Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Moi Drodzy, w Miastkowie – skąd Wszystkich serdecznie pozdrawiam – dzisiaj zakończenie misji świętych uroczystą Mszą Świętą jubileuszową o godz. 17.00, sprawowaną pod przewodnictwem Księdza Biskupa Piotra Sawczuka, Biskupa Pomocniczego Diecezji Siedleckiej. W czasie tejże Mszy Świętej będzie udzielone Bierzmowanie grupie młodzieży.
Wczoraj zaś odbyła się przepiękna uroczystość odnowienia przyrzeczeń małżeńskich. Dzięki wyjątkowej atmosferze, jaka panuje na misjach, oraz dzięki wyjątkowemu sposobowi, w jaki Ksiądz Jacek Sereda przeprowadził ten obrzęd na każdej Mszy Świętej, było to naprawdę piękne i ważne wydarzenie. Oby owocowało w dalszym życiu wszystkich ślubujących małżonków! I o to właśnie, oraz o wszelkie inne owoce misji świętych dla Wspólnoty Parafialnej w Miastkowie chcę się modlić.
A dzisiaj, w 32 Niedzielę zwykłą, przeżywamy święto Rocznicy poświęcenia Bazyliki laterańskiej. Teksty czytań i formularz mszalny tego właśnie będzie dotyczył. Piszę o tym, żeby się nikt nie dziwił…
Na radosne i głębokie przeżywanie Dnia Pańskiego – niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec + i Syn, i Duch Święty. Amen
Gaudium et spes! Ks. Jacek
Święto
Rocznicy poświęcenia Bazyliki laterańskiej,
Rocznicy poświęcenia Bazyliki laterańskiej,
w
32 Niedzielę zwykłą,
32 Niedzielę zwykłą,
do
czytań z t.VI Lekcjonarza:
czytań z t.VI Lekcjonarza:
Ez
47,1–2.8–9.12; 1 Kor 3,9b–11.16–17; J 2,13–22
47,1–2.8–9.12; 1 Kor 3,9b–11.16–17; J 2,13–22
CZYTANIE
Z KSIĘGI PROROKA EZECHIELA:
Z KSIĘGI PROROKA EZECHIELA:
Podczas
widzenia otrzymanego od Pana zaprowadził mnie anioł z powrotem
przed wejście do świątyni, a oto wypływała woda spod progu
świątyni w kierunku wschodnim, ponieważ przednia strona świątyni
była skierowana ku wschodowi; a woda płynęła spod prawej strony
świątyni na południe od ołtarza. I wyprowadził mnie przez bramę
północną na zewnątrz i poza murami powiódł mnie do bramy
zewnętrznej, skierowanej ku wschodowi. A oto woda wypływała spod
prawej ściany świątyni, na południe od ołtarza.
widzenia otrzymanego od Pana zaprowadził mnie anioł z powrotem
przed wejście do świątyni, a oto wypływała woda spod progu
świątyni w kierunku wschodnim, ponieważ przednia strona świątyni
była skierowana ku wschodowi; a woda płynęła spod prawej strony
świątyni na południe od ołtarza. I wyprowadził mnie przez bramę
północną na zewnątrz i poza murami powiódł mnie do bramy
zewnętrznej, skierowanej ku wschodowi. A oto woda wypływała spod
prawej ściany świątyni, na południe od ołtarza.
Anioł
rzekł do
mnie:
„Woda ta płynie na obszar wschodni, wzdłuż stepów, i rozlewa
się w wodach słonych, i wtedy wody jego stają się zdrowe.
Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się roi,
dokądkolwiek potok wpłynie, pozostaną przy życiu: będą tam też
niezliczone ryby, bo dokądkolwiek dotrą te wody, wszystko będzie
uzdrowione.
rzekł do
mnie:
„Woda ta płynie na obszar wschodni, wzdłuż stepów, i rozlewa
się w wodach słonych, i wtedy wody jego stają się zdrowe.
Wszystkie też istoty żyjące, od których tam się roi,
dokądkolwiek potok wpłynie, pozostaną przy życiu: będą tam też
niezliczone ryby, bo dokądkolwiek dotrą te wody, wszystko będzie
uzdrowione.
