Z dóbr widzialnych – poznać Stwórcę!

Oto jego treść.

Leszek Kowalikowski

e-mail: xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

tel.: xxx xxx xxx

Arcybiskup Stanisław Gądecki
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Jestem katolikiem. Przyjąłem sakramenty: chrztu, I komunii świętej, bierzmowania oraz sakrament ślubu. Jednak dzisiaj mogę o sobie powiedzieć – jestem wierzący ale nie praktykujący. Niestety ostatnio dodaję do tych cech jeszcze jedną – wątpiący.

Szukając przyczyn tego stanu stwierdziłem, że to coraz większa rozbieżność między Ewangelią a postępowaniem tych, którzy powinni prowadzić nas do Boga. Mam tu na myśli zarówno zwykłych księży czyniących posługę kapłańską w parafiach jak i – niestety – ich zwierzchników. W tym również członków Episkopatu.

Zaznaczam jednocześnie, że nie stawiam tych zarzutów wszystkim. Są księża, którzy jeszcze wiedzą co to Ewangelia. Może nawet jest ich większość. Ale jedno zgniłe jabłko potrafi zepsuć cały kosz jabłek zdrowych.

Nie będę też w tym liście stawiał zarzutów typu – "Kościół za bardzo miesza się do polityki". To już zbyt zgrany zarzut. Na nikim nie robi już wrażenia. Zajmę się wydarzeniem, które miało miejsce 11 listopada.

Obchodziliśmy w tym dniu Dzień Niepodległości. Była to 99 rocznica odzyskania państwowości, bowiem niepodległość narodu mierzy się istnieniem własnych struktur państwowych. Dzisiaj powinniśmy to święto przeżywać w radości, dumie z osiągnięcia tego, co jest niezbędne dla istnienia narodu.

Jakie jednak było hasło przewodnie zorganizowanego przez ugrupowania, do których mam wiele zastrzeżeń, marszu? "MY CHCEMY BOGA". Czy wykorzystywanie "imienia Pana Boga swego …" było uzgodnione z Episkopatem, lub z jakimkolwiek biskupem?

Nasze państwo nie jest urządzone idealnie. Mam wiele zastrzeżeń do jego formy i działania. Jednak pod względem swobód religijnych jesteśmy liderem europejskim. A co było widać parę metrów za transparentem odwołującym się do Boga? Hasła rasistowskie, ksenofobiczne oraz trącące radykalnym nacjonalizmem. Do tego race świetlne, okrzyki – raczej nie modlitewne.

Proszę o wyjaśnienie, o jakiego Boga dopominali się organizatorzy marszu i zdecydowana większość uczestników? Czy o Boga miłosierdzia, miłości i otwartości na każdego człowieka? Czy ksiądz arcybiskup może sobie wyobrazić Jezusa idącego na czele tego pochodu?

Wiem, że w kraju zdarza się więcej takich sytuacji, które mogą budzić zastrzeżenia nie tylko wiernych, ale i wszystkich ludzi uczciwych. Jednak chodzi mi o ten marsz. Tamte bowiem zdarzenia nie odbywają się "w imię Boga".

Czy milczenie Episkopatu ma oznaczać akceptację takiej formy wyznawania wiary? W czym bowiem ta forma różni się od form prezentowanych przez fundamentalistów islamskich?

Jeszcze jedna kwestia – kościół często odwołuje się do patriotyzmu. Niestety, wiąże go nierozerwalnie z katolicyzmem. Nie zgadzam się z takim pojmowaniem patriotyzmu. Uważam, że patriotą może być każdy, niezależnie od wyznawanej wiary lub jej całkowitego braku. Jeżeli jednak dla księdza Arcybiskupa patriotyzm również jest nierozerwalnie związany z religią to mam pytanie – czy ten marsz był uosobieniem takiego patriotyzmu? Jeżeli tak, to od tej chwili, gdy ktoś nazwie mnie patriotą, będę to uważał za obelgę.

Czy taka wersja patriotyzmu nie może przypadkiem doprowadzić do wojny domowej? Do nieusuwalnego podziału społeczeństwa? Czy ksiądz Arcybiskup nie obawia się odpowiedzialności za taką ewentualność? I najważniejsze – czy jest ksiądz pewien, że w przypadku, gdy sprawy zajdą zbyt daleko, będzie ksiądz mógł zasypiać ze spokojnym sumieniem?

Moich wątpliwości nie usuną zdawkowe słowa "o niestosowności takich zachowań". Oczekuję mocnego, jasnego i zdecydowanego zabrania głosu w obronie "wartości". Ale też i w obronie autorytetu kościoła. Jeżeli niczego takiego się nie doczekam, moje zwątpienie uzyska podstawę.

Informuję równocześnie, że list ten publikuję na moim blogu:
http://leszek-moje-reflesje-blog-onet.blogspot.com

Odpowiedź jakiego Boga dopominali się na Marszu Niepodległości znajduje się w credo wiary katolickiej jeśli p. Leszek Kowalikowski jeszcze wie i pamięta co to takiego 🙂

Tak, dominikanin Konrad z Marburga to jedna z bardziej wzniosłych postaci KRK – Matki Naszej. Jego "promocja" Świętej ma swoją wymowę. Oto słowa tego Inkwizytora Świętej Inkwizycji: – Spaliłbym stu niewinnych, gdyby tylko znalazł się między nimi jeden winny.

Sygnalisto Narodowy, czemu lub komu służysz? Zapewne nie narodowi polskiemu. Przychodzisz i jątrzysz…, przychodzisz i obrażasz…bliżej Ci do specjalisty od jątrzenia, od rozruchów i rozłamów.