Archaniołowie obecni – REALNIE!

Szczęść Boże! Moi Drodzy, w dniu dzisiejszym, będącym liturgicznym Świętem trzech wielkich Archaniołów, imieniny przeżywa wiele bliskich mi Osób. A są to:

►Kapłani pochodzący z mojej rodzinnej Parafii:

* Ksiądz Rafał Jarosiewicz,

* Ksiądz Michał Dziedzic;

►Kapłani z różnych względów mi bliscy:

* Ojciec Michał Hadrich, Oblat, Proboszcz Parafii w Kodniu,

* Ksiądz Michał Bieńczyk,

* Ksiądz Michał Czelny,

* Ksiądz Michał Gosk,

* Ksiądz Rafał Kornilak,

* Ksiądz Gabriel Mazurek,

* Ksiądz Michał Miszkurka,

* Ksiądz Michał Mościcki,

* Ksiądz Michał Pawlonka,

* Ksiądz Rafał Przezdziak,

* Ksiądz Michał Rodak,

* Ksiądz Michał Wawerski,

* Ksiądz Dariusz Parafiniuk,

►Siostra Michaela Stępniak, Karmelitanka z Kodnia, moja była Uczennica w Technikum w Radoryżu Smolanym, gdzie – jako Joanna – była Gospodarzem Klasy, w większości męskiej;

►Gabriela Snaczke – Przewodniczka naszej Pielgrzymki do Lourdes i Fatimy sprzed kilku lat;

►Rafał Pietrzak – Mechanik, zajmujący się na stałe moim samochodem, ale tak w ogóle, to bardzo życzliwy i otwarty Człowiek;

►Michał Jaśkowski – mój Brat stryjeczny;

►Członkowie różnych Wspólnot Młodzieżowych ze wszystkich Parafii, w których posługiwałem:

* Michał Brojek,

* Rafał Górski,

* Rafał Karczmarczyk,

* Rafał Rękawek,

* Michał Różanowski,

* Michał Sętorek,

* Michał Szczypek,

* Rafał Szewczak,

* Rafał Trzmiel.

►Szczególne podziękowanie za życzliwość i współpracę oraz wieloraką pomoc, okazywaną w prowadzeniu Ośrodka Duszpasterstwa Akademickiego, przekazuję Panu Rafałowi Suchodolskiemu – z serdecznymi życzeniami trwania przy swoich jasnych i konkretnych zasadach i poglądach, w których się co do joty zgadzamy: poglądach dotyczących problemów dzisiejszego Kościoła i świata, w tym także spraw, związanych z funkcjonowaniem naszego Duszpasterstwa, czy też epidemią, w czasie której pogubiło się tak wielu Pasterzy Kościoła.

Życzę Solenizantowi, by zawsze szedł prostą drogą i w taki sposób wychowywał – wraz z Żoną – swoje Dzieci. Zapewniam o stałej pamięci modlitewnej, a na początku października, w obecnym miejscu funkcjonowania Duszpasterstwa, czyli w Kaplicy Domu Księży Emerytów przy ul. Kościuszki 10, Ośrodku odprawię Mszę Świętą w Jego intencji.

I wszystkim dzisiejszym Dostojnym Solenizantkom i Solenizantom życzę opieki Aniołów Pańskich we wszelkim dobru, jakiego się każdego dnia podejmują. Zapewniam o modlitwie!

Tymczasem, zapraszam do refleksji nad Bożym słowem. Oto słówko Księdza Marka na dziś:

https://www.youtube.com/c/CatholicSurgut

Zatem, co Pan konkretnie dzisiaj do mnie przez to Słowo mówi? Do mnie osobiście. Tak bardzo konkretnie. Duchu Święty – wskaż!