A
nad brzegami potoku mają rosnąć po obu stronach różnego rodzaju
drzewa owocowe, których liście nie więdną, których owoce się
nie wyczerpują; każdego miesiąca będą rodzić nowe, ponieważ
ich woda przychodzi z przybytku. Ich owoce będą służyć za
pokarm, a ich liście za lekarstwo”.
nad brzegami potoku mają rosnąć po obu stronach różnego rodzaju
drzewa owocowe, których liście nie więdną, których owoce się
nie wyczerpują; każdego miesiąca będą rodzić nowe, ponieważ
ich woda przychodzi z przybytku. Ich owoce będą służyć za
pokarm, a ich liście za lekarstwo”.
CZYTANIE
Z PIERWSZEGO LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO KORYNTIAN:
Z PIERWSZEGO LISTU ŚWIĘTEGO PAWŁA APOSTOŁA DO KORYNTIAN:
Bracia:
Jesteście uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą. Według danej mi
łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament,
ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak
buduje. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten,
który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus.
Jesteście uprawną rolą Bożą i Bożą budowlą. Według danej mi
łaski Bożej, jako roztropny budowniczy, położyłem fundament,
ktoś inny zaś wznosi budynek. Niech każdy jednak baczy na to, jak
buduje. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego niż ten,
który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus.
Czyż
nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w
was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg.
Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.
nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w
was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg.
Świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście.
SŁOWA
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO JANA:
EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO JANA:
Zbliżała
się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W
świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i
gołębie, oraz siedzących za stołami bankierów.
się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W
świątyni napotkał tych, którzy sprzedawali woły, baranki i
gołębie, oraz siedzących za stołami bankierów.
Wówczas
sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze
świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a
stoły powywracał.
sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze
świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a
stoły powywracał.
Do
tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: „Weźcie to stąd,
a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska”. Uczniowie Jego
przypomnieli sobie, że napisano: „Gorliwość o dom Twój pożera
Mnie”.
tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: „Weźcie to stąd,
a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska”. Uczniowie Jego
przypomnieli sobie, że napisano: „Gorliwość o dom Twój pożera
Mnie”.
W
odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: „Jakim znakiem
wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?”
odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: „Jakim znakiem
wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?”
Jezus
dał im taką odpowiedź: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech
dniach wzniosę ją na nowo”.
dał im taką odpowiedź: „Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech
dniach wzniosę ją na nowo”.
Powiedzieli
do Niego Żydzi: „Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię,
a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?” On zaś mówił o
świątyni swego Ciała.
do Niego Żydzi: „Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię,
a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?” On zaś mówił o
świątyni swego Ciała.
Gdy
więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to
powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.
więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to
powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.
W
dniu 9 listopada 2008 roku, w rozważaniu
poprzedzającym modlitwę południową „Anioł Pański”, Ojciec
Święty Benedykt XVI tak mówił na temat dzisiejszego święta:
dniu 9 listopada 2008 roku, w rozważaniu
poprzedzającym modlitwę południową „Anioł Pański”, Ojciec
Święty Benedykt XVI tak mówił na temat dzisiejszego święta:
„Zgodnie
z liturgią obchodzimy dzisiaj poświęcenie Bazyliki
laterańskiej, nazywanej «Matką
i Głową
kościołów Miasta i Świata». Rzeczywiście,
była to pierwsza
bazylika zbudowana po edykcie cesarza Konstantyna, który w 313 roku
zezwolił chrześcijanom na swobodne praktykowanie swojej religii.
Ten sam cesarz podarował Papieżowi
Milcjadesowi dawne posiadłości rodziny Lateranów i na nich kazał
zbudować bazylikę, baptysterium i «patriarchio», czyli
rezydencję Biskupa Rzymu, gdzie papieże mieszkali aż do czasów
awiniońskich.
z liturgią obchodzimy dzisiaj poświęcenie Bazyliki
laterańskiej, nazywanej «Matką
i Głową
kościołów Miasta i Świata». Rzeczywiście,
była to pierwsza
bazylika zbudowana po edykcie cesarza Konstantyna, który w 313 roku
zezwolił chrześcijanom na swobodne praktykowanie swojej religii.
