Skarby w Niebie…

Szczęść Boże! Moi Drodzy, z całego serca dziękuję za wszystkie życzenia, jakie napłynęły wczoraj – i wciąż napływają – z okazji dwudziestej szóstej rocznicy moich Święceń kapłańskich. Jak zawsze, odwdzięczać się będę serdeczną modlitwą oraz Mszą Świętą, którą na dniach odprawię u Matki Bożej Kodeńskiej, w intencji Wszystkich pamiętających i życzliwych. Raz jeszcze – wielkie dzięki!

A oto w dniu dzisiejszym rocznicę Święceń kapłańskich przeżywają:

►Ksiądz Sylwester Anusiewicz [1997],

►Ksiądz Krzysztof Chaciński [1997],

►Ksiądz Adam Daniluk [1997],

►Ksiądz Jerzy Duda [1997],

►Ksiądz Paweł Florowski [1997],

►Ksiądz Tomasz Grochowski [1997],

►Ksiądz Wojciech Hackiewicz [1997],

►Ksiądz Franciszek Klebaniuk [1997],

►Ksiądz Zbigniew Nikoniuk [1997],

►Ksiądz Tadeusz Olędzki [1997],

►Ksiądz Andrzej Oworuszko [1997],

►Ksiądz Zbigniew Rozmysł [1997],

►Ksiądz Piotr Trochimiak [1997],

►Ojciec Mariusz Bosek [2003] – Oblat, posługujący w Kodniu, Rzecznik prasowy Sanktuarium, Współautor audycji TYŚ NASZĄ KRÓLOWĄ, w Katolickim Radiu Podlasie,

►Ojciec Damian Dybała [2003] – Oblat niegdyś posługujący w Kodniu i Proboszcz kodeńskiej Parafii.

Natomiast do grona wczorajszych Jubilatów dołączam Księdza Doktora Filipa Krauze, z Archidiecezji gdańskiej, Wykładowcę Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, z którym znamy się ze wspólnych spotkań w Kodniu, a bliższy kontakt nawiązaliśmy po Apelu Jasnogórskim, jaki prowadziłem w Kaplicy Cudownego Obrazu rok temu, 3 lipca.

Drogim Jubilatom życzę niezłomnego i radosnego ducha! Niech Im Najwyższy Kapłan błogosławi! Wspieram modlitwą.

Dzisiaj także w Katolickim Radiu Podlasie odbędzie się kolejna audycja, w formacie: GAUDIUM ET SPES. Jej tematem będzie: U POCZĄTKU DROGI…, a Uczestnikami będą Neoprezbiterzy Diecezji Siedleckiej. Pełna lista Uczestników i tematów jest na fb Duszpasterstwa Akademickiego w Siedlcach.

Audycja rozpocznie się o godz. 21:40 i potrwa do 23:00. Zachęcam do słuchania, oraz do łączności z nami – telefonicznej lub smsowej. Telefon do studia – do „wejścia na żywo”: 25 / 644 65 55; sms do Radia: 509 056 590; sms do mnie: 604 736 981. Można nas słuchać także w internecie: https://radiopodlasie.pl/radio-online/ lub odsłuchać audycji później, w «Archiwum dźwięków». Powtórka audycji na falach Radia – następnej nocy, około godziny 1:00.

Teraz zaś już zapraszam do pochylenia się nad Bożym słowem dzisiejszej liturgii. Oto słówko Księdza Marka na dziś:

https://www.youtube.com/c/CatholicSurgut

Poniżej zaś – słówko Janka, przygotowane dzisiaj, zamiast poniedziałku. Bardzo dziękuję za prosty, ale bardzo szczery i przekonujący przekaz! Będziemy wspierać Janka w przeżywaniu Rekolekcji powołaniowych, które przez najbliższe dni będzie przeżywał w Wyższym Seminarium Duchownym, w Siedlcach.

Zatem, co dzisiaj mówi do mnie Pan? Z jakim przesłaniem zwraca się do mnie osobiście? Duchu Święty, podpowiedz…

Niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec + i Syn, i Duch Święty. Amen

Gaudium et spes! Ks. Jacek

Piątek 11 Tygodnia zwykłego, rok II,

Wspomnienie Św. Alojzego Gonzagi, Zakonnika,

21 czerwca 2024., 

do czytań: 2 Krl 11,1–4.9–18.20; Mt 6,19–23

CZYTANIE Z DRUGIEJ KSIĘGI KRÓLEWSKIEJ:

Kiedy Atalia, matka Ochozjasza, dowiedziała się, że syn jej umarł, zabrała się do wytępienia całego potomstwa królewskiego. Lecz Joszeba, córka króla Jorama, siostra Ochozjasza, zabrała Joasza, syna Ochozjasza, wyniósłszy go potajemnie spośród mordowanych synów królewskich, i przed wyrokiem Atalii skryła go wraz z jego mamką w pokoju sypialnym, tak iż nie został zabity. Przebywał więc z nią sześć lat ukryty w świątyni Pana, podczas gdy Atalia rządziła w kraju.

W siódmym roku Jojada polecił sprowadzić setników, Karyjczyków i straż przyboczną, przyprowadził ich do siebie w świątyni Pana. Zawarł z nimi układ i kazał im złożyć przysięgę w świątyni Pana, i pokazał im syna królewskiego.