Niech Was błogosławi Bóg Wszechmogący: Ojciec + i Syn, i Duch Święty. Amen

Gaudium et spes! Ks. Jacek

Święto Św. Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała,

29 września 2022.,

do czytań z t. VI Lekcjonarza:

Dn 7,9–10.13–14; albo: Ap 12,7–12a; J 1,47–51

CZYTANIE Z KSIĘGI PROROKA DANIELA:

Patrzałem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła to płonący ogień. Strumień ognia się rozlewał i wypływał sprzed Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi.

Patrzyłem w nocnych widzeniach, a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.

ALBO:

CZYTANIE Z KSIĘGI APOKALIPSY ŚWIĘTEGO JANA APOSTOŁA:

Nastąpiła walka w niebie: Michał i jego aniołowie mieli walczyć ze Smokiem. I wystąpił do walki Smok i jego aniołowie, ale nie przemógł, i już się miejsce dla nich w niebie nie znalazło. I został strącony wielki Smok, Wąż Starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie.

I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca, bo oskarżyciel braci naszych został strącony, ten, co dniem i nocą oskarża ich przed Bogiem naszym. A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu swojego świadectwa i nie umiłowali dusz swych aż do śmierci. Dlatego radujcie się, niebiosa oraz ich mieszkańcy”.

SŁOWA EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO JANA:

Jezus ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: „Patrz, to prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu”.

Powiedział do Niego Natanael: „Skąd mnie znasz?”

Odrzekł mu Jezus: „Widziałem cię, zanim cię zawołał Filip, gdy byłeś pod drzewem figowym”.

Odpowiedział Mu Natanael: „Rabbi, Ty jesteś Synem Bożym, Ty jesteś królem Izraela!”

Odparł mu Jezus: „Czy dlatego wierzysz, że powiedziałem ci: «Widziałem cię pod drzewem figowym»? Zobaczysz jeszcze więcej niż to”.

Potem powiedział do niego: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ujrzycie niebiosa otwarte i aniołów Bożych wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego”.

Łączymy się dzisiaj we wspólnym wychwalaniu Boga za dobro, jakiego w swoim Kościele dokonuje przez posługę trzech Archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała. Kim są ci nasi dzisiejsi Patronowie? Co o nich możemy powiedzieć chociażby na podstawie Pisma Świętego czy Tradycji?

Michał – w tradycji chrześcijańskiej – to pierwszy i najważniejszy spośród aniołów, obdarzony przez Boga szczególnym zaufaniem i kluczami do nieba. Hebrajskie imię „Mikael” znaczy: „Któż jak Bóg”. Według wspomnianej tradycji, kiedy Lucyfer zbuntował się przeciwko Bogu i do buntu namówił część aniołów, Archanioł Michał miał wtedy wystąpić i z okrzykiem: „Któż jak Bóg!” wypowiedzieć wojnę szatanom.

W Piśmie Świętym pięć razy jest mowa o Michale. Jedną z takich wypowiedzi zawiera Święty Jan Apostoł w Apokalipsie, gdzie określa Michała jako stojącego na czele duchów niebieskich i walczącego z szatanem. Usłyszeliśmy to w jednym z czytań, które mamy dzisiaj do wyboru w ramach liturgii.

Michał Archanioł jest uważany za Anioła sprawiedliwości i sądu, łaski i zmiłowania. Jest on Księciem aniołów, który ma klucze do Nieba. Jest Aniołem sądu i Bożych kar, ale też Aniołem Bożego miłosierdzia. Pisarze wczesnochrześcijańscy przypisują mu wiele ze wspomnianych atrybutów, uważając go za Anioła od szczególnie ważnych zleceń Bożych. Jest czczony jako obrońca Ludu Bożego i dlatego Kościół czci go jako swego opiekuna. Papież Leon XIII ustanowił osobną modlitwę do Świętego Michała – o opiekę nad Kościołem – modlitwę dobrze nam znaną, zaczynająca się od słów: „Święty Michale Archaniele…”. Jego kult jest w chrześcijaństwie bardzo dawny i żywy – sięga wieku II.