Ten sam cesarz podarował Papieżowi
Milcjadesowi dawne posiadłości rodziny Lateranów i na nich kazał
zbudować bazylikę, baptysterium i «patriarchio», czyli
rezydencję Biskupa Rzymu, gdzie papieże mieszkali aż do czasów
awiniońskich.
Poświęcenia
Bazyliki
dokonał Papież
Sylwester około roku
324, a
świątynię zadedykowano Najświętszemu Zbawicielowi. Dopiero po
VI wieku
dodano wezwania Świętych
Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty,
stąd pochodzi wspólna nazwa.
Bazyliki
dokonał Papież
Sylwester około roku
324, a
świątynię zadedykowano Najświętszemu Zbawicielowi. Dopiero po
VI wieku
dodano wezwania Świętych
Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty,
stąd pochodzi wspólna nazwa.
Uroczystość
tę obchodzono początkowo tylko w Rzymie. Później, poczynając od
roku
1565,
rozszerzyła się na wszystkie Kościoły obrządku
rzymskokatolickiego.
W ten sposób, oddając cześć sakralnej budowli, daje się wyraz
czci i miłości do Kościoła rzymskiego, który
– jak wyraził się Święty
Ignacy Antiocheński – «przewodniczy w miłości» całej
wspólnocie katolickiej.
tę obchodzono początkowo tylko w Rzymie. Później, poczynając od
roku
1565,
rozszerzyła się na wszystkie Kościoły obrządku
rzymskokatolickiego.
W ten sposób, oddając cześć sakralnej budowli, daje się wyraz
czci i miłości do Kościoła rzymskiego, który
– jak wyraził się Święty
Ignacy Antiocheński – «przewodniczy w miłości» całej
wspólnocie katolickiej.
Słowo
Boże w tę uroczystość przypomina zasadniczą prawdę: świątynia
z cegieł jest symbolem żywego Kościoła, wspólnoty
chrześcijańskiej,
którą już Apostołowie
Piotr i Paweł w swoich listach określali jako «budowlę
duchową»,
wzniesioną przez Boga z «żywych
kamieni»,
którymi są chrześcijanie, na jedynym fundamencie, którym jest
Jezus Chrystus, porównywany do «kamienia
węgielnego».
Boże w tę uroczystość przypomina zasadniczą prawdę: świątynia
z cegieł jest symbolem żywego Kościoła, wspólnoty
chrześcijańskiej,
którą już Apostołowie
Piotr i Paweł w swoich listach określali jako «budowlę
duchową»,
wzniesioną przez Boga z «żywych
kamieni»,
którymi są chrześcijanie, na jedynym fundamencie, którym jest
Jezus Chrystus, porównywany do «kamienia
węgielnego».
Bracia,
wy zaś jesteście
[…]
Bożą
budowlą – pisze
Święty
Paweł, i dodaje: Świątynia
Boga jest święta, a wy nią jesteście..
Piękno i harmonia kościołów, przeznaczonych do tego, by wysławiać
w nich Boga, zachęcają
i nas, ludzkie istoty, ograniczone i grzeszne, do nawrócenia,
byśmy tworzyli «kosmos», dobrze ukształtowaną budowlę, w
ścisłej jedności z Jezusem Chrystusem,
który jest prawdziwym Świętym Świętych. Realizuje się to
najpełniej w liturgii eucharystycznej, w której ecclesia,
czyli wspólnota ochrzczonych, jednoczy się, by
słuchać Słowa Bożego oraz by karmić się Ciałem i Krwią
Chrystusa.
wy zaś jesteście
[…]
Bożą
budowlą – pisze
Święty
Paweł, i dodaje: Świątynia
Boga jest święta, a wy nią jesteście..
Piękno i harmonia kościołów, przeznaczonych do tego, by wysławiać
w nich Boga, zachęcają
i nas, ludzkie istoty, ograniczone i grzeszne, do nawrócenia,
byśmy tworzyli «kosmos», dobrze ukształtowaną budowlę, w
ścisłej jedności z Jezusem Chrystusem,
który jest prawdziwym Świętym Świętych. Realizuje się to
najpełniej w liturgii eucharystycznej, w której ecclesia,
czyli wspólnota ochrzczonych, jednoczy się, by
słuchać Słowa Bożego oraz by karmić się Ciałem i Krwią
Chrystusa.