Setnicy wykonali wszystko tak, jak im rozkazał kapłan Jojada. Każdy wziął swoich ludzi, tak tych, co podejmują służbę w szabat, jak i tych, co w szabat z niej schodzą. I przyszli do kapłana Jojady. Kapłan zaś wręczył setnikom włócznie i tarcze króla Dawida, które były w świątyni Pana. Straż przyboczna ustawiła się naokoło króla, każdy z bronią w ręku, od węgła południowego świątyni aż do północnego, przed ołtarzem i świątynią. Wówczas wyprowadził syna królewskiego, włożył na niego diadem i wręczył Świadectwo; ustanowiono go królem i namaszczono. Wtedy klaskano w dłonie i wołano: „Niech żyje król!”

Słysząc wrzawę ludu, Atalia udała się do ludu, do świątyni Pana. Spojrzała: a oto król stoi przy kolumnie, zgodnie ze zwyczajem, dowódcy i trąby naokoło króla, cały lud kraju raduje się i uderza w trąby, Atalia więc rozdarła szaty i zawołała: „Spisek! Spisek!” Wtedy kapłan Jojada wydał rozkaz setnikom dowodzącym wojskiem, polecając im: „Wyprowadźcie ją ze świątyni poza szeregi, a gdyby ktoś za nią szedł, niech zginie od miecza”. Mówił bowiem kapłan: „Nie powinna zginąć w świątyni Pana”. Pochwycono ją i gdy weszła na drogę, którą wjeżdżają konie ku pałacowi, została tam zabita.

Jojada zawarł przymierze między Panem a królem i ludem, by byli ludem Pana, oraz między królem a ludem. Po czym cały lud kraju wyruszył do świątyni Baala i zburzył ją. Ołtarze jej i posągi potłuczono całkowicie, a Mattana, kapłana Baala, zabito przed ołtarzami. I ustanowił kapłan Jojada straż dla świątyni Pana.

Cały lud kraju radował się, a miasto zażywało spokoju.

SŁOWA EWANGELII WEDŁUG ŚW. MATEUSZA:

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.

Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało będzie w świetle. Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie w ciemności. Jeśli więc światło, które jest w tobie, jest ciemnością, jakże wielka to ciemność”.

A OTO SŁÓWKO JANKA:

Dziś Kościół daje nam bardzo ważną Ewangelię, która wskazuje nam, że na tym świecie nie musimy być bogaci, ani mieć wiele różnorakich rzeczy. Jezus mówi nam dziś tak: Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. 

Wielu ludzi uważa, że na tym świecie to trzeba być „kimś wielkim”. A żeby być „kimś wielkim” – według nich – to trzeba mieć wiele pieniędzy, wiele posiadłości, wiele firm… Tylko czy aby na pewno o to chodzi w życiu?

Co roku firma „Forbes” publikuje ranking stu najbogatszych ludzi w Polsce. Ich majątki opiewają na miliardy złotych!!! Ci ludzie są szefami, właścicielami różnych wielkich firm. Dobrze, że są, ponieważ to od nich też kupujemy różne produkty. Co niektórzy u nich też pracują – dzięki nim się utrzymują.

Z mojego doświadczenia Wam powiem, że pracuję w lokalnym sklepie spożywczym. Widzę nieraz, jak mój szef lata zabiegany. Lata tu i tam, chcąc utrzymać firmę. Gdy ostatnio z Nim rozmawiałem, sam szczerze mi się przyznał, że nieraz łapie się na tym, że nie może spokoju wypić porannej kawy. Od rana do wieczora coś robi.

Z biegiem czasu, coraz bardziej przekonujemy się, że dobrym rozwiązaniem było zakazanie handlu w niedzielę. Chociaż tego jednego dnia ci wszyscy szefowie i pracownicy mogą odpocząć.

Dlatego musimy, moi Drodzy, czynić tak w życiu, abyśmy gromadzili sobie skarby tam – w niebie, a więc wszelkie dobre uczynki, wszelką modlitwę za bliźnich, wolontariat, hojność dla drugiego człowieka. To jest to, co mamy gromadzić w niebie! Tam rdza ani mól nie zniszczą tego!

Pięknie dziś Jezus mówi:  Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje.

Zobaczcie, że Jezusowi chodzi o klarowność. I jednoznaczność w dokonywaniu wyboru: Albo gromadzisz skarb w niebie – albo nie. Albo żyjesz tym światem – albo myślisz o wieczności. Tak, jak o tym mówił Jezus w Ewangelii, w ostatnią sobotę: Wasza mowa niech będzie: Tak – tak, nie – nie. A co jest ponadto, pochodzi od złego. Nie tylko mowa ma być taka, ale i czyn! Albo chcesz osiągnąć świętość – albo nie!

Dlatego bądźmy klarowni! Gromadźmy skarby w niebie! Bo tu jesteśmy na chwilę, a tam – na WIECZNOŚĆ! Zrozummy to i nie gromadźmy tu skarbów, bo i tak tego nie zabierzemy ze sobą!

Na zakończenie, proszę o modlitwę na czas rekolekcji, które będę przeżywał od dziś do niedzieli. Bóg zapłać!