Z kolei, Archanioł Gabriel po raz pierwszy pojawia się w Piśmie Świętym w Księdze Daniela. Wyjaśnia tam Danielowi znaczenie jednej z tajemniczych wizji. Imię „Gabriel” znaczy tyle, co „mąż Boży” albo „wojownik Boży”. W Nowym Testamencie jest tym, który przynosi Dobrą Nowinę. Ukazuje się Zachariaszowi, zapowiadając mu narodziny syna – Jana Chrzciciela. Zwiastuje także Maryi, że zostanie Matką Syna Bożego. Według niektórych pisarzy kościelnych, Gabriel był Aniołem Stróżem Świętej Rodziny. To on właśnie – według tychże pisarzy – przychodził w snach do Józefa, pocieszał Jezusa w Ogrójcu oraz zwiastował wieść o Zmartwychwstaniu Pana Jezusa.

Natomiast Archanioł Rafał przedstawił się w Księdze Tobiasza jako ten, który jest jednym z siedmiu aniołów, którzy stoją w pogotowiu i wchodzą przed majestat Pański. Występuje w niej pod postacią ludzką, przybiera pospolite imię Azariasz i ofiarowuje młodemu Tobiaszowi swoje towarzystwo i opiekę. Ratuje go z wielu niebezpiecznych przygód, przepędza demona Asmodeusza, uzdrawia niewidomego ojca Tobiasza. Hebrajskie imię „Rafael” oznacza „Bóg uleczył”. Święty Rafał Archanioł ukazuje dobroć Bożej Opatrzności. Pobożność ludowa widzi w nim prawzór Anioła Stróża.

W głębszym i pełniejszym zrozumieniu, jaki ma charakter życie i posłannictwo aniołów i archaniołów, pomaga nam Święty Papież Grzegorz Wielki, który w jednym ze swoich komentarzy tak napisał: „Należy wiedzieć, że imię „anioł” nie oznacza natury, lecz zadanie. Duchy święte w Niebie są wprawdzie zawsze duchami, ale nie zawsze można nazywać je aniołami, lecz tylko wówczas, kiedy przybywają, by coś oznajmić. Duchy, które zwiastują sprawy mniejszej wagi, nazywają się aniołami, te zaś, które zapowiadają wydarzenia najbardziej doniosłe – archaniołami.

Stąd właśnie do Dziewicy Maryi nie został posłany jakikolwiek anioł, ale Archanioł Gabriel. Dla wypełnienia tego zadania słusznie wysłany został anioł najważniejszy, aby oznajmić wydarzenie spośród wszystkich najdonioślejsze.

Ponadto niektórzy z nich mają imiona własne, aby już w samych imionach uwidaczniał się rodzaj powierzonej posługi. Imion własnych nie otrzymują w owym Świętym Mieście, jak gdyby bez ich pomocy nie mogli być rozpoznani. Tam bowiem ma miejsce doskonałe poznanie wynikające z oglądania Boga. Imiona wskazujące na określone ich zadania otrzymują od nas, gdy przybywają dla świadczenia jakiejś posługi.

Tak więc imię „Michał” oznacza: „Któż jak Bóg”; Gabriel – „Moc Boża”; Rafał – „Bóg uzdrawia”. Toteż ilekroć istnieje potrzeba dokonania czegoś wielkiego, posyłany jest Michał, aby z samego czynu oraz imienia można było pojąć, że nikt nie może uczynić tego, co należy do samego Boga. […]

Do Maryi zaś wysłany został Archanioł imieniem Gabriel, które oznacza: „Moc Boża”. Przybył, aby zwiastować Tego, który zechciał się objawić w postaci sługi, by zapanować nad mocami zła. […]

Imię „Rafał” oznacza, jak powiedzieliśmy: „Bóg uzdrawia”. Uwolnił bowiem oczy Tobiasza od ciemności dotknąwszy ich, niejako w geście uzdrawiania. Słusznie przeto ten, który przybył, aby uzdrowić z choroby, tak właśnie został nazwany.” Tyle z komentarza Papieża Grzegorza Wielkiego.

