Maryja poszła z pośpiechem…

Szczęść Boże! Moi Drodzy, w dniu dzisiejszym urodziny przeżywa Dominik Kłusek, Syn Tatiany i Mariusza, którzy za czasów mojego pierwszego wikariatu byli zaangażowani w działalność młodzieżową. Dzisiaj – jako Rodzina – mieszkają w Warszawie i tam posyłam moje życzenia Bożego błogosławieństwa dla Jubilata, wraz z zapewnieniem o modlitwie.

A w naszym Ośrodku Duszpasterstwa Akademickiego – trzeci – i ostatni – dzień Rekolekcji adwentowych. A oto namiar na relację z dnia wczorajszego:

https://www.youtube.com/watch?v=e7VYEn3q5jk

Dziękuję Wszystkim, którzy się z nami łączyli. Zapraszam także dzisiaj!

A ja dzisiaj wybieram się na dwa przedświąteczne spotkania: pierwsze, to spotkanie z Kolegium Dziekańskim Wydziału Agrobioinżynierii i Nauku o Zwierzętach, na które zaprasza zawsze bardzo życzliwy i otwarty Pan Dziekan Profesor Marek Gugała, a zaraz potem przejeżdżam do Collegium Mazovia – szkoły wyższej, w której także planuję rozwinąć działalność Duszpasterstwa Akademickiego. Zaproszenie na dziś skierowała Pani Rektor Doktor Bożena Piechowicz, z którą także omawiamy zasady przyszłej współpracy. Chciałbym na oba te spotkania zanieść Boże błogosławieństwo, wraz z życzeniami świątecznymi. A w ręku – zanieść po prostu opłatek…

Teraz zaś już zapraszam do pochylenia się nad Bożym słowem, do którego rozważanie – jak co wtorek – przygotowała Ania. Bardzo Jej za to dziękuję!

Wzywajmy Ducha Świętego, aby pomógł nam zgłębić dzisiejszego Boże słowo i odnaleźć przesłanie, z jakim Pan zwraca się do każdej i każdego z nas – indywidualnie.

Niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec + i Syn, i Duch Święty. Amen

Gaudium et spes! Ks. Jacek

21 grudnia 2021.,

do czytań: Pnp 2,8–14; albo: So 3,14–18a; Łk 1,39–45

CZYTANIE Z PIEŚNI NAD PIEŚNIAMI:

Cicho! Ukochany mój!

Oto on! Oto nadchodzi!

Biegnie przez góry,

skacze po pagórkach.

Umiłowany mój podobny do gazeli,

do młodego jelenia.

Oto stoi za naszym murem,

patrzy przez okno,

zagląda przez kraty.

Miły mój odzywa się

i mówi do mnie:

„Powstań, przyjaciółko moja,

piękna moja, i pójdź!

Bo oto minęła już zima,

deszcz ustał i przeszedł.

Na ziemi widać już kwiaty,

nadszedł czas przycinania winnic,

i głos synogarlicy już słychać

w naszej krainie.

Drzewo figowe wydało zawiązki owoców

i winne krzewy kwitnące już pachną.

Powstań, przyjaciółko moja,

piękna moja, i pójdź!

Gołąbko ma, ukryta w zagłębieniach skały,

w szczelinach przepaści,

ukaż mi swą twarz,

daj mi usłyszeć swój głos!

Bo słodki jest głos twój 

i twarz pełna wdzięku”.

ALBO:

CZYTANIE Z KSIĘGI PROROKA SOFONIASZA:

Wyśpiewuj, Córo Syjońska,

podnieś radosny okrzyk, Izraelu!

Ciesz się i wesel z całego serca,

Córo Jeruzalem!

Pan oddalił wyroki na ciebie,

usunął twego nieprzyjaciela:

Król Izraela, Pan, jest pośród ciebie,

już nie będziesz bała się złego.

Owego dnia powiedzą Jerozolimie:

„Nie bój się, Syjonie!

Niech nie słabną twe ręce!”

Pan, twój Bóg jest pośród ciebie,

Mocarz, który daje zbawienie.

On uniesie się weselem nad tobą,

odnowi swą miłość,

wzniesie okrzyk radości,

jak w dniu uroczystego święta.

SŁOWA EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO ŁUKASZA:

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:

„Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w łonie moim. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.

A OTO SŁÓWKO ANI:

Spotkania, czyli coś, co w obecnym czasie, w okresie przedświątecznym, zdarza się coraz częściej, a w okresie świątecznym jeszcze się nasili: będziemy się widzieć z bliskimi, rodziną i przyjaciółmi… Ale czy potrafimy się spotkać z najważniejszą Osobą w naszym życiu? Czy wiemy gdzie szukać spotkania z najważniejszym Gościem?

W dzisiejszym pierwszym czytaniu dostrzegamy zapowiedź spotkania – wizyty Boga – w naszej codzienności: To mówi Pan Bóg: „Oto Ja wyślę anioła mego, aby przygotował drogę przede Mną, a potem nagle przybędzie do swej świątyni Pan, którego wy oczekujecie, i Anioł Przymierza, którego pragniecie.

Bóg jest „kulturalnym” Gościem, zapowiada swoje przybycie, wcześniej dając możliwość naszykowania się, przygotowania się na te konkretne odwiedziny. Jest to ważny aspekt rytuału spotkania, pozwalający nam sprawdzić, czy ktoś w ogóle chciał się spotkać, czy poczynił ku temu choćby najmniejsze przygotowanie…

Ewangelia według Świętego Łukasza pokazuje nam dzisiaj scenę nawiedzenia Świętej Elżbiety. Sam moment spotkania Elżbiety i Maryi. W tym spotkaniu położono większy nacisk na cel spotkania, niż na wcześniejsze przygotowania do niego. W tym spotkaniu cel okazał się sprawą nadrzędną, to on całe to spotkanie ukształtował. Maryja pobiegła do Elżbiety, aby ją wesprzeć, pomóc jej. Nie przemierzała całej tej długiej drogi jedynie po to, by z krewną poplotkować, ale dlatego, że zobaczyła bardzo realną potrzebę bliskości osoby przy drugiej osobie…

W czasie, który mamy obecnie, nie zapominajmy o spotkaniach – i to nie tylko tych rodzinnych. Módlmy się, abyśmy potrafili jak najlepiej przeżyć to najważniejsze i największe spotkanie – z samym Bogiem!