Wokół
tego dwojakiego stołu Kościół
żywych kamieni buduje się w prawdzie i miłości, i
jest wewnętrznie kształtowany przez Ducha Świętego — przemienia
się w to, co otrzymuje, upodabniając
się coraz bardziej do swego Pana Jezusa Chrystusa.
Jeśli żyje on w szczerej i braterskiej jedności, staje się
duchową ofiarą miłą Bogu.
tego dwojakiego stołu Kościół
żywych kamieni buduje się w prawdzie i miłości, i
jest wewnętrznie kształtowany przez Ducha Świętego — przemienia
się w to, co otrzymuje, upodabniając
się coraz bardziej do swego Pana Jezusa Chrystusa.
Jeśli żyje on w szczerej i braterskiej jedności, staje się
duchową ofiarą miłą Bogu.
Drodzy
Przyjaciele,
dzisiejsza uroczystość wysławia zawsze aktualną tajemnicę, a
mianowicie, że
Bóg chce zbudować sobie w
świecie
duchową świątynię, wspólnotę, która będzie Go czcić w Duchu
i prawdzie.
Przyjaciele,
dzisiejsza uroczystość wysławia zawsze aktualną tajemnicę, a
mianowicie, że
Bóg chce zbudować sobie w
świecie
duchową świątynię, wspólnotę, która będzie Go czcić w Duchu
i prawdzie.
Jednakże
uroczystość ta przypomina nam również o
znaczeniu budowli materialnych,
w których wspólnoty gromadzą się, by wysławiać Boga. Każda
wspólnota ma
zatem obowiązek dbać o swoje budynki sakralne,
które stanowią cenne dziedzictwo religijne i historyczne. Prośmy
więc o wstawiennictwo Najświętszą Maryję, aby pomogła nam stać
się, jak Ona, «domem Boga», żywą
świątynią Jego miłości.” Tak
mówił Benedykt XVI do wszystkich obecnych na Placu Świętego
Piotra.
uroczystość ta przypomina nam również o
znaczeniu budowli materialnych,
w których wspólnoty gromadzą się, by wysławiać Boga. Każda
wspólnota ma
zatem obowiązek dbać o swoje budynki sakralne,
które stanowią cenne dziedzictwo religijne i historyczne. Prośmy
więc o wstawiennictwo Najświętszą Maryję, aby pomogła nam stać
się, jak Ona, «domem Boga», żywą
świątynią Jego miłości.” Tak
mówił Benedykt XVI do wszystkich obecnych na Placu Świętego
Piotra.
A
do Polaków powiedział: „Pozdrawiam
serdecznie Polaków. Dzisiaj przypada rocznica poświęcenia Bazyliki
laterańskiej, pierwszego co do godności Kościoła, który jest
katedrą Biskupa Rzymu. To
święto przypomina nam, że my sami «jesteśmy świątynią Boga i
że Duch Boży w nas mieszka».
A skoro tak, niech nasze życie będzie tego świadectwem. Niech Duch
Święty was umacnia i prowadzi.” Tyle
z papieskiej katechezy.
do Polaków powiedział: „Pozdrawiam
serdecznie Polaków. Dzisiaj przypada rocznica poświęcenia Bazyliki
laterańskiej, pierwszego co do godności Kościoła, który jest
katedrą Biskupa Rzymu. To
święto przypomina nam, że my sami «jesteśmy świątynią Boga i
że Duch Boży w nas mieszka».
A skoro tak, niech nasze życie będzie tego świadectwem. Niech Duch
Święty was umacnia i prowadzi.” Tyle
z papieskiej katechezy.
A
my, słuchając tego rozważania, a wcześniej czytań mszalnych
dzisiejszej liturgii, mamy okazję raz jeszcze podziękować Bogu za
Kościół – i za kościół.
my, słuchając tego rozważania, a wcześniej czytań mszalnych
dzisiejszej liturgii, mamy okazję raz jeszcze podziękować Bogu za
Kościół – i za kościół.
