Trzeba nam się powtórnie narodzić…

Szczęść Boże! Moi Drodzy, dzisiaj po południu wyruszam do Lasek koło Warszawy, gdzie w Ośrodku dla Osób Niewidomych będę uczestniczył w rekolekcjach i spotkaniach roboczych Krajowego Duszpasterstwa Niewidomych.

Będąc bowiem Duszpasterzem Akademickim w Siedlcach, mam jednocześnie pod opieką to Duszpasterstwo w naszej Diecezji. Tak tu było od zawsze. A rozpoczynając posługę w Duszpasterstwie Akademickim, miałem możliwość pojechać z Niewidomymi i ich Opiekunami na Pielgrzymkę do Trzebnicy. Tam poznałem Krajowego Duszpasterza Niewidomych, Księdza Andrzeja Gałkę.

I to właśnie On – po zebraniu naszych opinii na ten temat – zaprasza nas na spotkanie. Będę tam od dzisiejszego wieczoru, do czwartkowego obiadu. Ale ponieważ ja swoje ścisłe rekolekcje przeżywam we wrześniu w Kodniu, dlatego w tych dniach będę pod telefonem i na blogu. Bo będzie to dla mnie – owszem – czas modlitwy, ale też i pracy, a jednocześnie czas ważnych spotkań w ramach Duszpasterstwa Krajowego Osób Niewidomych. Nie będzie to natomiast czas takiego ścisłego rekolekcyjnego wyciszenia.

Niemniej jednak, zapewniam o modlitwie w Waszej i Waszych intencjach!

A teraz już zapraszam do pochylenia się nad Bożym słowem, z pomocą rozważania Janka, któremu za nie serdecznie dziękuję! Duchu Święty – tchnij!

Niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec + i Syn, i Duch Święty. Amen

Gaudium et spes! Ks. Jacek

Poniedziałek 2 Tygodnia wielkanocnego,

12 kwietnia 2021.,

do czytań: Dz 4,23–31; J 3,1–8

CZYTANIE Z DZIEJÓW APOSTOLSKICH:

Piotr i Jan uwolnieni przybyli do swoich i opowiedzieli, co do nich mówili arcykapłani i starsi. Wysłuchawszy tego podnieśli jednomyślnie głos do Boga i mówili:

„Wszechwładny Stwórco nieba i ziemi, i morza, i wszystkiego, co w nich istnieje, Tyś przez Ducha Świętego powiedział ustami sługi Twego Dawida: «Dlaczego burzą się narody i ludy knują rzeczy próżne? Powstali królowie ziemi i książęta zeszli się razem przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi».

Zeszli się bowiem rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu Słudze Twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z poganami i pokoleniami Izraela, aby uczynić to, co ręka Twoja i myśl zamierzyły.

A teraz spójrz, Panie, na ich groźby i daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą, gdy Ty wyciągać będziesz swą rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię świętego Sługi Twego, Jezusa”.

Po tej modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani, wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże.

SŁOWA EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO JANA:

Był wśród faryzeuszów pewien człowiek, imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. Ten przyszedł do Jezusa nocą i powiedział Mu: „Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z nim”.

W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego”.

Nikodem powiedział do Niego: „Jakżeż może się człowiek narodzić będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?”

Jezus odpowiedział: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, kto narodził się z Ducha”.

A OTO SŁÓWKO JANKA:

W dzisiejszym pierwszym czytaniu, słyszymy o Piotrze i Janie. Najbardziej w tym czytaniu dotknęły mnie te zdania: „A teraz spójrz, Panie, na ich groźby i daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą, gdy Ty wyciągać będziesz swą rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię świętego Sługi Twego, Jezusa”. Po tej ich modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani; a wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże.

Po raz kolejny, Bóg pokazuje nam, że słucha każdego wołania do Niego. Piękne jest to – i mnie cały czas zadziwia – że właśnie Bóg od razu słucha naszej modlitwy. Nawet gdyby milion osób w tym samym czasie modliło się do Boga, to Bóg każdego z nas wysłucha!

I to nie jest tak, jak teraz dzwonimy do jakiegoś urzędu, czy lekarza i w słuchawce słyszysz: „Proszę czekać, jesteś któryś tam w kolejce.” Bóg jest tak niesamowity, że nieważne, ile nas w tym czasie się modli, to każdego wysłucha i nieraz daje nam od razu to, o co poprosimy Go, albo musimy cierpliwie poczekać. Dowodem na to jest końcówka czytania: Po tej ich modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani; a wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże. Słyszymy, jaka potężna to była modlitwa, skoro aż zadrżała ziemia w miejscu, w którym byli zebrani.

Wielu ludzi może sobie myśli: po co się modlić do Boga? On w tej sytuacji nie pomoże. Lecz właśnie On najwięcej nam pomoże. Pomógł apostołom, zsyłając Ducha Świętego, by mogli odważnie głosić słowo Boże. To nam nie może pomóc? Nie może nam dać tego, o co prosimy? Gdyby tak nie było, to by to nie zostało zapisane w Piśmie świętym. I o tym musimy pamiętać – i brać przykład ze Świętych, którzy wiele swojego czasu oddawali na rozmowę z Bogiem. Byśmy i my, za ich przykładem, mogli tą świętość osiągnąć. I mogli oglądać Tego, do którego się modliliśmy.

W Ewangelii natomiast słyszymy rozmowę Nikodema z Jezusem. Nikodem mówi do Jezusa: Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z nim. Jezus odpowiedział bardzo ciekawie. A odpowiedział tak: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego.

Nikodem był zdziwiony. Ale gdyby i nam powiedziano takie zdanie, też pewnie byśmy odpowiedzieli tak, jak Nikodem. A Nikodem odpowiedział tak: Jakżeż może się człowiek narodzić, będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się? W tedy Jezus odpowiedział bardzo mocno i jest to bardzo fascynująca odpowiedź: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha.

Gdyby nam ktoś dał taką odpowiedź, to byśmy byli w szoku i nie wiedzielibyśmy, o co chodzi. I sporo osób nadal nie wie, o co chodziło Jezusowi. Lecz powtórne narodzenie zaczyna się od przyjęcia Chrztu Świętego, jak również przyjęcia podczas Bierzmowania Ducha Świętego. I to jest bilet do Królestwa Bożego. Lecz czy Bóg wpuści nas do tego Królestwa, to będzie zależeć jedynie od tego, jak to życie w Bogu będziemy traktować.

Czy Będziemy je rozwijać i odkrywać Boga każdego dnia, czy – jak się teraz mówi – Bierzmowanie jest uroczystym odejściem z Kościoła,w obecności Biskupa diecezji! Przykre to jest, lecz to coraz bardziej uświadamia nas, że coś niedobrego dzieje się u młodych ludzi. Coraz więcej słyszy się o apostazjach młodych ludzi. Jaką my wielką przykrość robimy Bogu, który ofiarował własnego Syna, Jezusa Chrystusa, byśmy mieli życie wieczne. I ustanowił te sakramenty, abyśmy mogli się cieszyć życiem wiecznym, a nie wiecznym potępieniem!

Tak wielu młodych osób nie dotrzymuje przyrzeczeń z Pierwszej Komunii. Nawet pewnie nie pamiętają, co obiecywali Bogu… Jezus pokazuje nam, co się powinno liczyć w naszym życiu – zarówno tym duchowym, jak i materialnym.

Na zakończenie powinniśmy odpowiedzieć na pytanie: Czy częściej sięgamy po używki, czy po Pismo święte i różaniec?…