język uprzejmy pomnaża miłe pozdrowienia”.

Spróbujmy dziś zacząć od tego – miła mowa, język uprzejmy… Spróbujmy, choć jeden dzień.

Pozdrawiam.