Najpierw
za to, że jesteśmy członkami
tak niezwykłej Wspólnoty,
ogarniającej swym zasięgiem cały
świat, a
w sferze pozaziemskiej – także rzeczywistość
Nieba i Czyśćca, gdzie
nasi Bracia i nasze Siostry bądź to cieszą się oglądaniem
Oblicza Pana, bądź się jeszcze do tego przygotowują. My
zaś pielgrzymujemy przez ziemię, wsparci ich wstawiennictwem, pod
opieką i duchowym przewodnictwem Biskupa Rzymu i działających w
pełnej z nim jedności – naszych Pasterzy.
za to, że jesteśmy członkami
tak niezwykłej Wspólnoty,
ogarniającej swym zasięgiem cały
świat, a
w sferze pozaziemskiej – także rzeczywistość
Nieba i Czyśćca, gdzie
nasi Bracia i nasze Siostry bądź to cieszą się oglądaniem
Oblicza Pana, bądź się jeszcze do tego przygotowują. My
zaś pielgrzymujemy przez ziemię, wsparci ich wstawiennictwem, pod
opieką i duchowym przewodnictwem Biskupa Rzymu i działających w
pełnej z nim jedności – naszych Pasterzy.
Dziękujemy
za to, że na drodze, wiodącej do szczęścia wiecznego – na
drodze, na której nie braknie przeszkód i trudności – nie
jesteśmy sami. Jesteśmy wspólnotą!
I nawet jeżeli nie zawsze podoba nam się postępowanie tego czy
innego człowieka, a z innym znowu nie możemy „złapać”
kontaktu, a nawet – jeżeli
nie bardzo odpowiada nam taki lub inny styl obecnego Papieża,
jego spontaniczność czy sposób mówienia, albo nie bardzo
rozumieliśmy przekaz poprzedniego Papieża, czy swojego Biskupa, to
jednak możemy być pewni, że – jak śpiewaliśmy
w Psalmie responsoryjnym – „Bóg
jest we wnętrzu swojego Kościoła”.
za to, że na drodze, wiodącej do szczęścia wiecznego – na
drodze, na której nie braknie przeszkód i trudności – nie
jesteśmy sami. Jesteśmy wspólnotą!
I nawet jeżeli nie zawsze podoba nam się postępowanie tego czy
innego człowieka, a z innym znowu nie możemy „złapać”
kontaktu, a nawet – jeżeli
nie bardzo odpowiada nam taki lub inny styl obecnego Papieża,
jego spontaniczność czy sposób mówienia, albo nie bardzo
rozumieliśmy przekaz poprzedniego Papieża, czy swojego Biskupa, to
jednak możemy być pewni, że – jak śpiewaliśmy
w Psalmie responsoryjnym – „Bóg
jest we wnętrzu swojego Kościoła”.
Przeto
legalnie wybrany Papież jest
na pewno namiestnikiem Chrystusa.
A
z kolei wyznaczony i posłany przez Papieża Biskup jest
na pewno następcą Apostołów
i przewodnikiem lokalnego Kościoła – bez względu na osobiste
walory, zdolności, czy nawet wady. Bo Kościół jest taką
wyjątkową
wspólnotą,
która jednoczy ludzi słabych i grzesznych,
ale wspierających się nawzajem w zdobywaniu Nieba. A Tym, który
najpełniej obdarza łaską, najskuteczniej jednoczy i najpewniej
prowadzi – jest
Jezus Chrystus.
legalnie wybrany Papież jest
na pewno namiestnikiem Chrystusa.
A
z kolei wyznaczony i posłany przez Papieża Biskup jest
na pewno następcą Apostołów
i przewodnikiem lokalnego Kościoła – bez względu na osobiste
walory, zdolności, czy nawet wady. Bo Kościół jest taką
wyjątkową
wspólnotą,
która jednoczy ludzi słabych i grzesznych,
ale wspierających się nawzajem w zdobywaniu Nieba. A Tym, który
najpełniej obdarza łaską, najskuteczniej jednoczy i najpewniej
prowadzi – jest
Jezus Chrystus.
Najłatwiej
zaś spotkać się z Nim w
kościele – w świątyni,
w której jest obecny pod postaciami Eucharystycznymi, ale też w
swoim Słowie i Sakramentach. Świątynia jerozolimska była
zapowiedzią
dzisiejszych
naszych świątyń,
ale przecież i ona była znakiem obecności Boga wśród swego ludu,
przeto – jak słyszeliśmy w Ewangelii – Jezus
upomniał się o cześć dla świątyni.