A my, przyjmując dar Bożego słowa, przeznaczonego na dzisiejszy dzień w liturgii Kościoła, odczytujemy kolejne fragmenty różnych Ksiąg Pisma Świętego, w tym także Ewangelii – odnajdując w nich miejsca, w których wprost mowa jest o Aniołach i ich posłannictwie. Mówi o nich także sam Jezus!

Zatem, nie są oni wytworem czyjejś fantazji, nie są też pulchnymi „stworkami ze skrzydełkami”, spoglądającymi na nas z kościelnych obrazów, lub rzeźb, albo z obrazków, jakie wieszamy nad łóżeczkami naszych dzieci. Są oni prawdziwym darem Boga dla nas! Są oni darem dla Kościoła – na obecny i na każdy inny czas, bo Kościół zawsze zmaga się z jakimiś trudnościami i ta ogromna pomoc z Nieba jest wręcz nieodzowna!

Dlatego dobrze, że mamy takie Święto, jak dzisiaj, aby o obecności i misji Archaniołów sobie przypomnieć. To dobrze, że mocno w naszej świadomości wpisała się modlitwa „Święty Michale Archaniele, broń nas w walce…”, ułożona przez wielkiego Papieża Leona XIII, który dobrze odczytywał zagrożenia i wyzwania, przed jakimi stanął Kościół przełomu dziewiętnastego i dwudziestego wieku – i nie szukał ratunku w jakichś psychologicznych czy medialnie chwytliwych działaniach, ale zmobilizował Kościół do wzywania pomocy Wodza Zastępów Niebieskich.

Dla wielu „mądrali”, wymądrzających się w tamtym czasie na temat dróg, jakimi ma iść Kościół i dla wielu „mądrali”, wymądrzających się w tej samej sprawie dzisiaj – zapewne jest to wyrazem jakiegoś zacofania, tak zwanego ciemnogrodu. Bo oni wszyscy są – owszem – wierzącymi, a przynajmniej za takowych się uważają, ale do problemów Kościoła i świata podchodzą w sposób tak zwany „naukowy”, dlatego piszą całe opasłe tomy naukowych analiz i wnikliwych, wieloaspektowych dywagacji i dysertacji, z czego z kolei wyprowadzają całe zestawy porad i wskazań, jak to Kościół powinien obecnie nauczać, postępować, rozstrzygać pojawiające się trudności.

Nie ujmując nic fachowości ani dobrej woli wszystkich tych specjalistów, można czasami odnieść wrażenie, że za bardzo zaufali oni sobie i swoim kompetencjom, a jakoś za mało w ich wypowiedziach i analizach widzimy takiego prostego odniesienia do Boga, do Nieba, do wiary… A jeżeli do Boga, do Nieba i do wiary, to także i do Świętych Aniołów i Archaniołów, którzy naprawdę mogą REALNIE pomóc, bo są istotami REALNYMI – może bardziej realnymi, niż dywagacje i analizy wszystkich tych wspomnianych „mądrali”.

Trzeba też, moi Drodzy, abyśmy my wszyscy – wszyscy, bez wyjątku, także Ty i ja – na nowo zaufali tej wielkiej mocy, jaką Bóg sam obdarzył Świętych Aniołów i Archaniołów, w tym także – dzisiejszych naszych Patronów. Abyśmy na nowo im zaufali, a zanim zaufali – to byśmy w nich na nowo uwierzyli! Abyśmy jeszcze raz, na nowo, szczerym sercem – uwierzyli w ich REALNĄ obecność, czyli wyzwolili się z tego przekonania, że na ich temat to tylko z małymi dziećmi można rozmawiać, pokazując im kolorowe obrazki ze stworkami ze skrzydełkami.

Aniołowie i Archaniołowie – istnieją REALNIE. I działają REALNIE. I pomagają REALNIE. Czy w moim życiu są oni na co dzień obecni – REALNIE?…