I to upomniał się w
sposób bardzo radykalny! Chciał
nam bowiem
w ten sposób coś bardzo ważnego powiedzieć. Co takiego?
zaś spotkać się z Nim w
kościele – w świątyni,
w której jest obecny pod postaciami Eucharystycznymi, ale też w
swoim Słowie i Sakramentach. Świątynia jerozolimska była
zapowiedzią
dzisiejszych
naszych świątyń,
ale przecież i ona była znakiem obecności Boga wśród swego ludu,
przeto – jak słyszeliśmy w Ewangelii – Jezus
upomniał się o cześć dla świątyni.
I to upomniał się w
sposób bardzo radykalny! Chciał
nam bowiem
w ten sposób coś bardzo ważnego powiedzieć. Co takiego?
Zapewne
wiemy… Przecież – jak to wyraźnie sam Bóg ukazuje Ezechielowi,
o czym słyszeliśmy w pierwszym czytaniu – ze świątyni płynie…
życie!
Oczywiście, nade wszystko to życie
duchowe, które jest darem samego Boga.
wiemy… Przecież – jak to wyraźnie sam Bóg ukazuje Ezechielowi,
o czym słyszeliśmy w pierwszym czytaniu – ze świątyni płynie…
życie!
Oczywiście, nade wszystko to życie
duchowe, które jest darem samego Boga.
Dlatego
przychodzimy i my do naszych świątyń, przychodzimy
do kościoła, aby jeszcze bardziej poczuć się i
być Kościołem!
A
przeżywając święto poświęcenia jednego z najważniejszych
kościołów na świecie, dziękujemy Bogu za
Ojca Świętego – obecnego i poprzednich – oraz wyrażamy naszą
wielką wdzięczność za to, że On
sam, Bóg jedyny, uczynił
z nas wspólnotę,
rodzinę wierzących!
przychodzimy i my do naszych świątyń, przychodzimy
do kościoła, aby jeszcze bardziej poczuć się i
być Kościołem!
A
przeżywając święto poświęcenia jednego z najważniejszych
kościołów na świecie, dziękujemy Bogu za
Ojca Świętego – obecnego i poprzednich – oraz wyrażamy naszą
wielką wdzięczność za to, że On
sam, Bóg jedyny, uczynił
z nas wspólnotę,
rodzinę wierzących!
I
że Jego wolą było, abyśmy do zbawienia dążyli nie
pojedynczo, ale właśnie we wspólnocie, w tak
wielkiej
rodzinie. Oby
ta nasza wdzięczność Bogu przekładała się na modlitwę
w intencji i w intencjach Ojca Świętego i Kościoła,
oraz na postawę
godną chrześcijanina
– członka tak wspaniałej Wspólnoty!
że Jego wolą było, abyśmy do zbawienia dążyli nie
pojedynczo, ale właśnie we wspólnocie, w tak
wielkiej
rodzinie. Oby
ta nasza wdzięczność Bogu przekładała się na modlitwę
w intencji i w intencjach Ojca Świętego i Kościoła,
oraz na postawę
godną chrześcijanina
– członka tak wspaniałej Wspólnoty!
Jezus Chrystus jest w kościele i na nas czeka, na spotkanie z nami, bo On nas wszystkich bez wyjątku bardzo kocha.
A swoją drogą to dziękuję ks.Jacku za te bardzo poranne rozważania.
Wiesia.
Wczoraj i dziś byłam na Tryptyku Zaduszkowym w kościele Św. Wojciecha, organizowanym już po raz siódmy a sponsorowanym w dużej mierze przez postkomunistyczne władze miasta. Na szczęście Pan Jezus z kościoła nas nie wypędził, pomimo głośnych dźwięków, śpiewów ( nie całkiem religijnych) i aplauzów. Wczoraj występowała Grażyna Łobaszewska a dziś Irena Santor. Chwała Panu!
Chwała Panu! Także za ten sponsoring "postkomunistycznych władz miasta". Pozdrawiam! Ks. Jacek